عطر ترتيل ملائك

آسمان ، بانگ بر آورد كه خورشيد آمد
سبزه خنديد ، گل از خاك دميد ، عيد آمد

چشم آفاق در آئينه  ديدار  شكفت
عشق ، در عطر حضور نفس يار شكفت

چمن عاطفه گل داد ، زمين روشن شد
عشق پيدا شد و از شوق ، زبان الكن شد

كوچه امروز ، چراغاني چشمان كسي است
باغ در باغ دلم ،  منتظر همنفسي  است

عطر ترتيل ملائك ، زكجــــــــا مي آيد
آه ... گويا زبهشت  شهــــــــــــدا  مي آيد

***

اي كه از جاده خورشيد مي آيي ، مولا!
تو پناه همه آينـــــــــــــــــــــه هايي مولا!

دل به اميد وصال تو غـــــــــزل مي خواند
قامت تو به بلنــــــــــــــــــــداي قيامت ماند

باز سرشار شد از عطر تو محراب نمــاز
امشب از كوچه ي دل ، بوي تو مي آيد باز

اي كه در آينه عشـــق همه  جا داري
تو شكوه علي  و شكـــوه  زهــــرا داري

عالم خفته ز تكبيــــــــــر تو بيدار  شود
صبح در قبله ي چشم  تو پديـــــدارشود...

كاش ما نيز در آن  عرصه  پري افشانيم
در ضيافتكده  تيغ ،  سري  افشانيــــــــــم