ایجاد مجمع کشورهای همجوار عربی تقابلی درست با غرب است

در بخش دیگری از این مقاله آمده است: ایده ای دبیرکل اتحادیه عرب بر اساس تأمین منافع و تحقق یافتن امنیت مشترک است، ولی از بدو طرح این ایده، برخی از کشورهای میانه رو عرب سعی کردند مانع از تحقق یافتن آن شوند و عملاً باعث شد بحث موافقت با آن به اجلاس بعدی موکول شود.

 

وی در ادامه با اشاره به روی آوردن اعراب به ایران و ترکیه دلیل آن را اینگونه می نویسد: این تلاشی برای فرار اعراب از مشکلات خود و واگذاردن آن بر عهده دیگران بخاطر ضعف وناتوانی و یا عدم تمایل آنان برای حل آنهاست. با این وجود سوال این است که آیا کشورهای همجوار تا این حد بی عقل هستند که مسایلی را برعهده بگیرند که صاحبان خود آنها در حل آن ناتوان بوده اند؟ و اگر آنها واقعاً اینگونه هستند همپیمانان جدیدشان چه چیزی می توانند به آنها بدهند؟ ترکیه یک دولت دموکراسی بر پایه اقتصادی سخت را بنا نموده است، و ایران یک قدرت توانمند و مقتدری را بنا نموده است. ولی اعراب غیر از فساد، دیکتاتوری و عقب ماندگی چه دستاوردی دارند؟ 

 

اما در عین حال بر این باور که اعراب برگه های سیاسی و اقتصادی بسیاری را در دست دارند که می توانند از آنها در مسائل سرنوشت ساز خود بکار گیرند و می توانند معادله در منطقه را تغییر دهند، تنها چیزی که از آنها انتظار می رود کمی وجدان، شهامت واراده است. چنانچه این سه عامل وجود داشته باشد قطعاً در اوضاع نابسامان سیاسی تحولی ایجاد خواهد کرد و می تواند کشورهای منطقه و بین الملل را وادار کنند که به اراده سیاسی دولتهای ما نیز احترام بگذارند.
 

روزنامه البلاد در ادامه آورده است: به نظر شما چه عاملی باعث شد رژیم صهیونیستی پس از اهانت به سفیر ترکیه از سوی وزارت خارجه اسرائیل، از این کشور عذر خواهی کند؟ چه عاملی باعث شد که کشورهای غربی هنوز تا به امروز نتوانستند در قبال ایران ودر خصوص پرونده هسته ای این کشور، موضع یکپارچه ای اتخاذ کنند؟  به اعتقاد من اراده آهنین ناشی از ایمان، معجزه ها خواهد کرد و موازنه ها را دگرگون خواهد ساخت. یک ضرب المثل مردمی است که می گوید: "قوی باش تا مردم به تو احترام گذارند"، ولی متاسفانه منطق قدرت از قاموس برخی از حکام عرب از میان رفته است، و شاید هم بنا به خواسته خود منطق ضعف و ناتوانی را اختیار کرده اند، ولی جالب تر و تلخ تر اینکه آنها می دانند که سیاستهای موجود بر اساس منافع به ضعیف ترحم نخواهد کرد، و برای آنان احترامی هم قائل نمی باشد، زیرا ضعیف در پرتو طرحهای سیاسی برخاسته از مبارزه اراده ها ، ارزشی ندارد.

 

به اعتقاد من، تشکیل مجمع کشورهای همجوار عربی، اولین قطره باران خواهد بود که اگر تحقق یابد به عنوان اولین تحرک عربی در مقابل کشورهای غربی بشمار می رود، بویژه اینکه چنین طرحی درست در زمانی مطرح می گردد که ایالات متحده آمریکا و کشورهای غربی تلاش می کنند ایران را منزوی نموده و محاصره علیه آن را تنگ تر کنند.

 

این روزنامه نگار عرب در بخش دیگری از مطلب خود آورده است: برخی از رهبران عرب معتقدند که هرگونه نزدیکی بین اعراب وهمسایگان آنان، بویژه ایران و ترکیه، می تواند به نفع مشترک همه تمام شود. این ایده، یک ایده استراتژی و راهبرد است زیرا ناشی از درک واقعی معادله مبارزات در منطقه است.  

 

مرتضی بدر در ادامه مطلب خود آورده است: در اجلاس اخیر سران عرب دو کشور مصر و عربستان سعودی موفق شدند تشکیل مجمع پیشنهادی را به تعویق بیاندازند ولی نتوانستند آن را ملغی نمایند. از نکات قابل توجه اینکه یکی از رهبران میانه رو عرب اظهارات عجیبی بیان کرده بود مبنی بر اینکه: "اعراب در خصوص عدم انجام هرگونه گفتگو با ایران در پرتو نگرشهای کنونی ایران اتفاق نظر دارند"! این اظهارات در حالی مطرح می گردد که کشورهای میانه رو به انجام گفتگو با رژیم صهیونیستی متوسل شده اند.

پیشنهاد تشکیل مجمع کشورهای همجوار اعراب مورد حمایت بسیاری از کشورهای عربی از جمله قطر، عمان، عراق، سوریه، سودان، الجزایرو لبنان قرار گرفته و برخی از کشورهای میانه رو که تلاش می کنند از هرگونه نزدیکی بین ایران و همسایگان عرب آن ممانعت بعمل آورند، احتیاط داشتند. کسانی که تلاش می کنند چوب لای چرخ نزدیکی و تقریب قرار دهند، شاید فرصت گرانبهائی را برای مسئله اعراب و مسلمانان که همان مسئله فلسطین و قدس شریف است، از دست بدهند، بویژه در چنین شرایط خطرناکی که مسئله فسطین با آن مواجه می باشد.