به گزارش خبرگزاری مهر، به طور متوسط یک دوم مردم دنیا از "هواپیما هراسی" یا "ترس از سوار هواپیما شدن" رنج می برند. بنابراین چندان دور از انتظار نیست که وقتی مسافران سوار هواپیما می شوند دقیقا همان کارهایی را انجام دهند که مهمانداران و خلبان هواپیما از آنها می خواهند.
توصیه هایی چون برگردندان پشتی صندلی به حالت اولیه، خاموش کردن تلفنهای همراه و بستن کمربند ایمنی هنگام بلند شدن و فرود هواپیما که به گفته مهمانداران می توانند خطر یک حادثه هوایی را کاهش دهند از جمله مقرراتی است که مسافران ملزم به رعایت آنها هستند.
این درحالی است که برپایه بررسیهایی که مجله آمریکایی Weekly Standard در پروازهای آمریکایی انجام داده است تمام این توصیه ها بی فایده هستند و تنها می توانند نقش یک "پلاسیبو" یا داروی بی اثر را بازی کنند.
یکی از عجیب ترین این توصیه ها نگهداشتن پشتی صندلی به حالت عمودی است. در پروازهای آمریکایی مسافران موظفند پشتی صندلی را بلافاصله پس از بلند شدن هواپیما و 20 دقیقه قبل از فرود به حالت عمودی در بیاورند.
مقررات از این دست در پروازها بسیار زیاد است که به اعتقاد کارشناسان همه آنها عملا بی فایده بوده و تنها یک نوع "اطمینان روحی" به شمار می روند.
برای مثال، در پروازهای آمریکا امکان روشن نگهداشتن تلفن همراه وجود ندارد. این درحالی است که برپایه قوانین انگلیس می توان تلفنهای همراه را روشن نگاه داشت.
برپایه قوانین آمریکا، فردی که کمربند ایمنی خود را در لحظه بلند شدن و یا فرود نبندد، کیف دستی خود را بین پاهایش روی زمین قرار ندهد و یا در لحظات اضطراری چراغ قرمز بالای سر خود را فشار ندهد با یک جریمه هزار و 100 دلاری مواجه می شود.
این قوانین در خصوص علت قرار دادن کیف دستی در بین پاها توضیح می دهند که در مورد بروز یک حادثه، حرکت کردن و یا رد شدن از میان صندلیها می تواند راحت تر انجام شود.
براساس گزارش لارپوبلیکا، اطلاعاتی که سازمان ملی حمل و نقل ایمن سرنشینان در آمریکا جمع آوری کرده است نشان می دهد که در 5 سال اخیر از 95 میلیون پرواز تنها 9 پرواز دچار مشکل شدند. این یک رکورد بسیار عالی در سطح ایمنی است.
با وجود این، مقررات مربوط به امنیت مسافران همچنان به صورت خشک و انعطاف ناپذیر باقی مانده است. این قوانین اولین بار در سال 1971 تدوین شدند و اولین به روز سازی آنها 30 سال بعد اتفاق افتاد.
این درحالی است که این بررسیها نشان می دهد این مقررات در صورت بروز یک حادثه هیچ اثری ندارند و تنها در پروازهای ایمن می توانند تا حدودی ترس افرادی که از هواپیما هراسی رنج می برند را کاهش دهند.
نظر شما