چین متضرر اصلی ماجراجویی علیه ایران / بازگشت به جهان تک قطبی ممکن نیست

به گزارش خبرگزاری مهر، فوربس در تحلیل خود با اشاره به مواردی چون اقتصاد رو به جلوی چین، نیاز روز افزون این کشور به انرژی و بویژه نفت، سطح روابط آن با ایران و تاثیر پکن در اقتصاد جهانی می نویسد : حمله به ایران موجب زمین گیر شدن اقتصاد چین و بر هم خوردن ثبات سیاسی آن می شود زیرا چین نیاز فراونی به نفت دارد و یکی از پیامدهای منفی حمله به ایران افزایش بی سابقه بهای نفت و تاثیر آن بر اقتصاد جهان خواهد بود.

به نوشته فوربس، ماجراجویی علیه ایران و به دنبال آن افزایش بهای نفت چنان تاثیری بر اقتصاد جهان می گذارد که از سال 2008 تا کنون و یا حتی شوک نفتی سال 1973 تا کنون بی سابقه خواهد بود.

به نوشته این نشریه، رژیم صهیونیستی در ماه های گذشته تلاش زیادی را کرده تا چین را متقاعد به سخت تر کردن فشارها بر ایران کند و در این راه در ماه آوریل "ژنرال عمیر اشل" رئیس بخش برنامه ریزی ارتش اسرائیل را به پکن اعزام کرد تا در مورد پیامدهای منفی حمله به ایران به چین هشدار بدهد و از این طریق موافقت پکن را برای سخت کردن فشارها بر تهران جلب کند.

بر اساس این گزارش، تصور برخی از مقامات رژیم صهیونیستی این است که چین و به همراه آن تمامی اقتصادهای بزرگ جهان برای جلوگیری از پیامدهای منفی ماجراجویی علیه ایران ناچار به قبول شرط سخت کردن فشارها بر ایران هستند اما حقیقت آن است که پکن به فلسفه تل آویو برای ماجراجویی توجهی ندارد.

فوربس در ادامه می نویسد : چین هم اکنون در حال تبدیل شدن به یک ابرقدرت جدید است و همانگونه که اشاره شد حمله به ایران موجب سقوط اقتصاد چینی ها می شود و این امر آمریکا را مجدادا تبدیل به تنها ابرقدرت جهان می کند و واشنگتن می تواند با بهره جستن از شرایط موجود نقش جدیدی را برای خود در خاورمیانه و حتی بازار سلاح جهان تعریف کند اما آیا رسیدن به این جایگاه ارزش روبرو شدن با پیامدهای منفی بیشمار و تجریه بحران اقتصادی در جهان برای یک بار دیگر را دارد؟

به نوشته این نشریه، حتی اگر آمریکا موفق به متقاعد کردن ایران برای چشم پوشی از فعالیت هسته ای خود بشود و در نتیجه آن احتمال حمله اسرائیل به این کشور نیز از بین برود آیا می توان به چین به عنوان یک متحد اصلی نگاه کرد؟ پاسخ آن است که تحولات چند ماه اخیر در شبه جزیره کره و حمایت پکن از پیونگ یانگ در ماجرای غرق شدن ناو کره ای در آبهای دو کره نشان می دهد که آمریکا و یا حتی اسرائیل نمی توانند این انتظار را داشته باشند که پکن بر اساس منافع آنها حرکت کند.