دهه اول ماه ذیحجه از ایامی است که خیلی نسبت به آن از نظر ارزشی در روایاتمان می بینیم که بر آن تأکید شده است و حتی آن را مقایسه کرده اند با ماه مبارک رمضان.
در آیه شریفه دارد: "واذکروا الله فی ایام معدودات". می‌گویند ایام معدودات، دهه اول ماه ذیحجه است که در این ایام زیاد ذکر خدا کنید و ما در روایات داریم از پیغمبر اکرم به تعبیرات مختلف که به بعضی از آنها اشاره می‌کنم.
در روایتی دارد : قال رسول الله (ص) «مَا مِنْ أَیَّامٍ أَزْکَى عِنْدَ اللَّهِ تَعَالَى وَ لَا أَعْظَمَ أَجْراً مِنْ خَیْرٍ فِی عَشْرِ الْأَضْحَى»(وسائل الشیعه، ج 14، ص 273) هیچ ایامی پاکیزه‌تر و بزرگتر از نظر اجر در ربط با عمل از دهه اضحی نیست که همین دهه اول ذیحجه است.
قیل و لا الجهاد فی سبیل الله؟ عرض شد به حضرت که حتی نسبت به جهاد در راه خدا؟ قال(ص): «و لا الجهاد فی سبیل الله الا رجل خرج بنفسه و ماله ثمّ لم یرجع من ذلک بشیء» یعنی ارزش اعمالی که انسان در این دهه انجام می‌دهد از جهاد فی سبیل الله هم بیشتر است، مگر اینکه کسی مال و جان و همه چیزش را در جهاد فی سبیل الله ببرد و هیچ چیزش هم برنگردد، نه مالش و نه جانش... مگر یک چنین کسی؛ اینها همه‌اش گویای ارزش این ایام است.
یا در یک روایت دیگری باز از پیغمبر اکرم نقل شده که «مَا مِنْ أَیَّامٍ الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِیهَا أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَیَّامِ الْعَشْر».
می‌خواستم این تذکر را عرض کنم که حالا که نیمی از این دهه را پشت سر گذاشته‌ایم، نسبت به این نیمه باقی مانده دوستان قدر بدانند و بهره‌گیری کنید از همین ایام و نباید ما غفلت داشته باشیم از این سنخ امور و باید انسان فرصت‌طلب باشد و به تعبیر حضرت علی (ع) «اغتنموا الفرص» فرصتها را غنیمت بشمارید. این فرصتها از دست ما می‌رود و بعد ما حسرت خواهیم خورد.
پس در این ایام نسبت به اعمال صالح و آدابی که وارد شده است غفلت نکنیم، بخصوص ادعیه ای که وارد شده است که اینها همه جنبه‌های توحیدی دارد که خودش یک مسئله‌ای است که اصلاً باید گفت این دهه، دهه توحید است؛ و راجع به حضرت موسی(ع) آمده است که وعده دیدارش با خدا در این دهه بود و در ماه رمضان نبود...
نظر شما