حجت الاسلام سید ابوالحسن نواب در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با اندیشه های عرفانی امام اظهار داشت: در این زمینه باید دو نوع عرفان عملی و نظری را درنظر گرفت. عرفان نظری یعنی اشراف به مباحث عرفان، حضرت امام خمینی اعماق عرفان اسلامی را در تمام ابعاد به طور دقیق مسلط بودند.
وی افزود: در بعد عرفان عملی، امام مراتبی از سیر و سلوک، و نه سیر و سلوک شرقی را تاحد عالی طی کرده بود. هیچ مرحله ای از این مراحل نبود که امام فاقد آن باشد. عرفان امام براساس عرفان امیرالمومنین شکل گرفته بود، عرفانی که با مؤلفه های زهد و کناره گیری و رها کردن مردم و ترک مشکلات مردم همراه نبود.
حجت الاسلام نواب یادآور شد: امام عبادت را در خدمت می دانست و طریقت وی عین شریعت وی بود. امام عرفان را در میان حضور در جامعه یافت و عرفان را در خدمت به جامعه و حضور میان مردم جستجو می کرد، عده ای تفسیر نادرستی از عرفان دارند و تصور می کنند که عرفان گوشه نشینی و انزوا است، درحالی که امیرالمومنین(ع) یکی از افرادی است که تمام طرق صوفیه چه شیعه و چه سنی او را قطب خود می دانند و به امام عارفین شهرت دارد که به هیچ عنوان فردی منزوی نبود بلکه همواره در عرصه عمل و میدان جنگ بود.
رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب قم گفت: امام عارف الله بود و موانع این عرفان را نیز از سر راه برداشت اگر پس از انقلاب اسلامی عده ای متوجه اسلام و خدا شدند از برکت امام(ره) است. امروز باید عده ای رهرو واقعی این راه باشند.
وی تأکید کرد: طی سالهای گذشته سمینارها و اجلاسهایی در این رابطه بوده است اما متأسفانه چون عده ای نگاه سیاسی دارند بسیاری از ابعاد عرفانی امام را نادیده گرفته اند. کارهای فکری و علمی که در بعد عرفانی امام انجام می شود چندان مورد توجه قرار نگرفته است.
حجت الاسلام سید ابوالحسن نواب اظهار داشت: عدم اطلاع رسانی درباره این ابعاد از شخصیت امام نیز از ضعفها و کم کاری های این عرصه است. باید بعد عملی، اخلاقی و علمی شخصیت امام از نگاه سیاسی خارج شود.
نظر شما