به گزارش خبرنگار مهر در پی برگزاری مراسم اختتامیه جشنواره گلبانگ سربلندی که با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاون هنری این وزارتخانه در تالار وحدت برگزار شد منوچهر صهبایی(آهنگساز و رهبر سابق ارکستر سمفونیک تهران) که در این مراسم حضورداشته است یادداشتی در باره وضعیت صدای این سالن نوشته و در اختیار خبرگزاری مهر قرارداده است . متن این یادداشت چنین است:
تقریبا صدای تمامی برنامه های تالار وحدت به وسیله بلندگوهای بسیار قوی تقویت می شود و در نتیجه اینگونه صدادهی ها باعث از بین بردن اصالت ودر حقیقت تخریب صداها و دفورمه شدن آنها می شود. در حالی که در هیچ جای دنیا در سالنهایی مثل تالار وحدت از اینگونه وسائل تشدید صدا استفاده نمی شود و اگر هم به صورت محدودی وجود داشته باشد در برنامه های جدی و هنری مثل کنسرت و تئاتر هرگز از آنها استفاده نمی کنند.
در مراسم اختتامیه جشنواره گلبانگ سربلندی در تالار وحدت که از جمله جشنواره های بسیار مفید بوده و باعث ایجاد انگیزه درهنرمندان و در نتیجه پیشرفت کارهای هنری در کشورمان می شود نوازندگان در چاله ارکستر(قسمت جلوی صحنه) موسیقی را اجرا می کردند ولی صداها به جای اینکه مستقیم یعنی همانطور یکه صدای طبیعی سازها است از جلوی صحنه بگوش برسد، بوسیله بلندگوها از دو ستون راست و چپ بصورت ناخوشایند و غیر طبیعی و در بعضی موارد گوشخراش بگوش می رسید. صدای گروه کوچک کر آقایان هم به همان صورت بود.شخصی که بوسیله پانتومیم نقش مهمی را اجرا می کرد بصورت" پلی بک" دهانش را کمی تکان می داد ولی صدای بسیار قوی و گوش خراشی از بلندگوها به گوش می رسید . وقتی که ارکستر به قسمتهای فورتیسیموی (قوی و پرقدرت) قطعه می رسید صدای بلندگوها آنقدر زیاد می شد که قابل تحمل نبود.
طبیعی است که تنظیم صدا به اینگونه(صدابرداری) و ارائه آن به مخاطبان موجب تخریب هنر است و باعث می شود که مردم عادی که دلیل آنرا نمی دانند و یا به این مسائل توجه نمی کنند این تصور برایشان پیش بیاید که موسیقی ارکسترال (سمفونیک) باعث سر درد می شود. این موضوع را من بارها بطور مستقیم و غیر مستقیم از اشخاص مختلف شنیده ام. در صورتیکه صدای موسیقی و یا هنر پیشگان تئاتر باید کاملا طبیعی بگوش برسد تا تاثیرگذار باشد.
در کنسرتهایی که من با ارکستر سمفونیک داشتم سعی میکردم حتی المقدور از بلندگوها استفاده نشود و صدای ارکستر بطور مستقیم و طبیعی به گوش برسد.
در پایان باید تاکید کنم که آکوستیک تالار وحدت بگونه ای است که اگر کسی در صحنه بایستد و آوازی بخواند و یا متنی را دکلمه کند تا آخرین ردیف در سالن شنیده می شود و به هیچ وجه بلندگو لازم ندارد به شرط آنکه مجریان هنر صدایی زیبا، حساس و رسا داشته باشند وصدای ساز نوازندگان نیز به همین گونه باشد و مردم هم در سکوت برنامه را تعقیب کنند.گروههای هنری که کیفیت صدا و یا صدادهی آنان به حدی نیست که بتوانند بدون استفاده از وسائل الکترونیک برنامه ای را اجرا کنند جایشان در تالار وحدت نیست.
نظر شما