دکتر منوچهر صانعی دره‌بیدی در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد اینکه آیا یک مدرس می‌تواند مواضع شخصی خود را سرکلاس مطرح کند یا اینکه در راستای مخفی نگه داشتن آن بکوشد اظهار داشت: در علوم طبیعی که بیان فرمولهاست دیگر ذکر مواضع شخصی مطرح نیست. اما در علوم انسانی موضع فکری مدرس ناخودآگاه در تدریس دخالت دارد زیرا علوم انسانی مجموعه‌ای از افکاری است که توسط هر فرد و شخصی ابراز می‌شود و مدرس به نقد و نقل آن می‌پردازد.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: بطور قطع شرایط اجتماعی و سیاسی و اخلاقی مدرس در تدریسش دخالت دارد و اجتناب‌ناپذیر است. حالا اگر مدرسی بخواهد به صورت تعمدی نظر شخصی اعمال کند بسته به اینکه نیتش خیر باشد این امری اخلاقی است اما اگر نظر سوء داشته باشد این مردود است.
این استاد فلسفه درمورد تواضع فکری مدرس هم گفت: تواضع فکری مدرس در دانایی، تخصص و تسلطی که مدرس در کار تدریس دارد خلاصه می‌شود. اگر کسی نتواند درسی را درست تدریس کند نباید آن کار را بر عهده بگیرد و اگر برعهده گرفت از حد تواضع خارج شده است. یعنی به زبان ساده‌تر کار تدریس دکانداری و وسیله امرار معاش نیست بلکه مدرس باید خود را وقف کارش کند و به آن دل بدهد آن‌وقت تواضع تحقق پیدا می‌کند.
این محقق و پژوهشگر در باره اینکه چرا مبانی نظری اخلاق تدریس مغفول مانده است، نیز گفت: این به سنت و فرهنگ سنتی ما برمی‌گردد. از صدر اسلام دو نهاد در فرهنگمان شکل گرفت. یکی فقه و دیگری تصوف است و اینها هرکدام از طریقی و با معیار مخصوص خودشان به مبانی و اصول اخلاقی باور دارند و به دلایلی که از لحاظ تاریخی خیلی پیچیده است این دو نهاد در زندگی ما ایرانی‌ها رسوخ کرده‌اند. به همین علت نتوانسته‌ایم یک جامعه‌شناس یا یک اقتصاددان تربیت کنیم. به خاطر نحوه عملکرد این دو نهاد است که مبانی تئوریک اخلاقی در جامعه ما مستقر نشده‌اند. درواقع هرکدام به نحوی جای طرح پرسشهای اخلاقی را گرفتند.
صانعی درپایان از چاپ جلد سوم مجموعه آثار برگزیده دیلتای در آینده نزدیک خبرداد و گفت: این کتاب به چگونگی رشد علوم انسانی در تاریخ یا نگاه تاریخی به این علوم و رابطه آن با تاریخ می‌پردازد
نظر شما