تمامی تحلیلگران امورعراق بدون هیچ استثنایی با این نظریه موافق هستند که دولت آمریکا به عراق آمد تا در آنجا باقی بماند و در این چارچوب اشغال عراق و پایان اشغال آن هم حلقه ای از حلقه های این سیاست برای بقا در این کشور نفت خیز محسوب می شود.
به اعتقاد تحلیلگران عراقی، ایالات متحده آمریکا منافع بسیار گسترده ای را در انتخابات عراق پیگیری می کند به نحوی که حتی نا آرامی ها وانفجارهای خونین چند روز گذشته نیز در راستای همین منافع قرار دارند.
با توجه به اینکه واشنگتن ادعا می کند با فرا رسیدن سال 2011 نیروهای نظامی خود را از عراق خارج کرده یا به تعبیر واضح تر آنها را از کوچه وخیابان های عراق به پایگاه های دائمی در این کشور منتقل می کند به دنبال آن است که همچنان برنده بزرگ این فرآیند سیاسی در عراق باشد.
منابع خبری به نقل از باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا گزارش دادند وی ابراز امیدواری کرده است که نتایج انتخابات روز یکشنبه، عراق را به سوی دولتی لائیک پیش برده تا این دولت با ایجاد بسترهای همکاری بیشتر با آمریکا زمینه استقرار را در عراق فراهم کند.
به گفته تحلیلگران اوباما در سخنان خود چند مسئله بسیار مهم ومحوری را در رابطه با دیدگاه کاخ سفید نسبت به آینده عراق بر زبان رانده وذکر کرده است.
این نکات عبارتند از :
1) در دولتی که واشنگتن ادعا می کند دمکراتیک ترین کشور خاورمیانه شده یا در حال گذار به سوی آن است اهداف آمریکا را با شکل گیری یک دولت لائیک نه اسلامی برآورده می کند؛ یعنی اگر مردم عراق خواستار ساختاری اسلامگرا وبخصوص اسلامگرای شیعه باشند این مسئله با خواسته های آمریکا در عراق منافات وتضاد خواهد داشت.
2- اگر خواست مردم عراق تحقق یافته ودولتی غیر لائیک در عراق روی کار آید بسترهای همکاری بین بغداد وواشنگتن کاهش خواهد یافت واین به آن معنی است که توافقنامه همکاری امنیتی بین دو کشور دچار چالش ومشکل خواهد گردید، همچنین از دیدگاه آمریکا تنها لائیک ها می توانند امنیت واستقرار را در عراق بسط دهند. چرایی این گفته نیز از حوادث ورخدادهای امنیتی عراق کاملا هویداست.
3- اگر لائیک ها روی کار نیایند ممکن است عقب نشینی نیروهای امریکایی از عراق انجام نگیرد زیرا امنیت در عراق برقرار نخواهد بود یا به تعبیری شفافتر چون منافع آمریکا در عراق تضمین نخواهد گردید نیروهای نظامی آمریکا هم در خیابان های شهرها وروستاهای عراق باقی خواهند ماند.
پس بی تردید امروز ایالات متحده آمریکا بزرگترین بازیگر وعمده ترین بازیگردان حوادث ورخدادهای عراق است وبا توجه به نفوذی که در ساختارهای مختلف عراقی دارد حتی تا مرز دست بردن در انتخابات وتقلب در آن هم می تواند پیش برود.
این نفوذ ودخالت در مسئله رد صلاحیت بعثی ها کاملا هویدا بود، با وجود آنکه ریشه و هسته اصلی شکل گیری قانون مبارزه با بعثی ها را پل برمر حاکم غیر نظامی آمریکایی عراق ایجاد کرد واصولا در عراق این قانون به یکی از قوانین وضع شده توسط دولت اشغالگر آمریکا معروف است اما با اخراج 500 شخصیت نزدیک به حزب بعث که عمدتا همسو با سیاست های آمریکا در عراق فعالیت می کردند از صحنه مبارزات انتخاباتی واشنگتن دست به کار شد و در سطوح بسیار بالایی همچون حضور معاون رئیس جمهور آمریکا در بغداد سعی در اعمال نظر در این مسئله داشت که البته به نتایج وموفقیت هایی هم دست یافت تا تعدادی از رد صلاحیت شده در دادگاه استینافی که به همین منظور تشکیل شد به صحنه بازگردند.
نکته بسیار جالب در دخالت های آمریکایی در انتخابات عراق اتهام احمد چلبی رئیس هیئت بازخواست وعدالت (ریشه کنی بعث) به هواداری وخط گرفتن از ایران بود که شخصیت های عراقی آن را از زبان برخی از مسئولین آمریکایی اعلام کردند.
خبرگزاری رویتر در تحلیلی در این رابطه با اشاره به این اتهام نوشت : این اتهام در حالی از سوی واشنگتن اعلام می شود که چلبی خود روزگاری سیاستمدار ایده آل ایالات متحده محسوب می شد.
چلبی هم در واکنش به این اتهام پرسید : چرا نباید گفت که پروژه بازگشت بعثی ها به صحنه سیاسی عراق در واشنگتن تدوین وطراحی شده است؟
به هر شکل به طور خلاصه باید گفت ایالات متحده آمریکا امروز تمامی اهرم هایی برای اعمال نفوذ در انتخابات عراق در اختیار دارد وعلاوه بر سیاستمداران مختلف نیروی نظامی وعوامل امنیتی مخفی گسترده ای را در سطح عراق دارد که می توانند اوضاع را به شکل دلخواه آمریکا تغییر دهند.
یکی از فرماندهان ارشد ارتش عراق در نشستی خصوصی ابراز امیدواری کرد هیچگاه رهبران سیاسی عراق نسبت به نیروهای آمریکایی در بسط امنیت در عراق علنا ابراز بی نیازی نکنند، زیرا ساعاتی بعد از این اعلام اوضاع امنیتی چنان وخیم می شود که مجبور می شویم برای حل مشکل از نیروهای آمریکایی در عراق استمداد بطلبیم.
به نظر می رسد همین تعبیر برای توصیف نقش آمریکا در عراق کافی باشد وشاید آمریکا برای تحقق این نیاز از تقلب در انتخابات هم ابایی نداشته باشد.
-------------------------
سید عمار حسینی
نظر شما