دیابت؛ بیماری شیرینی که زندگی را تلخ می کند

به گزارش خبرنگار مهر، دیابت شامل گروه ناهمگونی از بیماریهای متابولیک است که با افزایش مزمن قند خون و اختلال در سوخت و ساز کربوهیدرات، چربیها و پروتئینها در بدن مشخص می‌شود. این بیماری ناشی از نقص در ترشح انسولین (هورمون کاهش‌دهنده قند خون پس از صرف غذا) یا نقص در عملکرد آن یا هر دو این موارد همزمان با یکدیگر است. بالا بودن قند خون دلیل عوارض کوتاه‌ مدت و دیررس این بیماری مزمن بوده که بر تمام اعضا و دستگاههای بدن تاثیرات آثار سوء و بسیار جدی می‌گذارد.

بررسیها نشان می دهد در ایران 8 تا 20 درصد از افراد بالای 20 سال دیابتی هستند. همچنین تخمین زده می شود که 3.5 تا 4 میلیون دیابتی در کشور وجود داشته باشد و 4 تا 5 میلیون نفر هم در معرض ابتلا به دیابت در سالهای آینده هستند.

دیابت نوع 1 که وابسته به انسولین است با تخریب سلولهای پانکراس که مسئول ترشح هورمون انسولین هستند، بروز می کند و 5 تا 10 درصد افراد مبتلا را شامل می شود. افراد مبتلا به دیابت نوع 1 برای جلوگیری از اغما و مرگ به انسولین تزریقی نیاز دارند. اگرچه این بیماری می‌تواند در هر سنی حتی در دهه‌ های نهم و دهم زندگی به وجود آید ولی بیشترین موارد در افراد جوانتر از 30 سال دیده می‌‌شود.

به گزارش مهر، از بین 10 کشوری که بیشترین میزان شیوع دیابت را دارند کشورهای امارات متحده عربی، عربستان سعودی، بحرین، کویت و عمان در اطراف ایران قرار دارند. در زمان حاضر کشور امارات متحده عربی بیشترین میزان شیوع را در مقایسه با چهار کشور دیگر دارا است که میزان آن به 18.7 درصد در جمعیت بالغین می رسد.

 دیابت نوع 2 یا غیر وابسته به انسولین به طور معمول 90 تا 95 درصد موارد تشخیص داده شده را شامل می‌شود. عوامل خطر این نوع دیابت عبارتند از سالمندی، چاقی و به ویژه چاقی در ناحیه شکم، تاریخچه ارثی دیابت، تاریخچه دیابت در دوران حاملگی، نداشتن فعالیت بدنی و...

 اگرچه بیشتر جمعیت مبتلا به دیابت نوع 2 چاق هستند ولی دیابت نوع 2 می‌تواند در افراد غیر چاق نیز به خصوص در دوران سالمندی رخ دهد. پژوهشی که در تهران انجام شد نشان داد که در شروع دهه 80 در طول مدت سه سال با افزایش شیوع اضافه وزن و چاقی به میزان 5 درصد در تمام سنین رو به رو شدیم و این امر با افزایش شیوع دیابت به میزان 1.5درصد همراه بوده است.

 افراد مبتلا به دیابت نوع 2 برای بقا به تزریق انسولین نیاز ندارند ولی در برخی از موارد برای کنترل مناسب قند خون نیاز به تزریق انسولین پیدا می‌کنند. این حالت در افرادی اتفاق می‌افتد که در کنترل قند خون خود موفق نبوده‌اند.

 دکتر  کامران نیکوسخن، مدیر عامل انجمن دیابت با عنوان این مطلب که به ازای هر یک کیلوگرم اضافه وزن احتمال ابتلا به دیابت در فرد به میزان پنج درصد افزایش می یابد، گفت: چاقی، سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری دیابت، عدم تحرک، استرس، چربی خون و مصرف سیگار از جمله عواملی است که خطر ابتلا به دیابت را افزایش می دهد.

 مدیرعامل انجمن دیابت افزود: متاسفانه شیوع دیابت در ایران بین جمعیت 45 تا 60 سال است که باید حتما اقدامات پیشگیرانه برای این موضوع انجام شود. 

افسردگی می تواند به هر شخصی آسیب بزند ولی افراد مبتلا به دیابت با احتمال بیشتری به افسردگی دچار می شوند. به علاوه پیشرفت دیابت در افراد افسرده بیشتر است. درمان افسردگی به بیماران کمک می کند که علائم هر دو بیماری افسردگی و دیابت را کنترل کنند و بتوانند کنترل و کیفیت زندگی شان را بالا ببرند.

همزمان با بدتر شدن دیابت شانس ابتلا به افسردگی بالاتر می رود. تحقیقات نشان می دهد که افسردگی منجر به کاهش عملکرد جسمانی و مغزی می شود و لذا فرد افسرده با احتمال کمتری به دنبال رفع نیازهای غذایی و دارویی خودش است. مطالعات نشان داده که در مبتلایان به دیابت که سابقه افسردگی دارند مشکلات دیابتی بیش از آنهایی است که افسردگی ندارند. افرادی که از هر دو شکل دیابت و افسردگی رنج می برند هزینه درمانی و مراقبتی بالایی را نیاز دارند.