لحظاتی قبل از شهادت شهید سید مرتضی آوینی

ما جسم مان پوسیده اما روح عشقیم با منکران بگو که دلهاتان پلید است ای خستگان عید ظهور مهدوی نزدیک باشد انان که دلهاتان بیادش پر امید است تا سایه مهدی بر سر ماست خصم منافق پیشه نا امید است وای بر ما

انگار برای چند لحظه میگه بزارید بخوابم ..خوش به حالشون راحت وسبک

روح شهیدان شاد چون یادشون هزینه ای نداره مدام از اونا خرج میکنید اگر صداقت دارید به داد جانبازان خصوصا اعصاب و روان برسید که بعد از گذشت ۳ دهه هنوز با انواع مشکلات در اسایشگاه ها دست و پنجه نرم میکنن یا جانبازان شیمیایی که ناتوان از خرید دارو هستن

درود بر شهدا وصدیقین واقعی ،افسوس برای از دست رفتن این بزرگان که اگر بودند اکنون وضعیت مردم اینگونه نبود ،السابقون الساقبون اولایک المقربون ،در اینجا صدق میکند ،مقربین متاسفانه رفتند ،وسید اهل قلم که راوی از خود گذشتگی مقربین بود نیز تاب نیاورد و به مقربین پیوست

شهادتش مبارکش

روحشان شاد یادشان گرامی

روحشون شاد

آه ای سید شریف قلم این مین والتر که ما صفت نامرد رو رویش گذاشته بودیم در آن کویر سوزان روزها وشبها چشم براه بود تا تویی که گل سرسبد جمع بودی به معبودت برساند.سید کار خدا را می‌بینی.توچقدز عزیزی باید میرفتی عزیزترین....