۳ دی ۱۳۹۳، ۱۰:۲۰

شهرام شاه‌حسینی در گفتگو با مهر:

خانواده رکن اصلی «همه چیز آنجاست»/ دوری از ادبیات یعنی شکست

خانواده رکن اصلی «همه چیز آنجاست»/ دوری از ادبیات یعنی شکست

کارگردان «همه چیز آنجاست» رکن اصلی این سریال را خانواده دانست و به این نکته اشاره کرد که آثار سینما و تلویزیون ما با دوری از ادبیات نتیجه‌ای جز شکست نخواهند داشت.

شهرام شاه‌حسینی کارگردان سریال در حال پخش «همه چیز آنجاست» در گفتگو با خبرنگار مهر درباره رویکرد شبکه‌های تلویزیونی دنیا و همچنین ایران به ساخت سریال‌هایی با قسمت‌های بالا اظهار کرد: وقتی تعداد قسمت‌های سریال بالا می‌رود، به نظر می‌رسد که با بیننده بیشتری مواجه است. حتی به نظرم 50 قسمت هم کم است. به هر حال با افزایش تعداد قسمت‌ها، بیننده با سریال درگیر می‌شود و حتی کسانی که مثلا 15 قسمت را هم ندیده‌اند با تبلیغات خود مردم که سینه به سینه منتقل می‌شود، به این نتیجه می‌رسند که فلان سریال را باید ببینند.

وی افزود: بنابراین سریال‌هایی با تعداد قسمت‌های بالا از جذابیت بیشتری برخوردارند. به ویژه اگر یک اثر از همه پارامترهای یک سریال برخوردار باشد، تم‌های مختلف مثل جنایی و عشقی و خانوادگی در آن باشد و نویسنده‌ها خودشان را به یک ژانر محدود نکنند.

دیگر مفهوم ژانر از بین رفته است

این کارگردان تصریح کرد: اکنون ژانر به کلی مفهوم خود را از دست داده است. در فیلم‌هایی مثل «تلقین» و یا 10ها فیلم و سریال دیگر که می‌توانم از آنها اسم ببرم، ژانر دیگر معنای سابق خود را ندارد بلکه در یک اثر از فضای تخیلی هست تا اکشن، خانوادگی یا هر ژانر دیگری که بیننده را جذب کند.

سریال همه چیز آنجاست

شاه‌حسینی با بیان اینکه با جلو رفتن زمان، بیننده با چیزهای جدیدتری مواجه می‌شود و ما باید این خوراک جدید را در اختیار او قرار دهیم، یادآور شد: به لحاظ تعدد لوکیشن و بازیگر «همه چیز آنجاست» سریال سختی بود. از این نظر که بسیاری از نقش‌ها در دل کار اضافه می‌شدند. بسیاری از لوکیشن‌ها هم همینطور.

از عشق و خیانت تا تولید ملی و خشونت

وی درباره دلیل این اتفاق توضیح داد: ما نمی‌توانستیم بسیاری از نقش‌ها را انتخاب کنیم چون قسمت‌های بعدی را نداشتیم و نمی‌دانستیم چه اتفاقی می‌افتد. البته حرف من به آن معنا نیست که ما انتهای قصه را نمی‌دانستیم چرا که طرح از ابتدا مشخص بود و ما با 20 قسمت آماده سریال را کلید زدیم. اما درگیر کردن این همه نقش هم به صلاح پروژه نبود و باید در دل سریال با آنها مذاکره می‌کردیم.

کارگردان سریال «تاوان» درباره پرداخت به بحث تولید ملی در سریال تازه‌اش گفت: به بحث تولید ملی در حاشیه این کار می‌پردازیم. اعتیاد، فرزند، خشونت، خیانت، عشق و ... همه در حاشیه کار ما وجود دارند اما خانواده در محوریت کار ما قرار دارد.

استحکام جامعه ایرانی با خانواده است

شاه‌حسینی تصریح کرد: خانواده جزو لاینفک جوامعی مثل ایران است که از ابتدا اینگونه بنا شده‌اند. زمانی ما با جامعه‌ای مثل آمریکا طرفیم که از هلند و آلمان و انگلیس و فرانسه و کشورهای عربی و آسیایی شکل گرفته اما جامعه ایرانی برای استحکام به خانواده نیاز دارد. این موضوع حرف کلی این سریال است.

سریال همه چیز آنجاست

وی در پاسخ به اینکه آیا عنوان سریال یعنی «همه چیز آنجاست» به خانواده اشاره می‌کند؟ اظهار کرد: دقیقا درست گفتید. خانواده حرف اصلی این سریال است. با تمام تشنج‌ها، گرفتاری‌ها، خشونت‌ها و... که از طرف همه‌مان ممکن است ابراز شود و با عکس‌العمل‌های عجیب دیگران هم روبرو می‌شویم به کلی حرف این سریال که امیدوارم به بهترین شکل بصری آن را مطرح کنیم، این است که خانواده خیلی مهم است، خیلی.

دشمن فرضی را کنار بگذاریم و سراغ رمان‌های خوب برویم

این کارگردان درباره روبرو شدن با مشکلات مالی برای ساخت این پروژه گفت: صدا و سیما مدت‌ها است با موضوع کمبود بودجه گریبانگیر است و مقصر اصلی هم خودش است. اینگونه با این شبهاتی که برای تلویزیون به وجود آمده نمی‌شود به جنگ کسی رفت.

کارگردان فیلم سینمایی «زن‌ها فرشته‌اند» تأکید کرد: به نظرم باید این دشمن فرضی را کنار بگذاریم. زمانی که ماهواره نبود، دی وی دی و فیلم بوده و همیشه امکاناتی برای دیدن فیلم و سریال‌های غیرایرانی وجود داشته است. پس این جنگ و دشمن فرضی را کنار بگذاریم و بهتر است شورایی در تلویزیون تشکیل شود و رمان‌های خوب برای ساخت سریال مورد توجه قرار بگیرد.

دوری از ادبیات ماحصلی جز شکست برای سینما و تلویزیون ندارد

شاه‌حسینی یادآور شد: مادامی که سینما و تلویزیون ما خودش را از ادبیات جدا می‌کند چیزی جز شکست حاصل نمی‌شود. باید کتاب‌ها و رمان‌های خیلی خوب خریداری شود و این آثار به نویسندگان خیلی خوبی که داریم همچون علیرضا طالب‌زاده، علیرضا افخمی و بسیاری از دوستان دیگر سپرده شود و در قالب سریال‌های 200 قسمتی نوشته شود.

وی در پایان گفت:‌ این فاصله از ادبیات باعث ریزش مخاطب تلویزیون شده و طبیعی است. امیدوارم این حرف‌های من به کسی بر نخورد و بیاییم دیگر خودمان را گول نزنیم و بگوییم که 98 درصد و 63 درصد بیننده داریم. 98 درصد از چقدر؟! من خودم فرزند تلویزیون هستم و این حرف‌ها را از سر دلسوزی و علاقه می‌گویم تا تلویزیون بیننده بیشتری داشته باشد.

کد خبر 2448204

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha