به گزارش خبرنگار مهر، آلبوم موسیقی "تار در آغوش" به تکنوازی تار براساس ردیف میراز عبدالله و میرزا حسین قلی در دستگاه ماهور، همایون و آواز اصفهان و بیات زند اختصاص دارد.
وحید بصام نوازنده تار در توضیح کم و کیف اجرای قطعات این اثر در دفترچه معرفی آلبوم"درآغوش تار" چنین آورده است : شیوه نوازندگی دارای اصولی است که یکی از مهمترین آنها نحوه چگونگی به دست گرفتن ساز است.در آموزش تمامی سازها اولین درس علمی که تدریس می شود همین نکته است و در عین حال می توان گفت آخرین موردی که در کار یک نوازنده پس از سالها به پختگی رسیده و نشانه استادی فرد در نوازنگی به شمار می آید، همین نحوه گرفتن ساز و حرکت دست ها بر روی آن است.
تار و سازهای مشابه آن با استناد به تصاویر ونقش برجسته های موجود که تاریخ برخی از آنها حتی به دوران قبل از اسلام می رسد ، همواره هنگام نوازندگی بر روی سینه قرار می گرفته اند اما در مورد تار می توان مشاهده کرد زمانی که بنابر ضرورت زمان رویکرد به موسیقی ایرانی و به پیروی ازآن شیوه نوازندگی این ساز نیز دستخوش تغییراتی شده است و اولین تغییر محسوس ایجاد شده در نحوه گرفتن ساز بود که از روی سینه به روی پا انتقال یافت و در پی آن ساختمان ساز و در نتیجه صدادهی آن نسبت به سازهای قدیمی تر متقاوت است.
لازم به ذکر است شیوه اجرای قطعات در این آلبوم با رعایت اصول نوازندگی و شیوه اجرای قدما درنظر گرفته شده است و تار مورد استفاده در این اثر، ساخت استاد فرج الله است که دارای پنج سیم بوده و در هنگام اجرا بر روی سینه قرار می گیرد.
نظر شما