به گزارش خبرگزاری مهر، بان کی مون در این مقاله که دفتر اطلاع رسانی سازمان ملل متحد منتشر کرده است، می نویسد: فاجعه در هائیتی دگربار چیزی را به ما به عنوان انسان نشان می دهد که همیشه از آن آگاه بوده ایم : حتی در میان بدترین خرابی، همواره امید وجود دارد. معجزه ای کوچک و نشانه ای از امید است.
برای آنانی که همه چیز را از دست داده اند، کمک کافی نمی تواند به زودی تامین شود. اما با وجود مشکل چالشهای تدارکاتی در پایتخت، کمکها به میزان زیاد در راه است. تا دوشنبه صبح، 40 تیم امداد و نجات بین المللی با بیش از 1700 نفر در حال کار بوده اند. در عین حال، برنامه جهانی غذا جیره کمک غذایی روزانه برای 200 هزار نفر توزیع می کند. این برنامه قصد دارد تا یک میلیون نفر را تا هفته های آینده و حداکثر دو میلیون نفر را تحت پوشش کمک غذایی قرار دهد. ما شاهد ارائه کمکهای بین المللی هستیم که متناسب با مقیاس این فاجعه است. باید مطمئن شویم این کمکها به سریع ترین وجه ممکن به دست مردمی برسد که به آن نیاز دارند. این امر نیازمند هماهنگی قوی و موثر، شامل تلاش دسته جمعی و یک پارچه جامعه بین المللی به رهبری سازمان ملل متحد است.
وی افزود : هائیتی اگرچه کشوری شدیدا فقیر است، اما پیشرفت نیز داشته است. از ثبات نوینی بهره می برد و سرمایه گذاران دوباره به این کشور بازگشته بودند. کافی نیست که این کشور همانگونه که قبلاً بود بازسازی شود و یا بهسازی زیر بنایی نباشد. ما باید کمک کنیم تا هائیتی از گذشته نیز بهتر ساخته شود و با همکاری نزدیک با دولت اطمینان حاصل شود پول و کمکهایی که امروز سرمایه گذاری می شوند منافع پایدار خواهند داشت، شغل ایجاد کنند و این کشور را از وابستگی به کمکهای جهانی رها کنند.
بان کی مون تصریح می کند : درک گرفتاری هائیتی یادآور مسئولیتهای گسترده تر ما است. یک دهه قبل جامعه بین المللی قرن جدید را با توافق بر اقدام برای حذف فقر مطلق تا 2015 آغاز کرد. تلاشهای گسترده ای برای دستیابی به پاره ای از این "اهداف هزاره" بلند پروازانه، انجام شده است. این اهداف منبع اصلی فقر جهانی و موانع توسعه مانند نبود بهداشت باروری و آموزش تا نبود مدیریت بیماری های عفونی را هدف قرار می دهند. در عین حال پیشرفت در سایر موارد حیاتی به گونه ای بد، عقب است. نتیجه این است که ما از وفای به عهد خود برای کمک به ایجاد آینده ای بهتر برای فقیران جهان بسیار عقب هستیم.
نظر شما