رتبه 29 رشد صنعت و معدن در جهان متعلق به ایران است

به گزارش خبرنگار مهر در قم‌، محمد‌رضا پیشرو ظهر سه‌شنبه در مراسم افتتاح نمایشگاه صنعت و معدن استان قم گفت: بخش صنعت و معدن در تولید ناخالص ملی، تولید ناخالص داخلی، صادرات و اشتغال بسیار اثر‌گذار است و به همین دلیل اهمیت فوق العاده‌ای برای کشور دارد. وی خاطر نشان کرد: طی دو سال گذشته رتبه رشد صنعت و معدن کشور در جهان بیست و نهم بوده است که بسیاری از کشورهای صنعتی دنیا به دلیل رکود اقتصادی قبل از ما قرار داشته‌اند.

با توجه به پتانسیل‌ها جایگاه قم بسیار بالاتر از وضعیت فعلی است

رئیس بانک صنعت و معدن با بیان این که با توجه به پتانسیل‌ها جایگاه قم بسیار بالاتر از جایگاه کنونی است اظهار داشت: همه بسترها محیا است تا قم جهش لازم را پیدا کند و به جایگاهی که لیاقت آن را دارد برسد.

وی خاطر نشان کرد: قطعا با اتکا به بودجه‌های دولتی نمی‌توان کار خاصی کرد چرا که اگر بودجه کشور در سال 82 میلیارد دلار باشد نهایتا 23 تا 24 میلیارد به عمران تخصیص داده می‌شود که به هیچ وجه کافی نیست و باید زمینه حضور سرمایه گذاران بخش خصوصی را فراهم کنیم.

پیشرو با اشاره به این که حتی تسهیلات بانک‌ها نیز برای توسعه کافی نیستند و باید به سراغ بازارهای سرمایه از قبیل بورس برویم ابراز داشت: صنعتگران استان باید حساب‌های بانکی خود را از خارج از استان به داخل آن هدایت کنند تا بانک‌ها سرمایه لازم را برای ارائه تسهیلات داشته باشند.

در تحریم بیشتر رشد می‌کنیم

وی در ادامه با اشاره به مشکلات مالی که در اثر تحریم ایجاد شده است گفت: درست است که تحریم‌ها سختی‌های فراوانی را به ما تحمیل می‌کند اما بیشترین جهش‌های ایران در همین تحریم‌ها بوده است.

رئیس بانک صنعت و معدن با اشاره به فعالیت‌های وزارت صنایع و معادن اظهار داشت: وزارتخانه ستادی را با حضور معاونین فعال کرده است که هر 3 شنبه در یکی از استان‌ها دایر می‌شود تا مشکلات را حل کند.

باید به سمت کیفی کردن تولیدات و صادرات حرکت کنیم

مهندس پیشرو حرکت به سمت کیفی کردن تولیدات و صادرات را تنها راه صنعت برای بقا در محیط رقابتی دانست و گفت: باید بر روی مزیت‌های نسبی خود سرمایه گذاری کنیم نه این که به سراغ هر فعالیتی که به ما پیشنهاد می‌شود برویم.

وی افزود: در کشور آلمان تنها بر روی 8 صنعت سرمایه گذاری شده است و حال آنکه ما در ایران بر روی بیش از 160 صنعت کار می‌کنیم و به خاطر این که در بسیاری از آنها مزیت نسبی نداریم تولید نهایی پرهزینه می‌شود و امکان رقابت با کشور‌های دیگر را از دست می‌دهیم.