به گزارش خبرنگار مهر، دولت پروس و آلمان در سال 1859 مقارن با اواسط سلطنت ناصرالدین شاه هیئتی را به ایران اعزام کرد تا ضمن ایجاد سفارتخانه روابط و مناسبات اقتصادی و سیاسی را میان ایران و آلمان برقرار کند؛ این کتاب سفرنامه‌ای است حاصل از این مسافرت.
دکتر بروگش مستشار و استاد دانشگاه برلین و یکی از بزرگترین شرق‌شناسان روزگار خود بود. وی در تمام طول اقامتش در ایران در تمام شئون و روابط میان مردم ایران مطالعه کرد و نتیجه آن را که چکیده‌ای سودمند از کل سفرنامه است می‌‌توان در این کتاب خواند.
در کتاب "سفری به دربار سلطان صاحبقران" آمده است: باید گفت که زبان فارسی، زبان ادب و نزاکت و احترام است. ایرانیها هرگز به اشخاص بزرگتر از خود "نه" نمی‌گویند و از کلمه "خیر" استفاده می‌کنند یا آنکه می‌گویند "اختیار دارید". همیشه صحبتها ونطق‌ها با "عرض می‌کنم ..." شروع می‌شود. اگر یک نفر خبر خوشی را دریافت کند طرف مقابل می‌گوید: "چشم ما روشن..." هنگامی که از اشخاص نقل قول می‌شود به جای "او گفت" می‌گویند "ایشان فرمودند."
بخشی از عناوین این کتاب عبارت است از "ورود به تهران"، "عید و ایام عزاداری ایرانیها"، "پاسارگاد و پرسپولیس"، "وبا و قحطی در تهران" و "شورش زنها در تهران".
کتاب "سفری به دربار سلطان صاحبقران" با شمارگان 3000 نسخه در 152 صفحه و به قیمت 1700 تومان منتشر شده است.
نظر شما