به گزارش خبرگزاری مهر، "روزنامه زوددویچه سایتونگ" در تحلیلی در این باره به قلم "مارتین وینتر" نوشت: از زمانی که ناتو در آگوست 2003 رهبری گروههای حمایت بین المللی (ایساف) را در افغانستان بر عهده گرفته است هر ساله وقایع مشابهی در این کشور رخ می دهد.
در شروع هر سال فرمانده این ائتلاف نظامی اطمینان می دهد که گروههای ما در حال حاضر برای این کشور تقاضا داریم واقعا کافی است. اما این وعده وی هرگز درست در نمی آید. چرا که سال به سال بر تعداد نیروهای نظامی در افغانستان افزوده می شود. این در حالی است که شرایط امنیتی در این کشور بدتر می شود.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد که در چنین شرایطی ناتو با از دست رفتن جایگاه نزد افغانها روبرو است. صبر سیاسی در قبال رهبران جنگی در افغانستان تمام شده است. زمانی که کرزای، رئیس جمهوری افغانستان از هشت سال جنگی در کشورش صحبت می کند که هیچ ارمغانی برای افغانها نداشته است، این برای ناتو بدین مفهوم است که سریعا باید موفقیت هایی را به این کشور ارائه دهد.
نویسنده در ادامه با تاکید بر اینکه ناتو به موفقیت در افغانستان نیاز دارد، عدم موفقیت در این کشور را همراه با عواقب وخیمی برای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی ارزیابی کرد.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب تاکید کرد که جنگ افغانستان عملیاتی منفور است و فریادها برای اعلام تاریخی برای برگشت نیروهای نظامی خارجی از این کشور روز به روز بلندتر می شود. افزایش شمار گروهها در این کشور نیز در چنین شرایطی از نظر سیاستمداران تقریبا غیر ممکن است.
نظر شما