به گزارش خبرنگار مهر، دوره دکتری در هند یک دوره صرفا تحقیقاتی و طول این دوره حداقل دو سال است که بسته به نوع رشته و عملکرد دانشجو متغیر است.
در بیشتر دانشگاههای هند در زمان تحصیل در دوره دکتری گرایش خاصی وجود ندارد و در حقیقت موضوع پایان نامه تعیین کننده گرایش رشته ها است. تحصیل در مقطع دکتری در بیشتر دانشگاههای هند بدون آزمون ورودی و بصورت رایگان است.
البته در برخی از دانشگاههای هند مانند دانشگاه پونا و دانشگاه دهلی نو از دانشجویان آزمون ورودی کتبی و شفاهی گرفته می‌شود. علاوه بر آن رشته هایی مانند داروسازی دارای دکتری پیوسته نبوده و دانشجویان باید مقاطع تحصیلی لیسانس و فوق لیسانس را یکی پس از دیگری سپری کرده و سپس در مقطع دکتری به تحقیق و انجام پژوهش بپردازند.
دانشجویان دکتری در هند نیازی به رفتن به کلاس نداشته و به محض ورود به دانشگاه می‌توانند کار تحقیقی خود را زیر نظر استاد راهنما شروع کنند. برای پیدا کردن استاد راهنمای مناسب، نوشتن یک طرح تحقیقاتی خیلی خوب شرط اساسی پذیرش در دوره دکتری محسوب می‌شود.
دانشجویان با خاتمه مقطع فوق لیسانس ضمن تعامل با استاد راهنما و توافق بر سر محتوای پایان نامه مشغول به پژوهش می‌شوند. مدت این تحقیقات باید حداقل دو سال و حداکثر پنج سال باشد و بعد از پنج سال تنها در صورت صلاحدید استاد راهنما مجاز به ادامه پژوهشها هستند. یعنی دانشجو زودتر از دو سال مجاز به ارائه پایان نامه نیست.
در این دوره دانشجو باید ابتدا در زمینه های مورد علاقه خود طرح تحقیقاتی تهیه کرده و سپس با استادی که مجاز به سرپرستی دانشجویان دکتری است مذاکره کند و طرح تحقیقاتی به همراه سوابق علمی وی در یک کمیته در دپارتمان مربوطه با حضور اساتید صاحب نظر مورد بررسی و تائید قرار گیرد. در این جلسه دانشجو باید از طرح خود دفاع کرده و چنانچه کمیته "تحقیق و تشخیص" طرح تحقیقاتی و سوابق علمی پژوهشی دانشجو را تایید کرد وی می‌تواند بطور رسمی تحصیلات دکتری خود را شروع کند.
نظر شما