به گزارش خبرنگار مهر، مراسم جشن امضای کتاب زخم پاییز شامل روایتی از زندگی پوریا احمدی شهید مدافع امنیت نوشته فایزه طاووسی همزمان با سی و پنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در غرفه انتشارات ۲۷ بعثت با حضور نویسنده و خانواده شهید برگزار شد.
فایزه طاووسی نویسنده کتاب زخم پاییز در گفتگو با خبرنگار مهر، گفت: از سال ۹۳ کار مستندنگاری و تاریخ شفاهی را شروع کردم و به دلیل علاقه ام وارد ژانر ادبیات مقاومت و دفاع مقدس شدم. پیشنهاد نوشتن زندگینامه شهید مدافع امنیت پوریا احمدی توسط انتشارات نشر ۲۷ بعثت به من داده شد. البته زهرا زمانی پژوهشگر انتشارات نزدیک به ۲۲ ساعت از خانواده شهید مصاحبه‌ای را تهیه کرده بود که مصاحبه‌های خوبی بود. زمانی که مصاحبه‌ها را خواندم، جذب سادگی شخصیت شهید احمدی شدم. او از یک شخصیت بی آلایشی برخوردار بود و عشق خاصی به ائمه اطهار داشت. به همین دلیل سعی کردم ریشه‌های سادگی و پرشور بودن و بی باکی شهید را در شخصیت شهید جستجو کنم.
وی ادامه داد: در جستجوی شخصیت شهید به مادر شهید رسیدم. او یک زن مستقل و قوی و از پرستاران زمان انقلاب و جنگ بود. مادر شهید مسوولیت سوپروایزری شهید معیری را بر عهده داشت و برای مان خاطرات بسیاری از حادثه ۱۷ شهریور گفت. زمانی که مجروحان شیمیایی به بیمارستان می آوردند. به همین دلیل ترجیح دادم بخشی از کار متوجه پیشینه خانوادگی شهید احمدی باشد. یعنی محیطی که شهید در آن رشد کرده بود. لازم بود مصاحبه های تکمیلی را با مادر شهید (نازی آذری) داشته باشم.
نویسنده کتاب زخم پاییز گفت: شخصیت شهید احمدی از زمانی که ازدواج کرد و صاحب دختر شد، در مسیر تکامل قرار گرفت. بنظرم پرداختن به زندگی شهدای مدافع امنیت بسیار اهمیت دارد. به قول استادم آقای سرهنگی «ما علیه فراموشی می‌نویسیم». با توجه به هجمه‌هایی که شاهد هستیم، نوشتن زندگینامه شهدای مدافع امنیت امری ضروری است. بنظرم این امر به نوبه خود یک ژانر محسوب می‌شود.
وی افزود: شهید پوریا احمدی یک شخصیت معمولی داشت. همسر، پدر و فرزندی خوبی بود. نقطه عطف شخصیت شهید این بود که سر بزنگاه و زمان حساس کشور از ناموس مردم محافظت کرد و عاقبت بخیر شد. او شهید غیرت نام گرفت. شهید احمدی راننده بود و نزدیک به سه سال برای سیدمحمد شجاعی رانندگی می کرد. زمانی که با استاد شجاعی صحبت کردم او می گفت هیچگاه فکر نمی کردم پوریا شهید شود و این جمله همان دیالوگ معروف زمان هشت سال دفاع مقدس بین افراد بود. آنها هم می گفتند فکر نمی‌کردند فلان شخصیت شهید شود اما بنظرم آدم‌ها فکر می‌کنند شهدا باید حالات خاصی داشته باشند درحالی که آنها در لحظه‌ای از زندگی‌شان به دلیل انجام یک کاری به خدا و اهل بیت (ع) وصل شدند و مقام شهادت را دریافت کردند. شهید احمدی میاندار هیأت بود و عشق شدیدی به امام حسن مجتبی (ع) داشت و در نهایت عاقبت بخیر شد.
طاووسی گفت: یکی از دلایلی که خودم به شخصه وارد میدان شدم تا از نزدیک با خانواده شهید احمدی مصاحبه کنم، دوست داشتم از نزدیک با شخصیت شهید آشنا شوم. با خانواده شهید رفت و آمد کردم و نزدیک به ۱۰ ساعت مصاحبه گرفتم. طی چهار ماه برای این کار وقت گذاشتم و به اتمام رساندم. برایم مهم بود که کتاب را در سالگرد شهید احمدی که پاییز بود، رونمایی کنیم که البته رونمایی کتاب به اواخر پاییز و ابتدای زمستان ۱۴۰۲ رسید.
