تنها دارایی یک رزمنده خاطرات اوست

به گزارش خبرگزاری مهر، نشست نقد و  بررسی کتاب "کوچه نقاشها" عصر روز گذشته دوشنبه 7 تیر با حضور سید ابوالفضل کاظمی راوی کتاب، راحله صبوری نویسنده، سید قاسم یاحسینی نویسنده و منتقد و محمد ناصر پورصالحی منتقد در ساختمان بسیج هنرمندان در حوزه هنری برگزار شد.

کاظمی گفت: خیلی از زحمات صبوری به خاطر خط قرمزها پیدا نیست و بسیاری از حرفهایم ناگفته مانده است. علت وجود خط قرمزها را نمی فهمم؛ اگر حرفی سیاسی علیه نظام و ولایت گفته شود باید حذف شود اما خاطرات یک رزمنده نباید با حذف روبه رو شود چرا که تمام آنچه از آن دوران برایش مانده تنها همین خاطرات است.

صبوری نیز در این نشست درباره دلیل نگارش خاطرات کاظمی عنوان کرد: در جمعی بودم که یکی از دوستان چند خاطره از جبهه را از زبان آقای کاظمی تعریف کرد و جذابیت آن خاطرات موجب شد به مدت یک سال جستجو کنم تا ایشان را بیابم. حال نیز می‌توانم بگویم جای خاطرات ایشان در ادبیات دفاع مقدس خالی بود.

وی درباره شیوه کارش در نوشتن کتاب "کوچه نقاشها" توضیح داد: یک نویسنده توان این را دارد که یک پاراگراف را به داستان تبدیل بلند کند اما در جریان خاطره‌نویسی راوی تنها از سنگر خودش خبر دارد و اگر نویسنده چیزهایی به آن بیفزاید تحریف تاریخ است؛ از این رو تنها چیزهایی را که راوی گفته است بیان کرده‌ام.

سد قاسم یاحسینی  نیز در ادامه این نشست درباره نویسنده کتاب گفت: صبوری از نویسندگان جوان دفتر طنز است که با انتشار  "کوچه نقاشها" نوید حضور نویسندگان خوبی را در نسل سوم ادبیات دفاع مقدس به ما می‌دهد و باید امروز را روز تولد این نویسنده دانست و آن را جشن گرفت.

وی افزود: صبوری قشر اجتماعی راوی را باز آفرینی کرده است و حتی سعی کرده لهجه راوی را حفظ کند که این شکل کار نوعی کلیشه شکنی است و علاوه بر این که تحولی در ادبیات خاطره نویسی است می تواند متنی پژوهشی برای بررسی واژگان تهران قدیم نیز باشد.

یاحسینی ادامه داد: نسل کاظمی یعنی نسل جوانمردان در حال از بین رفتن هستند و این نسل در طول تاریخ همیشه مورد توجه مورخین بوده‌اند اما ما آنها را نادیده گرفته و از اهمیت کارهایشان غافل شده‌ایم.

نویسنده کتاب "پنهان زیر باران" افزود: دفتر ادبیات انقلاب اسلامی حوزه هنری شانی غیر سیاسی دارد از این رو راوی صادقی برای جنگ است و در پی بررسی جناح های سیاسی یا افکارشان نیست اما ذکر این نکته را ضروری می دانم که کتاب ابتدا 1200  صفحه بود و با صیقل  500 صفحه شد.

یاحسینی گفت: کاظمی نماینده قشری است که تا به حال صحبت نکرده اند؛ تیپی است ایده آل از یک نسل منقرض شده، بر این باورم که بسیاری از مسائل مربوط به جنگ اجازه مطرح شدن نیافته‌اند و باید این فرصت را ایجاد کنیم تا افراد عادی هم از روزهای جنگ خاطرات خود را بگویند.

پورصالحی دیگر منتقد حاضر در این نشست عنوان کرد: این کتاب کلیشه‌های مرسوم را به هم ریخته و بسیاری از آنچه را که خط قرمز نامیده می‌شود شکسته است. علاوه بر این نوع دیالوگها نیز حفظ شده و لحن جذاب و بی‌پیرایه کاظمی در کتاب ساری و جاری است.

در پایان راحله صبوری و سید ابوالفضل کاظمی از تلاشهای مرتضی سرهنگی و دفتر ادبیات انقلاب اسلامی تشکر کردند و انتشار کتاب را مرهون تلاشهای صادقانه وی دانستند.