به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه خبرگزاري "مهر" دكتر پورجوادي با تاكيد بر اين مطلب كه بايد در ابتدا بدانيم چه كسي گفت وگو مي كند گفت : نماينده هر دين و سنتي در ابتدا بايد خود را بشناسد تا بتواند خود را معرفي كند. او بايد بداند با كدام زبان فلسفي، كلامي و يا عرفاني مي خواهد سخن بگويد. شناخت ما از سنت ديني بسيار اندك است. آيا ابن عربي به تنهايي مي تواند نماينده عرفان اسلامي باشد. شرايط گفت وگو اين است كه شناخت از سنت خود داشته باشيم تا به يك چارچوب مفهومي و زباني مشترك رسيده باشيم.
وي افزود : يكي از بهترين شيوه هاي گفت وگو اين است كه تفسير فلسفي از مفاهيم و اعتقادات ديني خودمان داشته باشيم.
پورجوادي سعي مبلغانه در گفت وگوي اديان را ناكارآمد خواند و اظهار داشت : امروزه اگر بخواهيم از اين روش در گفت وگوي اديان استفاده كنيم و ديگري را به دين خود دعوت كنيم كاري ناكارآمد انجام داده ايم چرا كه امروزه اصل اعتقاد ديني در خطر است نه دعوت ديني.
وي دريافت و فراگيري فلسفه را در اين روش مثبت ارزيابي كرد و گفت: به قول ايزوتسو بايد به يك فلسفه جهاني برسيم. وقتي كه در مسيحيت گفته مي شود حقيقت با من است و راه رستگاري يكي است، ما چطور مي توانيم با يكديگر گفت وگو داشته باشيم .
نظر شما