وی با اشاره به چالش‌های موجود در حوزه نگارش زندگینامه شهدا به ویژه شهدای مدافع حرم و امنیت گفت: نویسنده زندگینامه شهدای مدافع حرم هستم. ما نویسندگان و پژوهشگران این حوزه به ویژه در مواجهه با ارگان‌ها با اطلاعات طبقه بندی شده روبرو هستیم که به ما اجازه دسترسی به این اطلاعات نمی‌دهند. البته این حق را به نهادهای امنیتی می‌دهم اما از طرفی ما باید واقعیت‌ها را انعکاس دهیم. پیشنهاد می‌کنم سازوکاری در این خصوص ایجاد شود و به یک تعادل دست یابیم تا بتوانیم واقعیات زندگی شهدا را به تصویر بکشیم.
این نویسنده گفت: در خصوص نوشتن زندگینامه شهید پوریا احمدی نیازمند فیلم لحظه شهادت بودم تا جزییاتش را به واقع بنویسم اما به دلیل عدم دسترسی ناچار شدم از زبان دیگران این اطلاعات را منتشر کنم. شهید احمدی همچون شهید آرمان علی وردی به دلیل آنکه قاتلانش دستگیر نشده بودند، نمی توانستند فیلم را برای‌مان نمایش دهند و من از نقل قول‌ها توانستم به تصویرسازی در خصوص شهادت شهید احمدی بنویسم. یکی از نگرانی‌هایم همیشه این است که یک روزی این فیلم منتشر شود و نتیجه مغایر با نوشته‌هایم باشد. ما همیشه با این چالش روبرو هستیم.
دل مهربان و بی کینه‌ای اش خاص‌ترین ویژگی شهید پوریا احمدی بود
در ادامه افسانه فتحی همسر شهید مدافع امنیت پوریا احمدی در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص شخصیت شهید گفت: پوریا انسانی مهربان و دلش بی کینه بود. او بسیار عاشقانه اهل بیت (ع) و امام حسین (ع) را دوست می‌داشت. پوریا در اغتشاشات سال ۱۴۰۱ در منطقه پیروزی با ضربات چاقو مجروح شد و در نهایت ۱۲ مهر ۱۴۰۱ مصادف با شهادت امام حسن عسگری (ع) به درجه شهادت نائل شد.
وی افزود: من به همراه اقوام درجه یک شهید پوریا احمدی راوی کتاب «زخم پاییز» بودیم. یکی از دلایلی که روایت این کتاب را برعهده بگیرم این بود که مخاطبان بدانند شهدا جدا از مردم عادی نیستند. آنها افراد معمولی هستند که مثل همه انسان ها گاهی در زندگی اشتباه کرده اند. اگر خدا آنها را برای مقام شهاد برگزید به این دلیل است که رفتار آنها به گونه ای بود که خدا آنها را به نوعی خرید. دوست داشتم این پیغام را از طریق این کتاب به نسل امروز برسانم.
همسر شهید احمدی گفت: کتاب برای چاپ اول کتاب خوبی بود اما فکر می کنم به دلیل آنکه اوایل شهادت شهید احمدی بود و به دلیل سنگینی مصیبت قدری بیان خاطرات برای مان سخت بود و بسیاری از خاطرات را هم فراموش کرده بودیم.
وی ادامه داد: بنظرم نویسندگان باید وارد میدان شوند و زندگی شهدا را روایت کنند. مردم باید بدانند شهدا به ویژه شهدای مدافع امنیت حافظ ناموس کشورشان هستند.
فتحی گفت: شهید پوریا احمدی معتقد بود حجاب امانت حضرت زهرا (س) است و همه باید به آن احترام بگذارند. او تأکید ویژه ای بر بحث حجاب داشت. خاص ترین ویژگی شهید پوریا احمدی دل مهربان و بی کینه‌ای اش بود.
در پایان حلما احمدی فرزند شهید پوریا احمدی چند خطی از کتاب «زخم پاییز» را برای حاضران بازخوانی کرد.
نظر شما