دکتر بهرام امیر احمدیان در گفتگو با خبرنگارمهر در پاسخ به این سؤال که نگرانی‌های متفکران را در زمینه تخریب محیط‌زیست تا چه اندازه اصیل و جدی قلمداد می‌کنید؟ گفت: طبیعی است که محیط زیست یک وجه حیاتی برای همه مردم دارد. هرکسی که علاقه‌مند به حیات انسان باشد باید علاقه‌مند به حفظ محیط زیست باشد. یعنی به نظر می‌رسد که در هر برنامه‌ریزی اقتصادی حفظ محیط زیست باید در اولویت قرار گیرد. از این روست که سازمان ملل متحد در برنامه‌های خودش در توسعه، توسعه پایدار را مطرح می‌کند. مبحثی که هرنوع برنامه‌ریزی باید در چارچوب و نگرش به حفظ محیط زیست باشد.
وی افزود: زیرا اعتقاد به این است که وقتی انسان محیط زیست را از بین می‌برد در واقع حیات خود را به مخاطره می‌اندازد. از این رو نگرش به محیط زیست از جمله مسائل بسیار مهم اقتصادی و برنامه‌های عمرانی هر کشوری قلمداد می‌شود.
این استاد علوم سیاسی دانشگاه در پاسخ به این سؤال که چه راهکارهایی را برای جلوگیری از تخریب زمینی که درآن زندگی می‌کنیم پیشنهاد می‌کنید؟ گفت: به نظر می‌رسد که برای حفظ محیط زیست لازم است یک نگرش نهادی در آن به وجود بیاید و این حتی از کودکی بایستی در برنامه‌های آموزشی گنجانده بشود. بهترین راه برای آموزش محیط زیست و اهمیت آن برای حیات بشر در وهله اول بردن این تفکر به درون مدارس است؛ در کتابهای درسی در زمینه محیط زیست و نگرش انسان به محیط زیست و دوست داشتن محیطی که در آن زندگی می‌کنیم. جلوگیری از تخریب محیط زیست حتماً باید در برنامه‌های درسی گنجانده بشود .
این محقق و پژوهشگر تصریح کرد: کودک از دوران دبستان باید با این فرایند آشنا بشود و وظیفه خود بداند که محیط پیرامون خودش را حفظ کند. هرنوع نگرشی که خارج از این باشد به نابودی انسان و نابودی محیط زیست منجر خواهد شد. لازمه حفظ محیط زیست آموزش است و ایجاد این باور در مردم که بایستی محیط زیست خود راحفظ کنند.
امیر احمدیان در پاسخ به این سؤال که برخی معتقدند آنچه برمحیط زیست می گذرد ناشی از طبیعت ویرانگر تکنولوژی است آیا ماهیت تکنولوژی ویرانگر است یا ما از آن بدرستی استفاده نمی‌کنیم؟ گفت: در کشورهای صنعتی شاید بیش از کشورهای غیرصنعتی و در حال توسعه به محیط زیست اهمیت داده می‌شود. برنامه‌های ساماندهی فضایی زیست محیطی یعنی برنامه های آمایش سرزمین در کشورهای صنعتی و با تکنولوژیهای پیشرفته بیش از کشورهای در حال توسعه و عقب مانده محافظت می‌شود. برای اینکه در آنجا انسان به این باور رسیده که باید از محیط زیست نگهداری بکند. فعالیت حزب سبز بیش از آنکه در کشورهای غیر صنعتی باشد در کشورهای صنعتی دارد توسعه پیدا می‌کند.
وی افزود : یعنی انسان به این باور می‌رسد که با تکنولوژی می‌تواند حتی محیط زیست بهتری داشته باشد و بهره‌برداری بهتری از محیط زیست کند و جغرافیای سرزمینی خودش را بهتر بشناسد و این باور که تکنولوژی به محیط زیست آسیب می‌زند نادرست است. آبهای آلوده را با تکنولوژی می‌توان پاک کرد و محیطها را می‌شود از طریق تکنولوژی محافظت کرد. مثلاً فرض کنید عکسهای ماهواره‌ای یا دستگاههای عکسبرداری دوره‌ای از محیطهای زیست، محیط وحش و اینها همه از طریق تکنولوژی امکانپذیر است.
این نویسنده در پایان خاطر نشان کرد: بنابراین این نادرست است که تکنولوژی محیط زیست را ازبین می‌برد بلکه این باورها و استفاده‌های نادرست و نداشتن آموزش و ناآگاهی از محیط زیست است که به تخریب محیط زیست می‌انجامد.
نظر شما