به گزارش خبرنگارمهر در اصفهان عباس مقتدایی شامگاه دوشنبه در نشست تخصصی بررسی پیشینه هنرهای آوائی دینی با محوریت تلاوت قرآن افزود: با تحولاتی که در قرائت قرآن ایجاد شده در نهایت می‌توان مفاهیم قرآنی را آنگونه که باید انتقال داد و زمینه عمل به آیات قرآنی بهتر مهیا خواهد شد.
وی ادامه داد: باید نهضت جدیدی در انتقال مفاهیم قرآنی صورت گیرد و اکنون که در جامعه ما مجموعه‌ای از تفکرات وجود دارد که از آنها با عنوان عرف یاد می‌شود باید ریشه‌های این عرفها را بررسی کرد و با شناخت آن ممکن است این امر به نوعی تفکر جدید که به یک روش جدید کمک می‌کند، منجر شود.
مقتدایی تصریح کرد: نباید لحن بیان قرآن را با موسیقی تلفیق کرد زیرا الفاظ قرآنی خودشان موسیقی خاصی دارند و ضرورت ندارد یک موسیقی دیگر نیز به آن اضافه کرد.
رئیس پژوهشکده هنرهای سنتی اسلامی وزارت ارشاد تصریح کرد: در این عرصه تنها باید الفاظ با لحن عربی معین خوانده شود و نیازمند داشتن شناخت کافی است.
وی تصریح کرد: زبان قرآن ویژگی خاص خود را دارد و پس از شناخت این کلمات باید در قالب تجوید به آن پرداخته شود.
مقتدایی در بخش پایانی سخنان خود خاطرنشان کرد: باید دید بهترین روش برای قرائت قرآن چه نوع قرائتی است و ترتیل نیز دارای چه ویژگی‌هایی است.
همچنین در بخش دیگری از این جلسه یکی از اساتید قرآن نیز اظهار داشت: ایران در عرصه قرائت قرآن صاحب سبک نیست چون زبان قرئت قرآن عربی است چنانچه در لهجه فارسی ایرانیان توانایی بیان بهتر آن را دارند لذا حتی در تقلید بیان لفظ عربی نیز به سختی قادر به بیان آن هستیم.
سید امین میرزایی خاطرنشان کرد: تلاوت قرآن توسط قاریان اولیه با اخلاص بوده است و آنان با تمام وجود و اخلاصی کامل قرآن را قرائت می‌نمودند.
نظر شما