عبدالمجید حسینی راد، نقاش و از اعضای شورای خرید آثار اکسپو در مورد ضرر بدهی مرکز هنرهای تجسمی به نگارخانه داران بعد از اکسپوی 88 به خبرنگار مهر گفت: طبیعتا تسویه نشدن هزینه خرید آثار، تاثیر منفی میگذارد. چنین مشکلاتی ناشی از نبود سازمان اکسپو است.
وی در توضیح این مطلب ابراز داشت: اگر برنامهریزی مشخصی برای نحوه ارتباط هنرمندان، نگارخانهداران و مدیران داشتیم، این اتفاق روی نمیداد تا نوعی بیاعتمادی شکل بگیرد.
حسینیراد در مورد سازمان اکسپو توضیح داد: وقتی سازمان اکسپو تاسیس شود، آیین نامه و نظام روشنی برای هنرمندان، نگارخانهداران و خریداران تدوین و مراتب حقوقی نوشته میشود.
وی در مورد دلایل عدم شکلگیری سازمان اکسپو تاکنون گفت: شکل نگرفتن چنین سازمانی به یک مشکل بزرگتر برمیگردد. اصولا در هنر به طور کلی و هنرهای تجسمی به صورت تخصصی، برنامهریزی روشن نداریم تا چشماندازی برای طرح و برنامهریزیهایمان از جمله اقتصاد هنر انجام شود.
حسینیراد افزود: آسیبشناسی کلی در مورد هنرهای تجسمی صورت نگرفته تا نتایج آن به دستاندرکاران ارائه شود. یکی از مهمترین دلایل نابسامانی برنامههای هنرهای تجسمی، تغییر مداوم مدیریتها است که موجب میشود کسانی که در چرخه برنامهها قرار میگیرند، خیلی نسبت به تداوم فعالیتها دلگرم نباشند.
وی در مورد تغییر مدیریتها ابراز داشت: با تغییر هر مدیری خیلی از برنامهها بهم میریزد چون بیشتر کارهای اجرایی به مدیران تکیه دارد و زمانی که فردی تغییر میکند، خواه ناخواه ممکن است طرحها هم عوض شوند.
حسینی راد سپس به تنظیم آیین نامههای مدون اشاره کرد: برنامهها باید در دسترش منتقدین و هنرمندان باشد. باید ضوابط مشخصی در برنامههای تجسمی تدوین شود تا تنش و نابسامانی را از این حوزه دور کند.
وی در پایان گفت: تا زمانی که این مسائل حل نشود، نمیتوان انتظار داشت خرید و فروش آثار، بدون اشکال باشد.
نظر شما