جلیل جوکار نگارگر درباره جدیدترین فعالیت های خود در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: مدتی است که یک اثر نگارگری را با عنوان «جنگ و صلح» آغاز کرده ام. در این اثر نگارگری مفهوم جنگ و صلح را که بشریت از دیرباز درگیر آن بوده و در آینده نیز احتمالا درگیرش خواهد بود، از زاویه نگاه ایرانی مطرح کرده ام. به دلیل صلح طلبی ایرانی ها در طول تاریخ، در سه چهارم این اثر از نمادهای صلح در فرهنگ ایرانی استفاده شده است و در یک چهارم تحتانی اثر به نمادهای جنگ پرداخته ام و موضوع مهم این است که این جنگ را بین حق و باطل و خیر و شر مطرح کرده ام.
وی ابعاد «جنگ و صلح» را ۱۰۰ در ۷۰ عنوان کرد و درباره تکنیک و زمان رونمایی اثر بیان کرد: این اثر را با تکنیک نقاشی ایرانی و رنگ های سنتی ایرانی کار کرده ام و ایده آل من این است که در موزه صلح از آن رونمایی شود. در اولین فرصت مکاتباتی در این زمینه انجام خواهم داد امیدوارم در نهایت هم در جایگاه مناسب خودش قرار بگیرد. در ذهن دارم قبل از رونمایی اثر کتابی در همین زمینه آماده شود و به قلم پژوهشگران از زاویه های مختلف این اثر و محتوای آن نقد و بررسی شود.
این نگارگر با انتقاد از اینکه در حوزه تجسمی نقد موثر نداریم اظهار کرد: در سینما ما نقد به قدر کافی داریم اما در حوزه تجسمی متاسفانه نقدها بسیار ناچیز است و همان مقدار ناچیز هم همپای خلق اثر شکل نمی گیرد. پایان نامه های تجسمی هم در کتابخانه ها مدفون است. شخصا سعی ام بر این است که چنین مبحثی را در حوزه تجسمی باب کنم بیان نقاط قوت و ضعف یک اثر باعث تعالی آن می شود.
جوکار همچنین از آماده شدن کتابی با عنوان «طلا در کتاب آرایی ایرانی» به قلم وی و ثریا غفار پوری و رونمایی آن در ۶ شهریورماه در سالن موزه ملی ایران خبر داد.
این هنرمند در پاسخ به این پرسش که به عنوان یکی از داوران دوسالانه نگارگری خبری درباره وعده معاونت هنری در اختتامیه این دوسالانه مبنی بر اهدای «جایزه بزرگ بهزاد» دارد یا نه، گفت: این یک ایده بسیار خوب بود که از طرف آقای مرادخانی مطرح شد. به نظرم می رسد ما ایده پرداز کم نداریم و ایده های خوب هم کم نیستند اما ضمانت اجرایی و پیگیری کم داریم، نهایتا هم اینکه بودجه تعیین کننده اجرایی شدن چنین کارهایی است. باید جلساتی گذاشته شود و استادان طراز اول گرد هم بیایند و نقطه نظرات خود را در این موضوع بیان کنند و این ایده عملیاتی بشود.
وی ادامه داد: این جایزه زوایای قابل بحثی دارد شاید حتی بار اول که برگزار شد نیاز باشد آسیب شناسی شود. شاید لازم است نگارگران پیگیر این موضوع باشند، به هر حال معاونت هنری درگیری های فکری زیادی دارد اما حسن نیت خود را نشان داد. شاید همین مطلب شما برای دوستان یادآوری باشد که این فکر خوب را پیگیری کنند.
جوکار که آخرین مقاله پژوهشی خود را در کنفرانس بین المللی هنر های اسلامی «ایرسیکا» با عنوان «هندسه پنهان در آثار کمال الدین بهزاد» ارائه داد، اعلام کرد که این روزها به عنوان مسئول هنری طراحی مسجدی در جزیره کیش مشغول به فعالیت است و در این باره گفت: مسجد ثامن الائمه که قرار است مسجد جامع کیش باشد و این روزها توسط معماران درجه یک در حال ساخت است و من مسئول هنری این پروژه که در سه هزار متر مربع در حال ساخت است، هستم. در واقع همه آرایه های این مسجد از گچبری ها تا حجاری ها و کتیبه های قرآنی تحت نظارت بنده اجرا می شود. سعی کردیم نمادپردازی در اعصار گذشته از سلجوقی و تیموری تا صفوریان در آن دیده و احیا شود. کل مسجد هم یکچارچه سفید است، امیدوارم میراث ماندگاری برای آیندگان باشد.
نظر شما