"عباس و مدینه" آلونک نشینان گرگانرود

به گزارش خبرنگار مهر در گرگان، این پیرمرد و پیرزن ساکن در حاشیه گرگان رود از هم محلی های برخی مسئولان شهری هستند و بسیاری از مسئولان از وجود این دو شهروند بی خبر هستند.

این دو شهروند آبرومند اما از بد روزگار نیازمند، برای امرار معاش و تامین امکانات اولیه زندگی با مشکلات عدیده ای روبرو هستند و در پس مشکلات فراوان کلانشهرها و مشغله کاری مسئولان به فراموشی سپرده شده اند.

عباس و مدینه دو شهروند حاشیه نشین گرگان رود، با حمایتهای ساکنان منطقه گذران زندگی می کنند و از حمایتهای نهادهای خدماتی و حمایتی محروم هستند.

این دو زوج کهنسال که زندگی در کنار گرگان رود را به اقامت در آسایشگاه و خانه سالمندان ترجیح داده اند، سالهاست که به رغم نداری و فقر با عشق در کنار یکدیگر زندکی می کنند.

گرگانرود رفیق تنهائیهای عباس و مدینه

گرگانرود، انیس و رفیق تنهایی عباس و مدینه است و این دو زوج هر روز غروب آفتاب در کنار این رودخانه که  اکنون به دلیل خشکی به رودی کوچک مبدل شده، می نشینند و خاطرات سالهای جوانیشان را مرور می کنند.

سهم این دو یار عاشق از زندگی، تنها آلونک کوچک و باصفایی در کنار گرگان رود است که از امکانات زندگی تهی است و درانتظار یاری و حمایت مسئولان هستند.

خوب به یاد دارند، دوران خروش گرگان رود را که رودخانه ای زلال و خروشان بود و آبزیان و ماهیان برای تخم ریزی به این رودخانه می آمدند و اکنون به دلیل برداشتهای بی رویه، تخریب و دست اندازی درحال خشک شدن است.

عباس و مدینه، نگهبانان گرگانرود هستند و در حاشیه رود به " شوپه " ( نگهبانی) می پردازند تا از خشکی این رود جلوگیری کنند، درحالیکه دست سرنوشت، خوشی و آبادی را از زندگی آنها و گرگان رود دریغ کرده است.

آن دو خاطرات دوران جوانیشان را به گرگان رود سپرده اند و اکنون همانند این رود خسته از دردهای روزگارند و چشم انتظار دستانی هستند تا از سر مهرورزی بیرون آید و آنان و گرگان رود را از خشکی نجات دهد.

شاید چکه آبی که در گرگان رود جاری است، لطف خداوندی برای این دو زوج کهنسال و سالخورده و حاشینه نشینان این رود است تا برخی از نیازهای روزانه را از طریق آن تامین کنند.

شاید امروز منزل بدون آب آشامیدنی سالم در گلستان یافت نشود ولی آلونک ساده اما با صفای عباس و مدینه از این طبیعی ترین حقوق شهروندی محروم است و این دو زوج کهنسال در آرزوی دستیابی به این حق ابتدایی خود هستند.

رادیویی که همیشه خراب است

چند لیوان، پارچ، پتو، ملحفه، یک آیینه نشسته روی طاقچه، متکا، پلاستیکهای مواد غذایی که به دیوار آویزان هستند و رادیوی کوچک که گاهی اوقات صداهایی از آن شنیده می شود و بیشتر اوقات خراب است از جمله داراییهای این زوج خوشبخت است که داخل آلونک به چشم می خورد.

این دو شهروند گلستانی تنها برخی از مسئولان شهری، را می شناسند که برای بررسی مشکلاتشان به کلبه کوچشان رفته اند و نام و نشان بسیاری از مسئولان دیروز امروز شهر و استان را نمی دانند و نشنیده اند.

عبدالرضا چراغعلی عضور شورای شهر گرگان از جمله مسئولانی است که بارها به آلونک این دو شهروند گرگانی رفته است تا مشکلات آنها را بررسی کند.

چراغعلی گفت: این دو شهروند گرگانی با وضعیت بسیار نامناسب در یک آلونک و در حاشیه بستر رودخانه آن هم در مرکز شهر گرگان زندگی می کنند.

وی اظهار داشت: این دو زوج با این وضعیت رقت بار حدود 40 سال در حاشیه گرگان رود به سر می برند و با حمایتها و کمکهای ساکنان منطقه روز را به شب می رسانند.

وی خاطرنشان کرد: عباس و مدینه با گذشت بیش از 40 سال از زندگی مشترکشان بسیار به یکدیگر علاقمند هستند و حاضر نیستند به آسایشگاه سالمندان منتقل شوند.

این عضو شورای شهر گرگان از تشکیل نشستی در شورای شهر برای رفع مشکلات این دو شهروند خبر داد و گفت: مقرر است که در اسرع وقت برای این دو شهروند مکانی مناسب تهیه شود.

عباس و مدینه به رغم مشکلات فراوان، همچنان با علاقه و عشق در حاشیه گرگان رود زندگی می کنند و در آرزوی حمایت مسئولان هستند.