مجید دهقانی در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص اهمیت سنگ قبرهایآ رامستانهای فارس از نظر زبانشناسی اظهار داشت: در بخش نقش و نگار تاریخی سنگ قبرها کارزیادی انجام نشده و بیشتر به صورت گذرا مورد بازدید قرار گرفته است.
وی ادامه داد: معانی رو سنگها در بیشتر مناطق یکی است و این موضوع نشان می دهد که بحث سلیقه سنگ تراش نبوده و نقوش براساس مفهوم کار می شدند.
این پژوهشگر بیان داشت:ن قش و نگار سنگها در فارس و بخصوص شیراز از درخت سرو شروع می شود ودر مناطقی مانند شول، دشمن زیاری، داراب نقش پرنده بیشتر دیده شده و در قلات هلال ماه بالای درخت سرو به کرار دیده می شود.
دهقانی ابراز داشت: بعد از نقوش طبیعت شغل ها روی سنگ قبرها دیده می شوند و براساس شغل افراد نقش قیچی،ساتور،شانه و... بر روی سنگ ها حک می کردند.
وی با اشاره به وجود گودی مانند کاسه آب بر روی سنگها گفت: این کاسه گرد که در اصفهان به صورت مکعب دیده می شود به عنوان صدقه برای فرد گذاشته می شود تا با جمع شدن آب پرندگان و حشرات از آن استفاده کنند.
این پژوهشگر جوان ادامه داد: کاسه آب و نماد سرو هر دو به خاطر نشان دادن زندگانی بعد از مرگ است که در تخت جمشید نماد سرو نیز زیاد دیده می شود.
دهقانی یادآور شد: هلال ماه در دوره قبل از اسلام به مسائل اسطوره ای برمی گردد همانطور که فردوسی از این نماد بالای سر انسان به عنوان خرد یاد می کند.
وی گفت: از قرن شش و هفت به بعد نقوش بر روی سنگ ها پیدا شده و قبل از این دوره طرح ها به صورت نقوش در اطراف ، آیات، احدیث، و شعر بوده که کم کم این خطوط به سمت نقوش رفته است.
نقش سوار تفنگ بر دست در روستاها
این پژوهشگر تاریخ عنوان کرد: نقش سوار تفنگ بر دست بیشتر در روستاها به خاطر شکارچی بودن آنها دیده می شود و این نقش بیشتر در مناطق دشمن زیاری دیده شده که متاسفانه بیشتر آنها دزدیده شده است.
دهقانی اضافه کرد: این نقش در اطراف شول، فسا نیز وجود دارد و در لار و لامرد کمتر شده است.
نقوش پیش از تاریخ بر سنگ قبرهای دارلین
وی با تاکید بر اینکه دارلین دارای قدیمی ترین سنگها است گفت: در این منطقه سنگ قبرها با نقوش پیش از تاریخ پیدا شده که اهمیت زیادی دارند اگرچه چندسال پیش مورد کاوش قرار گرفته اما هنوز نیازمند توجه بیشتر است.
دهقانی تصریح کرد: وجود نقوش پرنده هایی مانند گنجشک، سیمرغ و.. در شهرهای دیگر نیز زیاد دیده شده است که این نقش نیز به اساطیر بر می گردد.
وجود سنگ قبر های صدهزارساله در آرامستان شیراز
این پژوهشگر تاریخ و باستانشناسی اظهار داشت: سنگ قبر های صدهزارساله در آرامستان شیراز وجود دارد که نیازمند حفاظت است و حتی می توان آنها را در موزه نگه داشت.
وی ادامه داد: این سنگ ها به مرور زمان با بارش باران زیر گل و لای مدفون می شوند و منبع تاریخی با ارزشی را از دست می دهیم.
نظر شما