به گزارش خبرنگار مهر، بهزاد اژدری رئیس انجمن سفالگران در نشست مطبوعاتی که صبح امروز 26 مهر در موزه هنرهای امام علی (ع) برگزار شد، در مورد نمایشگاه مروری بر نهمین دوسالانه ملی سفال معاصر ایران گفت: در پی سیاست‌گذاری مرکز هنرهای تجسمی مبنی بر تمرکززدایی برنامه‌های هنری چند سالی است که تلاش می‌شود دوسالانه‌های هنری در سطح کشور توزیع شود.
وی در مورد مشکل برگزاری دوسالانه‌ها در شهرستانها عنوان کرد: این مسئله اصطکاک‌هایی را از سوی هنرمندان و انجمن‌ها بوجود آورده است چون بستر مناسبی برای تمرکززدایی وجود ندارد. در تهران مراکزی مثل فرهنگسرای نیاوران، موزه امام علی (ع) و موزه هنرهای معاصر وجود دارد که قابلیت برگزاری نمایشگاه‌هایی را از لحاظ جذب مخاطب و ارائه امکانات دارند.
اژدری در مورد مناسب بودن تهران برای برگزاری دوسالانه‌ها استدلال کرد: این شهر با جمعیت 12 میلیون نفر، وجود سفارتخانه‌ها، هتلها، مراکز آموزشی، مجموعه‌داران و خریداران توان جذب بازدیدکننده و خریداران را دارد. اما معاونت هنرهای تجسمی اعتقاد دارد چون هزینه دوسالانه‌ها را پرداخت می‌کند پس اجرای امور هم با خود آنها است.
رئیس انجمن سفالگران افزود: سال گذشته زمانی که قرار بود دوسالانه سفال برگزار شود، ما برای تجربه تمرکززدایی آثار را در سمنان برگزار کردیم اما در این شهر از حیث مکان نمایشگاهی به شدت در مضیقه بودیم. ضمن اینکه امکانات نمایشگاهی از نظر بازدیدکننده، نورپردازی یا حتی میزبانی از مهمان‌ها هم دچار اشکال بود. حتی خیلی از هنرمندان برای حضور در تهران مجبور بودند هزینه هتل را خودشان پرداخت کنند.
وی به تمرکززدایی دو سالانه‌ها اشاره کرد: در طول برگزاری دو سالانه چندین بار به نمایشگاه سرزدم. تقریبا در بیشتر موارد سالن‌ها خالی بود و بازدیدکننده زیادی نداشت. انتقال دوسالانه از تهران به یک شهر دیگر، نتایج درخشان و امتیازهای جدیدی نداشت.
اژدری در مورد برگزاری این نمایشگاه گفت: از تعهدات وزارت ارشاد بود که همزمان یا بعد از برگزاری دوسالانه‌ها، آثار را در تهران نیز نمایش دهند که متاسفانه این اقدام انجام نشد. برای همین تصمیم گرفتیم چکیده آثار دوسالانه را به همراه آثار جدید که در طول این یک سال خلق شده است، نمایش دهیم و موزه هنر امام علی (ع) از مکان‌هایی بود که با آغوش باز از این پیشنهاد استقبال کرد.
وی با بیان اینکه نمایشگاه، همایش و کارگاه‌ها مورد استقبال قرار گرفته است، اظهار کرد: فکر نمی‌کنم اطلاع رسانی، چاپ ویژه نامه و نصب بیلبوردهای این نمایشگاه بیش از چهار میلیون تومان هزنیه داشت، درحالی که سال قبل برای برگزاری نهمین دو سالانه سفال بیش از 120 میلیون تومان خرج شد اما بازخورد آن یک دهم این نمایشگاه نیز نبود.
اژدری دلیل این امر را مدیریت بخش خصوصی برای برگزاری انجمن دانست و در مورد برگزاری دهمین دوسالانه سفال در شهرستان گفت: تمام تلاشمان را می‌کنیم دو سالانه در تهران برگزار شود. البته شخصا نمی‌توانم اقدامی در این زمینه انجام دهم اما اعضای انجمن تلاش می‌کنند مرکز هنرهای تجسمی را قانع کنند مگر اینکه بسترها و ساختارهای برپایی مناسب دوسالانه فراهم شود.
وی ادامه داد: فکر نمی‌کنم بسترهای برپایی دوسالانه در عرض یکسال در شهرستانها فراهم شود اما می‌توان همان پولی را که در شهرستان خرج می‌شود، در تهران هزینه کرد و به جای آن تورهایی برای انتقال هنرمندان و علاقه‌مندان به محل برگزاری، اعزام کرد.
این سفالگر همچنین خواستار حمایت نهادهای دولتی برای تشکیل خانه سفال شد: خانه سفال نیاز شهر تهران است. وعده تاسیس این مکان پارسال در دوسالانه سفال مطرح شد اما تاکنون عملی نشده است که امیدواریم با حمایت نهادهایی مثل شهرداری راه‌اندازی شود.
تطهیری مقدم، سفالگر و از اعضای هیئت مدیره انجمن سفالگران در بخش دیگری از این نشست به برگزاری دوسالانه سفال در سمنان انتقاد کرد: اعتبار بخشیدن به اتفاق‌هایی که در مراکزی به غیر از تهران رخ می‌دهد، آدابی دارد و گرنه یک اتفاق صوری است. در خیلی از نقاط دنیا برنامه‌های فرهنگی و هنری در یک مکان کوچک برگزار می‌شود و اقتصاد آن مکان به واسطه چنین برنامه‌ای می‌چرخد مثل جشنواره کن.
وی افزود: اگر در ایران هم می‌خواهیم چنین اتفاقی بیفتد باید با یک چشم‌انداز و برنامه درازمدت به آن نگاه کرد چون دستاوردهایی که یک دوسالانه باید ملی باشد. حداقل در تهران بسترها برای برگزاری دوسالانه فراهم است. باید به مرور زیرساخت‌هایی مثل مکان نمایشگاه، امکان ارتباط مناسب، اسکان هنرمندان، جذب مخاطب و ... در شهرستانها به وجود بیاید و گرنه برگزاری دوسالانه‌ها در این شهرها نتیجه‌ای ندارد.
تطهیری مقدم باردیگر بر ملی بودن دو سالانه‌ها تاکید کرد: البته سو، تعبیر نشود که بهای لازم از سوی انجمن سفالگران به شهرستانها داده نمی‌شود. اتفاق باید در حد ملی باشد. باید به عنوان یک چشم‌انداز پیگیر برگزاری دوسالانه‌ها در شهرستانها باشیم که این کار نیازمند یک برنامه‌ریزی 10 ساله است و باید شهر و تیم اجرایی ثابتی برای آن تعیین شود.
فرزاد فرجی معاون انجمن سفالگران در ادامه با تشریح اهداف این نهاد گفت: هدف اصلی ما ایجاد فضایی برای امکان مشارکت همه جانبه اعضا است. یکی از عوامل اجرای این کار برگزاری نمایشگاه‌های این چنینی است. در این نمایشگاه 108 نفر با 310 اثر از سراسر کشور شرکت کردند.
جعفر بنی‌هاشمی، سرپرست موزه هنرهای معاصر نیز بر حمایت این موزه از انجمن‌ها به خصوص انجمن سفالگران تاکید کرد و گفت: امیدواریم خانه سفال هرچه زودتر تاسیس شود و قطعا سازمان فرهنگی هنری شهرداری به هوش است و تمام تلاش خود را برای پاسخگویی به دغدغه انجمن‌ها و تاسیس خانه سفال خواهد داشت.
نظر شما