انتقاد از انتشار ناقص آثار / ارشاد اقدام کند

عباس خوشدل آهنگساز آلبوم "صدایم کن" با بیان این مطلب در انتقاد به انتشار غیر اخلاقی این آلبوم با حضور در محل خبرگزاری مهر گفت : آلبوم "صدایم کن" برای نخستین بار در سال 1378 منتشر شد و در زمان خودش با استقبال خوبی مواجه شد و جایگاه خاصی پیدا کرد به خصوص قطعه مناجات که به زمزمه مردم تبدیل شد و درهمه مجالس و محافل از این قطعه به کرات استفاده می شد و بخشهایی از این قطعه نیز به آرم رادیو قرآن تبدیل شد و به گفته ناشر اثر فروش این آلبوم در آن سالها از مرز 500 هزار نسخه فراتر رفت و با استقبال بسیار خوبی مواجه شد.

وی در ادامه افزود : حدود 15 روز پیش آقایی از اصفهان تماس گرفت و ضمن تشکر از من گفت که سالهای سال دنبال این آلبوم می گشته ولی پیدا نکرده تا اینکه چاپ جدید از این آلبوم به دستش رسیده و من متعجب ماندم که چه وقتی این آلبوم دوباره منتشرشده و من چرا خبرندارم. به دنبال این تماس بود که جستجو کردم و در نهایت نسخه جدید را پیدا کردم و متاسفانه متوجه شدم که مدیر انتشارات بیستون آلبوم 60 دقیقه ای "صدایم کن" با صدای علیرضا افتخاری را با حذفهای غیرکارشناسی برخی قطعات روی آلبومهای برگشتی "ماه خراسان" که 45 دقیقه زمان داشته ضبط کرده و بدون اطلاع من روانه بازار کرده است.

این آهنگساز در ادامه صحبتهای خود به قطعات حذف شده آلبوم "صدایم کن" در نسخه جدید اشاره کرد و گفت : مقدمه مناجات که اصلی ترین بخش قطعه و در واقع ورود به مجموع قطعات است حذف شده و مخاطب زمانی که نسخه جدید را گوش می دهد علاوه بر مقدمه مناجات ، قطعه" صبح روشن" و دو بیتی ها را نیز نمی شنود.

خوشدل در پاسخ به این سئوال که ناشر در پاسخ به این اقدام غیر اخلاقی چه جوابی داده است گفت : زمانی که گله خود را به ناشر کردم با عذرخواهی فراوان گفت که فقط 30 نسخه از آلبوم آن هم به طور اشتباهی منتشر شده است. این در حالی است که طبق آماری که گرفتم فقط 2000 نسخه از این آلبوم بدون کیفیت در اصفهان پخش شده است. نتیجه این اقدام ناشایست این است که هم کار من به عنوان آهنگساز زیرسئوال می رود و هم مجوز وزارت ارشاد مورد دست درازی قرار گرفته است چرا که این وزارتخانه به محتوای اولیه آلبوم "صدایم کن" مجوز داده نه نسخه فعلی که در بازار موجود است.

این موسیقیدان در ادامه به انگیزه خود از انتشار آلبوم "صدایم کن" اشاره کرد و گفت : پاسخ به چرایی ساخت این آلبوم به گذشته های نه چندان دور برمی گردد. دوستی داشتم به نام "هادی پرورنده" که قبل از انقلاب مدیر کل وزارت فرهنگ و هنر استان خوزستان بود. در آن دوران من مدیریت موسیقی این وزارتخانه در تهران را عهده دار بودم. زمان انقلاب ارتباط من با پرورنده قطع شده تا اینکه یک روز همدیگر را دیدم او در لابلای صحبتهای خود گفت که خداوند قدرتی به او داده که می تواند انرژی درمانی کند و بیمارانی که دکتر جواب کرده را درمان می کند و بعد به جایی رسید که به شهرهای مختلف می رفت و بیماران را درمان می کرد.

وی در ادامه افزود: زمانی که صحبت اولیه ساخت آلبوم "نیلوفرانه" را با آقای چاوشی انجام شده بود هادی پیش من آمد و بدون مقدمه گفت اثر موسیقی که می خواهی بسازی را زودتر بنویس. من هم شروع کردم بدون اینکه بدانم پرورنده چه منظوری از این حرف داشت بعد از آن دیگرخبری از ایشان نداشتم تا اینکه فهمیدم به آمریکا رفته و درهمان جا هم فوت کرده است. یک روز یکی از شاگردان ممتاز پرورنده را دیدم و گفت می دانی چرا استاد گفت نیلوفرانه را بنویس؟ چون می دانست که در دل مردم جا می گیرد. از همین رو زمانی که دیدم نیلوفرانه 1 و 2 جایگاه خاصی بین مردم پیدا کرده و پرورنده هم فوت کرده احساس کردم که باید دین خودم را نسبت به ایشان ادا کنم به همین دلیل بود که آلبوم"صدایم کن" را به هادی پرورنده تقدیم کردم.        

این آهنگساز در ادامه به نادیده گرفت شدن ارزشهای هنری نسخه دوم آلبوم "صدایم کن" اشاره کرد و گفت: وقتی قرار است یک قطعه برای مناجات ساخته شود آهنگساز در درجه اول باید با کلام ارتباط برقرار کند و پس از آن یک مقدمه ای می سازد و به این ترتیب است که کل کار شکل می گیرد اما متاسفانه همه ارزشهای هنری اثر در نسخه دوم نادیده گرفته شده و حاصل چهارسال تلاش بی وقفه من به هدر رفت و روح مرا آزرده کرد و ای کاش این آقا اجازه می گرفت و بعد این کار را انجام می داد نه اینکه حاصل سالها تلاش مرا به صورت ناقص ارائه می کرد، بنابراین حق هنری من مورد تعارض قرار گرفته است.

علیرضا پورامید کارشناس و پژوهشگر موسیقی که در این جلسه حضور داشت در تایید صحبتهای خوشدل گفت: به اعتقاد من بخشی از عدم تمایل هنرمندان به انجام کار هنری و خلاقیت که بعضا به کم کاری و سانسور تعبیر می شود به دلیل بی اخلاقی بسیاری از کسانی است که صلاحیت فعالیت در این عرصه را ندارند و یا بنا بر شرایطی در وادی هنر کار می کنند.

وی در پایان افزود: در نسخه دوم آلبوم "صدایم کن" خلاقیت و جوهر اصلی کار هنری آهنگساز که به نوعی ویترین هنرمند محسوب می شود حذف شده و از این رو استاد در آستانه 80 سالگی دچار تکیدگی و کدورت شده است و جامعه هنری باید نسبت به این مسئله عکس العمل مناسبی نشان دهند.