به گزارش خبرگزاری مهر، هنجاری بودن همه آن چیزهایی را در بر میگیرد که ما باید به آنها فکر کنیم یا انجامشان دهیم و در نهایت آنها را ارزیابی کنیم. برای مثال، ما میگوییم که ما نباید در فکر کردن خود تناقض داشته باشیم یا ما باید به قول خود عمل کنیم.
با این حال همواره این پرسش وجود دارد که با کدام اخلاق فلسفی میتوان فقدان آشکار هنجاری بودن در تصویر علمی جهان را ترسیم کرد؟ برای طبیعتگرایان علمی، اخلاق، همان تقلیل هنجاری بودن به غیر هنجاری بودن است، در حالی که برای غیر طبیعتگرایان، اخلاق، عرصهای استعلایی از هنجارها است.
"طبیعتگرایی و هنجاری بودن" به هر دو سوی این بحث میپردازد و مقالات آن، گزینههای فلسفی گوناگون را برای درک هنجاری بودن در فضای بین طبیعتگرایی علمی و فلسفه ماوراءالطبیعی افلاطونی بررسی میکنند.
نویسندگان این مقالات روشهای جدید در باب روابط میان جهانبینیهای علمی و تجربه ما از هنجارها و ارزشها را بررسی میکنند. آنها همچنین به مباحث جزئیتر شامل رابطه بین فلسفه و علم، فیزیکالیسم و کثرتگرایی هستیشناختی، عرصه عمومی، عینیت و ذهنیت، حقیقت و توجیه و طبیعتگرایی لیبرال دانلد دیویدسن، جان دیویی، جان مکداول و لودویگ ویتگنشتاین توجه میکنند.
ماریو دی کارو، استاد فلسفه اخلاق در دانشگاه رم سه است. وی پیش از این همکار فولبرایت در دانشگاه هاروارد بوده و در دانشگاه تافتز نیز تدریس کرده است. دی کارو تاکنون مجموعههای بسیاری را ویراستاری کرده است که به عنوان مثال میتوان به فلسفه در عصر علم با همکاری دیوید مک آرتور یا دو مجموعه مقاله جدید هیلاری پاتنم اشاره کرد.
دیوید مک آرتور، نیز مدرس ارشد رشته فلسفه در دانشگاه سیدنی است. وی تاکنون مقالات بسیاری در باب شکگرایی، طبیعتگرایی، نئوپراگماتیسم و ویتگنشتاین منتشر کرده است.
نظر شما