قرآن کریم به مسائل ریز و درشت بسیاری اشاره دارد که توجه به آنها راه و رسم زندگی سالم، همراه با آرامش را به ارمغان دارد .
نیکی و احسان به پدر و مادر از جمله موارد ذکر شده در قرآن کریم است که بسیار مورد تأکید قرار گرفته، به طوری که در کنار پرستش خداوند آمده و این گویای اهمیت این موضوع است، امر مهمی که متأسفانه خیلی از آن غافل هستیم.
وَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهًا وَوَضَعَتْهُ کُرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلَى وَالِدَیَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی إِنِّی تُبْتُ إِلَیْکَ وَإِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ؛ و انسان را [نسبت] به پدر و مادرش به احسان سفارش کردیم مادرش با تحمل رنج به او باردار شد و با تحمل رنج او را به دنیا آورد و باربرداشتن و از شیرگرفتن او سى ماه است تا آنگاه که به رشد کامل خود برسد و به چهل سال برسد مىگوید پروردگارا بر دلم بیفکن تا نعمتى را که به من و به پدر و مادرم ارزانى داشتهاى سپاس گویم و کار شایستهاى انجام دهم که آن را خوش دارى و فرزندانم را برایم شایسته گردان در حقیقت من به درگاه تو توبه آوردم و من از فرمانپذیرانم .(احقاف ، آیه 15)
وَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَى وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِی عَامَیْنِ أَنِ اشْکُرْ لِی وَلِوَالِدَیْکَ إِلَیَّ الْمَصِیرُ ؛ و انسان را در باره پدر و مادرش سفارش کردیم مادرش به او باردار شد سستى بر روى سستى و از شیر باز گرفتنش در دو سال است [آرى به او سفارش کردیم] که شکرگزار من و پدر و مادرت باش که بازگشت [همه] به سوى من است. (سوره لقمان، آیه 14)
وَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ حُسْنًا وَإِن جَاهَدَاکَ لِتُشْرِکَ بِی مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ؛ و به انسان سفارش کردیم که به پدر و مادر خود نیکى کند و[لى] اگر آنها با تو درکوشند تا چیزى را که بدان علم ندارى با من شریک گردانى از ایشان اطاعت مکن سرانجامتان به سوى من است و شما را از [حقیقت] آنچه انجام مىدادید باخبر خواهم کرد .( سوره عنکبوت، آیه 8)
وَاعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِکُواْ بِهِ شَیْئًا وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَبِذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینِ وَالْجَارِ ذِی الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالجَنبِ وَابْنِ السَّبِیلِ وَمَا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبُّ مَن کَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا؛ خدا را بپرستید و چیزى را با او شریک مگردانید و به پدر و مادر احسان کنید و در باره خویشاوندان و یتیمان و مستمندان و همسایه خویش و همسایه بیگانه و همنشین و در راهمانده و بردگان خود [نیکى کنید] که خدا کسى را که متکبر و فخرفروش است دوست نمىدارد .(سوره نساء، آیه 36)
وَقَضَى رَبُّکَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِیَّاهُ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِندَکَ الْکِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ کِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلًا کَرِیمًا؛ پروردگار تو مقرر کرد که جز او را مپرستید و به پدر و مادر [خود] احسان کنید اگر یکى از آن دو یا هر دو در کنار تو به سالخوردگى رسیدند به آنها [حتى] اوف مگو و به آنان پرخاش مکن و با آنها سخنى شایسته بگوى . (سوره اسراء، آیه 23)
وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ لاَ تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللّهَ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینِ وَقُولُواْ لِلنَّاسِ حُسْنًا وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّکَاةَ ثُمَّ تَوَلَّیْتُمْ إِلاَّ قَلِیلًا مِّنکُمْ وَأَنتُم مِّعْرِضُونَ؛ و چون از فرزندان اسرائیل پیمان محکم گرفتیم که جز خدا را نپرستید و به پدر و مادر و خویشان و یتیمان و مستمندان احسان کنید و با مردم [به زبان] خوش سخن بگویید و نماز را به پا دارید و زکات را بدهید آنگاه جز اندکى از شما [همگى] به حالت اعراض روى برتافتید.(سوره بقره؛ آیه 83)
در سوره احقاف آیه 15 ، احسان به پدر و مادر سفارش شده و در آن زحمات مادر در دوران بارداری، تولد، شیردهی و رشدفرزندان بازگو شده است. در اینجا علاوه بر ریزبینی قرآن که به همه نکات توجه شده، در می یابیم مسائلی که اغلب ما کمتر آنها را مورد توجه قرار داده و بابت آنها سپاسگزار و قدردان هستیم، تا چه اندازه ارج و قرب و اهمیت دارند.
در آیه ای دیگر از قرآن کریم نیز ضرورت شکرگزار پدر و مادر بودن مورد تأکید است.
نگهداشتن احترام والدین به هنگام سالخوردگی نیز در آیات قرآن دیده می شد و اینکه کوچکترین پرخاش و بی احترامی به والدین، حتی گفتن یک کلمه "اوف" نیز جایز نیست .
نباید فراموش کرد که وقتی بهشت زیر پای مادران است، وقتی نگاه محبت آمیز به والدین عبادت محسوب می شود، وقتی احسان و نیکی به پدر و مادر عامل افزایش عمر و روز است ، نباید از این موضوع غفلت ورزید.
ارج نهادن به والدین نشانه کوچکی از درک و هوشمندی و همچنین عاطفه و قدرشناسی در مقابل تمام زحماتی است که پدر و مادر از قبل از ولادت فرزندان تا دوران رشد و شکوفایی و به اصطلاح "سرانجام گرفتن" و حتی پس از آن، با آنها درگیر بوده اند .
خیلی باید مراقب باشیم مبادا عملی از ما سر بزند که موجبات دل آزدگی و دل شکستگی والدین را پدید آورد . سلامتی جسمی و شادابی و نشاط روحی والدین را هرگز نباید کم اهمیت دانست و باید همواره آنها را در میان کانون گرم خانواده جای داد تا هرگز احساس تنهایی نکرده، غمگین و آزرده خاطر نباشند .
نظر شما