استخر؛ شهری پر شکوه و تاریخی یا تابلو اعلانات

به گزارش خبرنگار مهر، دیوار نوشته ها و تبلیغاتی تهی و بی مایه به جای جاه و جلال سابق گوشه گوشه  آثار به جامانده از این شهر بزرگ و پراهمیت دورانهای هخامنشی ساسانی و اسلامی که بخش مهمی از تاریخ و هویت ایرانیان را در دل سنگهای خود دارد در نبود محافظ و مراقبی دلسوز پر کرده است.

آنگونه که شواهد نشان می دهد برخی نوشته های برجای مانده بر دیواره های شهر تاریخی ساسانی آنقدر قدمت یافته اند که رفته رفته خود به آثاری باستانی مبدل  شده اند، بی آنکه متولیان امر به این آسیب رسانی اندک توجهی کنند.

نوشته ای بر جا مانده بر دیواره تاریخی استخر مربوط به انتخابات مجلس در دهه 60

شهر استخر، به سمت رشته کوه مهر و در جهت جنوبی رود پلوار قرار گرفته است. نقش رستم در دو کیلومتری شمال غربی، تخت جمشید در هشت کیلومتری جنوب غربی و تخت گوهر در نزدیکی و نقش رجب نیز در دو کیلومتری غرب آن قرار دارد.

استخر یا اصطخر که به تخت طاووس نیز مشهور است اگر چه این روزها مظلوم و بی پناه در این گوشه از استان فارس به امان خدا رها شده اما در دوران خود جزو بزرگترین شهرها قلمداد می شد، آنگونه که تاریخ نویسان نقل می کنند شهری عظیم بود با چهار دروازه در چهار سوی خود.

شهر استخر؛ آنجا که سر پا مانده تابلو اعلانات شده و گوشه های دیگرش مغلوب خاک

 " آثار به جامانده از این شهر شامل دروازه سنگی‌، ستون‌ها و دیواره‌های سنگی است که به روزگار هخامنشی‌ تعلق دارد. در این شهر، بازمانده سازه‌های اسلامی‌، ساسانی‌ و اشکانی و ظروف و آثار سده‌های آغازین هجری‌ نیز کشف شده است‌، آب شهر استخر هم از رود سیوند تامین می‌شد. این شهر تا پایان پادشاهی ساسانیان از آبادترین و با شکوه ترین شهر‌های ایران باستان بود، اما توسط اعراب تسخیر و به دلیل خیزش‌های پیاپی مردم (از سال ۲۳ تا سال ۲۹ هجری) بارها فتح شد و مردم آن قتل عام شدند و پس از آن تنها ویرانه‌ای از آن برجای ماند. "

 استخر اگر چه خاستگاه سلسله بزرگ ساسانیان که از بزرگترین حکومتهای دنیای باستان به شمار می رود است اما به دلیل همجواری با مجموعه های بزرگی چون تخت جمشید و نقش رستم  و ماندن در زیر سایه ی این دو اثر نامی تاریخی کمتر به عموم شناسانده شده است.

 این بخش از شهر تاریخی استخر سالهاست به تابلو اعلانات تبدیل شده است، این را نوشته های قدیم و جدید آن گواهی می دهد

 نخستین بار که این شهر تاریخی نظری جدی را به خود جلب کرد به 300 سال پیش (1672 م) بر می گردد، زمانی که جهانگردی انگلیسی به نام " جان استرویس " در باره آن مطالبی نوشت، پس از آن نیز جهانگردان و کارشناسانی از نقاط مختلف دنیا در این باره مطالب و عکسهایی را منتشر کرده اند. همچنین تنها دوبار توسط دو باستان شناس خارجی به نامهای " ارنست هرتسفلد " در آغاز دهه 1930 میلادی و پس از آن" اریک اشمیت " در نیمه دوم دهه 1930 کاوشهایی در استخر انجام داده شد. اما با همه اینها هنوز در این باره پژوهش و کار کارشناسی جدی و آکادمیک و درخور توجه صورت نگرفته است.

 البته باید گفت در شرایطی که ابتدایی ترین اصول محافظتی و مرمتی بر روی مجموعه ای با چنین ارزشهای تاریخی صورت نمی گیرد بدیهی است که انتظار انجام کار کارشناسی بر روی آن انتظاری بیهوده و بی جاست.

 -------------------------------

گزارش : صدرا محقق