به گزارش خبرگزاری مهر، پره های توربین های بادی از حسگرهای آب و هوایی، شامل یک بادسنج بسیار ضروری و حساس به منظور اندازه گیری سرعت باد، برخوردارند. همچنین ابزاری به نام کارت صاعقه بر روی پره های این توربینها نصب شده تا میزان و شدت دفعاتی که توربینها توسط صاعقه مورد هدف قرار می گیرند را ثبت کند.
آب و هوای نامناسب نمی تواند آسیبی به مکانیزم توربینها وارد آورد اما در طوفانهای شدید، حسگرهایی که بر روی پره ها کار گذاشته شده اند به صورت خودکار سرعت حرکت آنها را کاهش داده یا متوقف می کند و این آغاز کار پر خطر مهندسانی است که در زمینه تعمیر توربینهای بادی تخصص دارند.
در چنین شرایطی مالکان نیروگاه های بادی توربینهای مختل را از راه دور خاموش می کنند تا مهندسان و متخصصان برای کنترل و تعمیر اختلال به وجود آمده از توربین بازدید کنند.
کار کردن در ارتفاع 100 متری یک ساختار که وسعت چندانی نیز ندارد، کاری سرگیجه آور است علاوه بر اینکه در حین کنترل پره های توربین توسط مهندسان، صفحه پره های در جستجوی جریان باد به چرخیدن خود ادامه می دهد و از این رو مهندسان توربینهای بادی با سیستمی دو نفره به کنترل توربینها پرداخته و هر یک ایمنی و جان خود را به دست همکارش می سپارد.
دسترسی به بالاترین نقطه از توربین مستلزم آن است که دو مرد وارد ستون یا پایه توربین شوند، مجرایی که انتهای آن به پایین موتور توربین ختم می شود.
بر اساس گزارش دیلی میل، مزارع بادی معمولا از 16 توربین بادی برخوردارند که بطور کلی می توانند 37 مگاوات انرژی تولید کنند، انرژی که نیاز سالانه 25 هزار و 540 خانواده را تامین می کند. اما در کنار پاک بودن این انرژی، دستیابی به آن برای افرادی که شغلشان تعمیر توربینهای بادی است می تواند خطر مرگ به دنبال داشته باشد، زیرا کار کردن در چنین شرایطی، با وجود چرخیدن پره های توربین و وزش شدید باد، از امنیت چندانی برخوردار نیست:
به پایین نگاه نکن: "اسکات راس کندی" متخصص تعمیر توربینهای بادی بر فراز یک توربین بادی در اسکاتلند
نظر شما