رحمان سیفی‌آزاد درباره روند طولانی تصویب فیلمنامه‌ها و وجود شوراهای متعدد به خبرنگار مهر گفت: این روند اصلاً هم طولانی نیست، اگر طرح فیلمنامه کامل باشد، تهیه‌کننده یا نویسنده در زمان معقول یک تا دو هفته پاسخ می‌گیرند، اما برخی طرح‌های ارائه شده نیاز به گذشت زمان و پخته شدن دارند. متاسفانه تهیه‌کنندگان می‌خواهند طرح را ارائه بدهند و بدون اینکه جوانب کار سنجیده شود مورد تصویب مدیران قرار بگیرند.
وی خاطرنشان ساخت: مخاطبان مجموعه‌های نمایشی زیاد هستند. بنابراین باید روی فیلمنامه حساسیت بیشتری خرج دهیم تا آثار مناسبی تولید شود و کار به لحاظ محتوایی و ساختاری هم مناسب باشد. مسلماً تامل بیشتر روی فیلمنامه منجر به نتایج مطلوبی می‌شود. بنابراین کار و دقت بیشتر روی فیلمنامه اشتباه نیست، حتی نگرانی هم ندارد. در همه کمپانی‌های دنیا روی فیلمنامه کار می‌کنند و تا زمانی که به نتیجه مشخص نرسند، تولید را شروع نمی‌کنند.
مدیر گروه نمایش و فیلم شبکه چهار ادامه داد: متاسفانه تهیه‌کنندگان فکر می‌کنند باید با یک برگه به عنوان طرح جلو بیایند و مدیران هم به آنها اعتماد کنند . به نظرم تهیه‌کنندگان نباید از روند طولانی بررسی فیلمنامه گلایه کنند، چون امری طبیعی است.
سیفی‌آزاد اشاره کرد: مثلاً وقتی فیلمنامه 2000 صفحه‌ای به گروه ارائه می‌شود، مسلماً خواندن آن یک ماه و نیم زمان می‌برد. این حجم فیلمنامه باید به دقت کارشناسی شود و همه جوانب در نظر گرفته شود. نمی‌توان در یک تا دو هفته این فیلمنامه را خواند. باید پایه فیلمنامه درست بنا شود و با دقت جلو رفت تا به محصول مناسبی هم برسیم.
وی ادامه داد: اختلاف سلیقه همیشه در هنر وجود دارد. مثلاً برخی به کار هیئت داوران جشنواره فیلم فجر امسال انتقاد داشتند و برخی راضی بودند. بنابراین وقتی طرحی ارائه می‌شود باید همه جوانب آن برای کار به دقت مورد بررسی قرار بگیرد تا جای گلایه نماند.
مدیر گروه نمایش و فیلم شبکه چهار درباره اینکه بودجه چقدر در تعویق پروژه موثر است، افزود: طبق استاندارد باید فیلمنامه کامل، آماده تولید باشد تا جزییات هم به دقت تعریف شده و بر اساس آن برآورد هم درست پیش‌بینی شود. برخی مواقع پیش می‌آید که تهیه‌کننده در برآورد پروژه اشتباه می‌کند که با چرخه تولید هماهنگی ندارد.
سیفی‌آزاد در پایان گفت: در مجموع ما در کشور وصل به آنتن هستیم. از سوی دیگر تلویزیون وابسته به تولیدات خودش است و نمی‌تواند همه فیلم‌های سینمایی را پخش کند. به همین دلیل میان عرضه و تقاضا تعادل برقرار نمی‌شود. امیدوارم سینمایی ایران به جایی برسد که همه فیلم‌ها قابل پخش از تلویزیون باشد.
نظر شما