مظفری :دوربین من از تهران بیرون رفت

به گزارش خبرگزاری مهر، مجید مظفری، هنرمند ملی در گفتگو با ستاد خبری هفدهمین جشنواره تولیدات رادیویی و تلویزیونی مراکز استان ها درباره انگیزه‌اش برای تولید کارهای استانی گفت: من همیشه به این مسئله فکر می کردم که چرا دوربین سینما و تلویزیون از تهران بیرون نمی رود، به همین  دلیل وقتی دو سال و نیم پیش دفترم را باز کردم, نویسندگان دفتر را به کل ایران فرستادم تا تمام استان ها را بگردند و سوژه‌های استانی را پیدا کنند. بعد از جمع آوری اطلاعات 56 سوژه استخراج کردیم و چند تله فیلم باعناوین "تکمچی"، "چتری برای آفتاب" و ... را ساختیم. در واقع دوربین‌ام را بیرون از تهران بردم. البته بیشتر طرح‌هایی که من به مراکز ارائه کردم، به مرحله تولید نرسید؛ اما همین سوژه‌ها در تهران تصویب شد و ما هم تولید کردیم.

وی درباره ساخت مجموعه "مسافر چی چست" گفت: برای این طرح با آقای شکرنیا مدیر صدا و سیمای آذربایجان غربی صحبت کردم و به او هم گفتم قرارداد برایم مهم نیست، بلکه علاقمندم کار مناسبی تهیه شود. در این مجموعه هم سعی کردم کار کاملاً بومی باشد. به همین دلبل لباس، موسیقی، لوکیشن و ... فضای بومی دارد. در این مجموعه از هنرمندان بومی هم استفاده کردم. یعنی در کنار تصویربرداری که از تهران بردم، چند دستیار از همان شهر انتخاب کردم یا در کنار صدابردار، طراح گریم و ... هم از عوامل بومی انتخاب کردم.

مظفری خاطرنشان ساخت: در واقع سعی کردیم تجربیات را به هنرمندان بومی منتقل کنیم و تعامل داشته باشیم. به نظرم اگر هنرمندان بومی به درستی هدایت و حمایت شوند، مسلماً می توان نیروهای خلاق در میان آنها پیدا کرد.

این هنرمند ملی درباره اینکه جشنواره مراکز استان ها تا چه حد در ارتقای کیفیت مراکز استان ها موفق است، توضیح داد: این جشنواره بیانگر فرهنگ غنی ایران است. یکی از کارهای خوبی که آقای ضرغامی انجام داد، راه اندازی شبکه‌های استانی بود. همین مسئله باعث شد ما تلویزیون ملی داشته باشیم و دوربین ها به شهرستان ها هم رفت. به نظرم اگر مراکز به درستی حمایت شوند، می توان استعدادهای خوبی پیدا کرد.

مظفری درباره اینکه فکر می کردید روزی به عنوان هنرمند ملی معرفی شوید، توضیح داد: نمی دانم چه طور انتخاب شدم، اما تلاش خودم را کردم تا دوربینم را از تهران بیرون ببرم و جای جای ایران را نشان دهم.. برگزاری جشنواره مراکز استان ها نشانگر ملی بودن تلویزیون مان است، اما سینمای ملی نداریم که امیدوارم روزی این اتفاق بیفتد.