۵ بهمن ۱۳۸۸، ۱۵:۱۱

جشنواره فیلم فجر/

"به رنگ ارغوان"؛ دوباره فیلمسازی که دوست ‌داشتیم

"به رنگ ارغوان"؛ دوباره فیلمسازی که دوست ‌داشتیم

"به رنگ ارغوان" به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا درامی تاثیرگذار و پرتعلیق است که تا حدی روزهای اوج فیلمسازی این کارگردان را به خاطر می‌آورد.

به گزارش خبرنگار مهر، اولین مواجهه با فیلم "به رنگ ارغوان" فیلم پرحاشیه این سال‌ها تجربه جذابی بود، حاتمی‌کیا سال‌ها است غافلگیرمان نکرده و "دعوت" آنچنان دلسردکننده بود که نمی‌دانستیم باید به "به رنگ ارغوان" که داستانی ملتهب و فضایی ویژه داد امیدوار باشیم یا بدبینانه فیلمی شعاری با شخصیت‌هایی غیرقابل باور را تحمل کنیم.

حاتمی‌کیا فیلمسازی است که بهترین سال‌های نوجوانی و جوانی‌مان با او گره خورده و از عمق قلبمان آرزو می‌کردیم "به رنگ ارغوان" خاطره‌های خوش فیلم‌های به یادماندنی کارگردان محبوبمان را زنده کند، چند دقیقه‌ای از فیلم می‌گذرد و "به رنگ ارغوان" متقاعدکننده و گرم به نظر می‌رسد.

ابراهیم حاتمی‌کیا پشت صحنه "به رنگ ارغوان"

شخصیت‌ها و روابطشان خوب از کار درآمده و فیلمنامه و اجرا ساختاری مناسب و قابل قبول دارد، آنچه حاتمی‌کیا در این فیلم تجربه کرده با نمونه‌های مشابه سینمای ایران مقایسه می‌کنیم که انگشت شمار و بیشترشان غیرقابل تحمل هستند. فیلمساز از آزمون بزرگ پرداختن به ماجرای دلبستگی یک مامور به سوژه‌اش سربلند بیرون آمده هرچند بخش عاشقانه فیلم ضعف‌هایی دارد، اما این رابطه در نهایت گرم و باورپذیر می‌نماید.

حاتمی‌کیا در "به رنگ ارغوان" تسلطش بر ابزار را به رخ نمی‌کشد، اجرای او از فیلمنامه ساده و بدون تظاهر است و یکی از دلایلی که باعث شده تماشاگر فیلم تا انتها از شخصیت‌ها فاصله نگیرد ساختار نسبتا منسجم روایت بی‌لکنت کارگردان از این درام انسانی تاثیرگذار است.

شاید نکته تاسف آور این باشد که "به رنگ ارغوان" در زمان خود دیده و منصفانه ارزیابی نشد، در این سال‌ها انتظارها از این فیلم بالا رفته و ممکن است برای بسیاری آنچه پس از پنج سال روی پرده می‌رود متقاعد کننده نباشد، اما "به رنگ ارغوان" توان و مهارت حاتمی‌کیا در قصه‌گویی را دوباره نشان می‌دهد .

"به رنگ ارغوان" به بازی حمید فرخ‌نژاد متکی است و او در خلق فضایی که حاتمی‌کیا در نظر داشته سهم بسیاری دارد، بازی او در لحظه‌های سکوت و سکانس‌های بدون دیالوگ به همان اندازه موفق است که در سکانس‌هایی که دو تصویر مختلف از شخصیت هوشنگ ارائه می‌دهد.

یکی از دوست داشتنی‌ترین لحظه‌های فیلم نمایی است که فرخ‌نژاد در گوشه‌ای از راهروی خانه ارغوان همچون شکارچی ماهری که می‌داند روزگارش به سرآمده در کمین است، تماشای تیزهوشی، خشم و عصیان در چهره این بازیگر در این نما دیدنی است. "به رنگ ارغوان" از این لحظه‌ها کم ندارد.

- - - - - - - -

محدثه واعظی‌پور

کد خبر 1023557

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha