کانون تاریخ آذربایجان‌غربی در حاشیه قرار دارد/ بلاتکلیفی گردشگران در تکاب

به گزارش خبرنگار مهر، تکاب در جنوب آذربایجان غربی با وجود آثار جهانی و بکر تاریخی و طبیعی به دلایل مختلف از جمله دوری از مرکز استان، قرار گرفتن در منطقه صعب العبور و کوهستانی و آب و هوای نسبتا سرد در بیشتر ایام سال، تا کنون نتوانسته عدالت تخصیص اعتبار دولتها برای ایجاد زیرساختهای گردشگری را به خود جلب کند.

تکاب با ظرفیت بالقوه خود در جذب گردشگر با جاذبه هایی چون فرش افشار زرین، زندان برنجه، کوه چهل چشمه، غار جدید الکشف در 35 کیلومتری تکاب قلعه ساری قورخان، بقعه ایوب انصاری، آبگرم و آبشار قینرجه، مسجد جامع تکاب، قلعه بلقیس و ده ها اثر تاریخی و فرهنگی دیگر هنوز که هنوز نتوانسته سهم بالقوه خود را در حوزه گردشگری به پتانسیل بالفعل تبدیل کند.

میراث جهانی تخت سلیمان در نزدیکی شهر تکاب در برگیرنده نشانه ها و بقایای استقرار انسان از هزاره اول قبل از میلاد تا قرن 11 هجری بوده و بازدید از آن پنج دوره تاریخ تمدن بشر را برای علاقه مندان معرفی می کند، ولی راه دسترسی نامناسب و نبود مرکز اقامتی و رفاهی، گردشگران را از حضور در منطقه بازداشته و کانون تاریخ در حاشیه گردشگری قرار گرفته است.

معادن طلا به چالش گردشگری تکاب تبدیل شده است

این در حالی است که با وجود قلعه های افشاری، غاز کرفتو، زندان برنجه، بقعه ایوب انصاری، بازار تاریخی، مسجد جامع در تکاب تنها یک واحد اقامتی در این شهرستان فعال بوده که به دلیل  فرسوده بودن نیازمند توجه ویژه مسئولان برای جذب سرمایه گذار و اعتبار برای احداث هتل است.

ایجاد کمپ های گردشگری برای تبدیل کردن مجموعه باستانی تخت سلیمان، زندان سلیمان، تخت وکوه بلقیس و چمن شناور به  منطقه ای نمونه بین المللی گردشگری از سال 89 تا کنون نیز به جایی نرسیده و همه وعده های مسئولان ملی و استانی محقق نشده است.

وجود معادن غنی طلا در تکاب از جمله زره شوران نیز به جای اینکه به یکی از عناصر گردشگر پذیر تکاب تبدیل شود، بلای جان طبیعت و مردم شده و آلودگی های زیست محیطی، عدم تخصیص اعتبار کافی از درآمد معادن طلا برای توسعه منطقه نیز یکی از چالشهای اصلی موجود تکاب است.

راه های دسترسی به آثار جهانی و ملی تکاب مناسب نیست

راه دسترسی مناسب یکی از فاکتورهای اساسی صنعت توریسم و توسعه آن در مناطق بالقوه گردشگری محسوب می شود، در حالی که تنها کمربندی تکاب بعد از گذشت 17 سال هنوز منتظر تخصیص اعتبار برای اتمام بوده و عبور کامیون های معادن سنگ از داخل شهر نیز ضمن تخریب راه ها، مشکلات زیادی ایجاد کرده است.

عدم معرفی مناسب آثار تاریخی تکاب نیز از راه اندازی سایت اطلاع رسانی مجموعه تاریخی تخت سلیمان طی سال 82 همزمان با ثبت آن بعنوان چهارمین اثر ایران در فهرست آثار جهانی و عدم بروز رسانی آن تا کنون مشخص می شود، سایر آثار نیز جای خود را دارد.

مرمت و نگهداری آثار تاریخی تکاب بعنوان وظیفه ذاتی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری طی سالهای اخیر با توجه به عدم تخصیص اعتبار مورد غفلت قرار گرفته و هم اکنون آثار تاریخی تکاب از جمله قلعه های افشاری، بقعه ایوب انصاری، سنگر مخزن آب و پلهای تاریخی در معرض تخریب جدی قرار گرفته اند.

مسئولان به قطب گردشگری آذربایجان غربی بی توجه هستند

نماینده مردم تکاب، شاهین ‌دژ و میاندوآب در مجلس شورای اسلامی کمبود و عدم توسعه زیرساختهای مناسب را اصلی‌ترین مشکلات و موانع گردشگری آذربایجان غربی بویژه تکاب دانست و افزود: ایجاد راه دسترسی مناسب، احداث هتل ها، کمپینگ ها و مسافرخانه‌های مناسب و تبلیغات در زمینه گردشگری برای توریست های خارجی و داخلی ضروری است.

مهدی عیسی زاده ضمن تشریح ظرفیتهای بی نظیر گردشگری در تکاب، شاهین دژ و میاندوآب، از جمله تخت سلیمان، قلعه جغاتو، سواحل زیبای زرینه و سیمینه رود، اظهار داشت: مسئولان به حوزه مرمت، نگهداری، معرفی و ایجاد زیرساختهای جذب گردشگر در تکاب به عنوان قطب گردشگری استان توجهی ندارند.

وی ضمن انتقاد از اینکه متاسفانه این بی توجهی تا جایی است که حتی استقبال مناسبی از گردشگران و مهمانان نوروزی در این منطقه نمی شود، اظهار داشت: راهنمای متخصص و مکانی برای معرفی آثار به گردشگران تاریخی در ایام نوروز در این منطقه دیده نمی شود.

تکاب در منطقه ای قرار دارد که آثار طبیعی و باستانی آن حیرت انگیز و گیرا است، مجموعه تخت سلیمان بی تردید از دیدنی ترین آثار گذشتگان در کشور و چرخه آبهای زیرزمینی در آن از شگفتی های طبیعت به شمار می رود، غنای مواد معدنی و چالش گذشتگان برای تامین نیازهای خود با توجه به آثار تاریخی به جا مانده در این سرزمین بی نظیر است.

ولی بی توجهی مسئولان میراث فرهنگی به معرفی، نگهداری، مرمت، ایجاد زیرساختهای گردشگری در تکاب باعث نادیده قرار گرفتن همه این ظرفیتهای بالقوه شده و گردشگران و علاقه مندان خارجی و داخلی تاکنون بهره ای از این آثار باستانی نبرده اند.