به گزارش خبرگزاری مهر، دویست و پنجاهمین شماره مجله دنیای تصویر منتشر شد، در این شماره می توانید پرونده فیلم سینمایی «بردمن» به کارگردانی آلخاندرو گونزالس ایناریتو، یک گفتگو با هنرمندانی چون رضا کیانیان، فرهاد اصلانی را مطالعه کنید.
در بخش یادداشت سردبیر به قلم علی معلم می خوانید: بالاخره کی قرار است وضعیت نمایش فیلم و اکران در سینمای ایران روز خوش به خود ببیند. پس از سال ها همچنان وضعیت اکران در ایران دچار بحران است. نه برنامه ای، نه طرح عادلانه ای، نه ثبات پروانه ای، نه اهمیت سرمایه ای، هیچ و هیچ. هیچ کس نمی داند فیلمش کی باید اکران شود، به درد چند سالن می خورد؟ کی از اکران برداشته می شود؟ سینمای ایران با همه نقاط قوت و ضعف خود در دورانی سرنوشت ساز قرار گرفته است. فقدان چشم انداز و برنامه های مدون برای توسعه این شاخه مهم و حساس از صنایع فرهنگی که تابلوی حیات انسان ایرانی در دوران معاصر است، محتمل است که آینده آن را تاریک و سیاه و به سرنوشت کشورهای مشابه ای که سینمای شان را از دست دادند دچار کند.
در این شماره و در بخش چهره ماه، محسن تنابنده با عنوان بازیگری از جنس مردم معرفی شده است. در این مطلب می توانید با بخشی از فعالیت های تنابنده در سینما و تلویزیون آشنا شوید. همچنین سریال «شهرزاد» به کارگردانی حسن فتحی به عنوان یکی از گرانترین ملودرام های تلویزیونی بخش خصوصی معرفی شده است و دنیای تصویر در این شماره گفتگویی با محمد هادی رضوی یکی از سرمایه گزاران این مجموعه نمایش خانگی داشته است.
در بخش رویدادهای خارجی شما می توانید از آخرین اخبار سینمایی درباره هنرمندانی چون رابرت دونیرو در فیلم «فراری»، اسپیلبرگ و «پل جاسوس ها»، ایمی آدامز و جیک جیلنهال در «حیوانات شبگرد» مطلبی کوتاه از کمپانی دیزنی بازسازی انیمیشن های کلاسیک، خبرهایی از جانی دپ خبردار شوید.
همچنین در بخش تازه های ۲۰۱۵ به معرفی فیلم های جدیدی چون «فرار در طول شب» به کارگردانی ژائوم کولت-سررا، «سیندرلا» کنت برانا، «فوکوس» کلن فیکاررا و جان رکوا، «مک فارلند» نیکی کارو، «اثر لازاروس» دیویدگلب، «شورشی» روبرت شونتکه معرفی شده است.
در بخش بر پرده سینماها فیلم سینمایی «ایران برگر» به کارگردانی مسعود جعفری جوزانی مورد نقد و بررسی قرار گرفته است: مسعود فراستی در بخشی از نقد خود درباره این فیلم می گوید: فیلم بدی است، بسیار بد، از یک فیلمساز معتبر و محترم، یک کمدی سخیف است که اجتماعی می نماید، که نیست. سعی بسیار دارد ما را یاد برخی حوادث انتخاباتی مان بیندازد و آن را به نقد بکشد، که نمی تواند و بیشتر ما را یاد برره می اندازد.
اما یوسفعلی میرشکاک در بخشی از نقد مثبت خود نسبت به این فیلم گفته است: جوزانی حرف های جدی خود را پشت طنز و هزل و هجو پنهان کرده و لاجرم از کارایی انداخته است. مسلما اگر ناگزیر نبود چنین کند، فیلم قابلیت و ظرفیت و ماندگاری بیشتری پیدا می کرد. اما چه ضرورتی دارد که جوزانی به قابلیت فیلم خود بیندیشد؟ مگر برای فیلم های ماندگار وی چه گلی به سرش زده اند؟
رضا کیانیان بازیگر سینما و تلویزیون از جمله بازیگرانی است که در این شماره از «دنیای تصویر» به او گفتگو کرده اند، در بخشی از این مصاحبه می خوانید: من رضا کیانیان دوست ندارم دستمزدم بالا برود. وقتی دستمزدم بالا می رود منزوی می شوم. یعنی در واقع دارم سیاست های نابودی سینما را اجرا می کنم. چون وقتی دستمزدم بالا برود در هر فیلمی نمی توانم بازی کنم. دستمزد ما باید معقول و در حد توان سینمای ایران باشد.
همچنین در بخشی از گفتگو با فرهاد اصلانی بازیگر سینما و تلویزیون نیز می خوانید: هیچ وقت خواند روزنامه، نشریه و کتاب را ترک نمی کنم، فکر می کنم این کار مرا بهنوعی مسلح می کند. ضمن این که رابطه ام را هم با مردم قطع نکردم. یعنی این نبوده که جای دیگری بایستم و اجازه بدهم مرا در طبقه ای دیگر به عنوان هنرمند تعریف کنند. جوان تر که بودم هر وقت از من می پرسیدند که دوست دارم در چه نقشی ظاهر شوم، همیشه می گفتم که در میان پرسوناژهای شکسپیر، یاگو شخصیت عجیبی است. آدم بسیار متنوع و عجیب و غریبی است: هم ضعیف، هم سیاس و هم قدرتمند. همه این ابعاد را در شخصیت ابن زیاد دیدم و به نوعی برای من همان یاگو بود.
«دنیای تصویر» در این شماره خود و در بخش راهنمای سریال های خارجی به سریال هایی چون «مارکوپولو»، «زن عالی مقام»، «جاماندگان»، «بازی تاج و تخت» اشاره کرده است.
و در نهایت در بخش ۱۰۰۱ فیلمی که باید قبل از مرگ ببینید به فیلم هایی چون: «اتاق موسیقی»، «چهارصد ضربه»، «شمال از شمال غربی»، «بعضی ها داغشو دوست دارند»، «چشمان بی چهره»، «کالبد شکافی یک قتل» و «تک سوار» اشاره کرده است.
نظر شما