به گزارش خبرگزاری مهر، داوود تک‌فلاح مدیرکل طرح و برنامه سازمان دارالقرآن الکریم با تأکید بر نقش خانواده در گرایش کودکان به قرآن کریم گفت: بارها در کلاسهای مختلف و یا زمانی که افراد مختلف می‌پرسیدند چه کار کنیم که فرزندان ما به قرآن علاقه داشته باشند تأکید کردم و گفتم که اگر در خانواده‌ای والدین ارتباطی و انسی با قرآن نداشته باشند نباید انتظار داشته باشند فرزندان گرایش به قرآن کریم پیدا کنند.
وی افزود: بالطبع اگر والدین هر روز ساعاتی را به مطالعه و انس با قرآن کریم بگذرانند خود به خود این کار به فرهنگی در خانواده تبدیل می‌شود، که این در سایر افراد خانواده و حتی بستگان اثر می‌گذارد. به همین ترتیب اگر فرزندان بزرگ خانواده گرایش به قرآن داشته باشند و قاری و حافظ قرآن باشند می‌توانند بر فرزندان کوچکتر تأثیر بگذارند، چون فرزندان کوچکتر از فرزندان بزرگتر چیزهای زیادی می‌آموزند.
تک‌فلاح در بررسی عوامل دیگر تأثیرگذار در گرایش به قرآن کریم گفت: عامل دیگر در گرایش به قرآن دوستان هستند. محیط های اجتماعی که افراد در آن رفت و آمد دارند هم در رفتار افراد مؤثر است. بعد از محیط اجتماعی، مدرسه هم بسیار تأثیرگذار است، اگر در مدرسه انس با قرآن وجود داشته باشد افراد را بیشتر به انس با قرآن ترغیب می‌کنند و یا اگر برنامه حفظ قرآن مد نظر باشد دانش‌آموزان را به حفظ قرآن سوق می‌دهد.
وی با تأکید بر اهمیت محیط اجتماعی، محیط خانواده و محیط کار افراد در گرایش به کارها و فعالیتهای مختلف، اظهار داشت: اگر در محیط کاری افراد ارتباط با قرآن وجود داشته باشد باز هم افراد ترغیب می‌شوند و یا در محیط های اجتماعی دیگر همان تشویق و ترغیب افراد به فعالیتهای مختلف وجود دارد.
مدیرکل طرح و برنامه سازمان دارالقرآن الکریم در پاسخ به این سؤال که نقاط قوت و ضعف روشهای حفظ قرآن چیست، گفت: اگر بخواهم به طور کلی این موضوع را بیان کنم روشهایی که در مؤسسات قرآنی در حال اجراست، عموماً به صورت کلی روش خوبی است، ولی آن چیزی که در جامعه دیده می‌شود این است که روش تثبیت حفظ قرآن در مؤسسات آموزشی خوب نیست، یعنی مدتی برای حفظ اختصاص داده می‌شود و برنامه‌ریزی و زمان‌بندی خیلی خوبی دارند که در آن مدت معین افراد قرآن را حفظ می‌کنند و مؤظف هستند در کلاس مربوطه یا برای جلسه بعد که تکلیف می‌شود بخشی از قرآن را حفظ کنند و ارائه دهند.
تک‌فلاح تصریح کرد: حافظان قرآن تا موقعی که در خود مؤسسه بودند حفظ قرآن را انجام می‌دادند به محض اینکه از مؤسسه منقطع شدند دیگر این روند وجود ندارد، یعنی مؤسسات برنامه‌ریزی کرده باشند افراد را ترغیب کنند که همچنان وابسته به مؤسسه نباشند. وقتی که از مؤسسه فارغ شدند، مرور و تثبیت آیات وجود داشته باشد که فراموش نشود. برای اینکار برنامه و فرآیندی را نگذاشتند این از بزرگترین مشکلاتی است که وجود دارد.
نظر شما