عصبانیت چه بر سر ما می آورد/ عقل با آمدن عصبانیت می رود

به گزارش خبرگزاری مهر، یکی از حالت های انسان "عصبانیت" است که اثرات و پیامدهای خاص خود را دارد. وقتي كسي عصباني مي شود سازوكار توليد استرس در بدن او فعال مي شود كه تغييرات بيولوژيكي بسياري در او به دنبال خواهد داشت. انگار كه آژير قرمز در مواقع اضطراري براي مقايسه با يك رفتار تهديد كننده در بدن به صدا درآيد. اين يك پاسخ پيوسته فيزيولوژيكي بدن است.

هرگاه در نتيجه فشردگي آمدوشد يا بي مبالاتي كارمند زير دست، يا بروز يك تهديد واقعي در زندگي تحريك شويد، پاسخ بدن همان استرس است و اين بر اثر عوامل مختلف تحريك تغييري نمي كند. اين پاسخ بدن جنگ و گريز ناميده مي شود كه با فعاليت يك بخش داخلي مستقل سلسله اعصاب كه اعصاب سمپاتيك ناميده مي شود، سازمان يافته است و به طور موقتي تغييرات زير را در بدن به وجود مي آورد.

غده ي آدرنال هورموني به نام آدرنالين توليد مي كند كه با تبديل گليكوژن ذخيره شده در كبد به قند خون،به فراهم كردن انرژي آني در بدن كمك مي كند.تنفس تندتر مي شود تا اكسيژن بيشتري به بدن برسد.ميزان ضربان قلب افزايش مي يابد تا گردش خون تسريع شود. فشار خون افزايش مي يابد و رگ هاي خوني اتساع مي يابند، عمل هضم غذا متوقف مي شود و خون به منظور تامين انرژي، از معده به ماهيچه هاي اسكلت بدن بر مي گردد. چون ترشح غده ي بزاقي كاهش مي يابد،دهان خشك مي شود و چون جداره هاي سطحي بيروني پوست فشرده مي شود خون از پوست بر گردانده مي شود. فعاليت دستگاه ايمني بدن در اين هنگام كاهش مي يابد.

همه ي اين تغييرات كه به آن اشاره شد به منظور تهيه ي انرژي كافي براي بدن در هنگام مواجهه با تهديد صورت مي گيرد. بنابر اين وقتي عصباني مي شويد مقدار زيادي انرژي در بدنتان توليد مي شود. فرد عصباني به دليل بسيج و تجهيز اين انرژي مي تواند كارهاي خارق العاده اي انجام دهد كه فراتر از تصور است. مثلا مي تواند مرتكب قتل شود، از ارتفاع بلند بپرد و كارهاي مختلف ديگري كه مستلزم انرژي جسماني فراوان است، از او سر بزند ولي بعد از مدتي، شخص احساس خستگي مفرط و فروريختن و از حال رفتن مي كند كه نتيجه مصرف انرژي زياد است.

وقتي نشانه هاي قابل رويت جسماني در شخص عصباني بروز مي كند، چشم ها و چهره او قرمز مي شود، بدنش مي لرزد دست ها و زانوهايش مرتعش مي شود و شدت صدايش افزايش مي يابد. با هر عصبانيتي، كل ساختار سلسله اعصاب شخص از هم مي پاشد و سموم بسياري به داخل خونش ريخته مي شود.

عصبانيت عملكرد معمول بدن را مختل مي كند و سبب فعاليت بيش از اندازه و بيش از ظرفيت بعضي از دستگاههاي بدن مي شود"مانند قلب يا غدد فوق كليوي و غيره". عصبانيت مكرر مي تواند بيماري هاي بسياري را در بدن ايجاد كند كه در ادامه به آن ها اشاره مي شود.

ميگرن و سردرد،ا ختلال در هضم غذا، اسهال، زخم معده و گاستريت، افزايش سطح كلسترول خون، ضخيم شدن سرخرگ و شريان ها، ديابت، آرتريت و رماتيسم، فشار ماهيچه اي، ضعف اعصاب، ضعيف شدن دستگاه ايمني بدن. در تمام مدتي كه عصبانيت در رفتار تاثير مي گذارد،ظرافت استدلال و هوش و فهم را كاهش مي دهد.

نيروي عقل در هنگام عصبانيت از وجود شخص رخت بر مي بندد. در نتيجه فرد عصباني به شدت احساساتي و بر انگيخته مي شود. او خود نمي داند كه چه مي كند و چه مي گويد و هيچ كاري از او بعيد نيست و همچنين حافظه و تمركز خود را از دست مي دهد. او بعد از فروكش كردن عصبانيت و سرجا آمدن عقل به حماقت خود پي مي برد كه اين امر بعد از و قوع واكنشي ناشي از عصبانيت حاصل مي شود. رشته دوستي و عشق كه پس از سالها بافته شده، در يك لحظه به دست اين دشمن درنده خو مي گسلد.

هر حادثه مهم و منجر به عصبانيت، تاثير و نقشي عميق در ژرفاي ذهن"ضمير ناخودآگاه"بر جا مي گذارد. هرگاه عصباني شويم اين نقش نيرومندتر مي شود، كه نشانه ي افزايش قابليت عصباني شدن است. اين تاثير منفي به طورپيوسته درياچه ي وسيع ضمير ناخودآگاه را متلاطم و آلوده مي كند كه به تحريك كلي و نا آرامي ذهني منجر مي شود و بدين طريق عصبانيت موجب افزايش عصبانيت مي شود.