کاروان حضرت معصومه علیهاالسلام که به قصد زیارت برادر، از شهر مدینه به سوی مشهد در ایران حرکت می کرد، شهرها را یکی پس از دیگری پشت سر می گذاشت. همه چیز به خوبی پیش می رفت تا این که کاروان در شهری اتراق کرد که تعداد دشمنان اهل بیت در آن بسیاری بود.
آن ها به کاروان حمله کردند. برادران حضرت معصومه علیهاالسلام به شهادت رسیدند. برادرزاده ها هم همین طور. اتفاق بسیار ناگواری بود. اشک و گریه سراسر کاروان را فرا گرفته بود. دختر موسی بن جعفر علیه السلام پرسید: چه قدر تا قم فاصله داریم؟ گفتند: راه زیادی نمانده. حضرت فرمود: «به طرف قم حرکت می کنیم؛ چون از پدرم شنیدم که قم مرکز شیعیان ما است» و بدین ترتیب، کاروان با دلی پراز غم، به سوی قم حرکت کردند و مهمان مردم قم شدند.
وقتی دشمنان در یکی از شهرهای ایران به کاروان حضرت معصومه علیهاالسلام حمله کردند و تمام مردان کاروان را که عده زیادی از آن ها از بستگان حضرت معصومه علیهاالسلام بودند،کشتند. غم بزرگی بر دل خواهر عزیز امام رضا علیه السلام نشست . ایشان در اثر این مصیبت بیمار شدند. مردم شهر قم ـ که از دوستان امام رضا علیه السلام و خانواده پیامبر صلی الله علیه و آله بودند ـ از جریان با خبر شده و به کمک آن ها شتافتند ـ اما زمانی که به کاروان رسیدند، تمام مردان کاروان شهید شده بودند. کاروان به سمت شهر قم حرکت کرد و حضرت معصومه علیهاالسلام مهمان مردم این شهر شد.
آن بزرگوار به مدت 17 روز در این شهر زندگى کرد و در این مدت مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بود. محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستیه به نام بیت النور هم اکنون محل زیارت ارادتمندان آن حضرت است. سرانجام در روز دهم ربیع الثانى سال 201 هجرى، پیش از آنکه دیدگان مبارکش به دیدار برادر روشن شود، در دیار غربت و با اندوه فراوان دیده از جهان فروبست . مردم قم با تجلیل بسیار پیکر پاک آن حضرت را به سوى محل فعلى که در آن روز بیرون شهر و به نام "باغ بابلان" معروف بود تشییع کردند.
پس از دفن حضرت معصومه (س) موسى بن خزرج سایبانى از بوریا بر فراز قبر شریفش قرار داد تا اینکه حضرت زینب فرزند امام جواد به سال 256 هجرى قمرى اولین گنبد را بر فراز قبر شریف عمه بزرگوارش بنا و تربت آن حضرت تا امروز پایگاه معنوی اراتمندان است .
آن حضرت در واقع بتول دوم و جلوه ای از وجود حضرت زهرا(س) بود.در طهارت نفس امتیازی خاص و بسیار والاداشت که امام هشتم برادر تنی آن حضرت او را (که نامش فاطمه بود) معصومه خواند و فرموده است: «من زار المعصومة بقم کمن زارنی» ، کسی که حضرت معصومه علیها سلام را در قم زیارت کند مانند آن است که مرا زیارت کرده است.
مقام علم و عرفان او در مرحله ای است که در فرازی از زیارتنامه غیر معروف او چنین می خوانیم: «السلام علیک یا فاطمه بنت موسی بن جعفر و حجته و امینه» : (سلام بر تو ای فاطمه دختر موسی بن جعفر و حجت و امین از جانب موسی بن جعفر).و باز می خوانیم: «السلام علیک ایتها الطاهرة الحمیدة البرة الرشیدة التقیة الرضیة المرضیة»؛ سلام بر تو ای بانو پسندیده نیک سرشت، ای بانوی رشد یافته، پاک طینت، پاک روش، شایسته و پسندیده.بدین لحاظ و مقامات عالی معنوی آن بانو است که حضرت رضا (ع) در فرازی از زیارتنامه به ما آموخته که در کنار مرقدش خطاب به او بگوییم: یا فاطمه اشفعی لی فی الجنة فان لک عندالله شانا من الشان؛ ای فاطمه! در بهشت از من شفاعت کن چرا که تو در پیشگاه خداوند دارای مقامی بس ارجمند و والا هستی.
همان گونه که حضرت زهرا (س) با استدلالهای متین و استوار، حقانیت ولایت حضرت علی (ع) را تبیین می کرد، حضرت معصومه علیها سلام نیز چنین بود. روایاتی که از آن حضرت نقل شده غالباً درباره امامت و ولایت علی (ع) است که با اثبات ولایت او ولایت امـامـان معصوم نیز ثابت می شود.
نظر شما