به گزارش خبرنگار مهر در زنجان، اجتماع حماسی 11 محرم مردم زنجان با یادآوری صبوری و از خودگذشتگی زینب کبری (س) و حضور عزاداران و سوگواران حسینی برگزار می‌شود و خیل عظیم عزاداران که خود را از جای جای ایران را برای شرکت در دسته عظیم زینبیه به شهر زنجان رسانند.
یازدهم محرم، محشری در خیابانهای مرکز شهر، حد فاصل مسجد زینبیه و امامزاده سیدابراهیم (ع) برپا می‌شود و فریاد یا حسین، یا حسین و یا زینب، یا زینب گوش فلک را به لرزه درمی‌آورد.
مصیبت دختر شیر خدا همانند توفانی است که در شهر زنجان می‌پیچد و پیام رسای عاشورا را به گوش همگان، همانند خطبه‌های حضرت زینب (س) که پیام قیام عاشورا را به گوش جهانیان رساند، می‌رساند.
شهر زنجان بخاطر برگزاری دو اجتماع بزرگ در راستای عزاداری ماه محرم است که به پایتخت حسینی معروف شده و همه ساله صدها هزار نفر در اجتماع باشکوه حسینی در هشتم محرم و زینبیه در 11 محرم اجتماع بزرگ عاشقان اباعبد‌الله را به نمایش می‌گذارند.
شهر زنجان از جمله شهرهایی است که مردم آن به اباعبد‌الله الحسین (ع) عشق و ارادت خاصی دارند و همه ساله در ماه محرم به ویژه در ایام عزاداری اباعبد‌الله آن را به نمایش می‌گذارند.
همه ساله در 11 محرم ده ها هزار عاشق و دلداده اباعبد‌الله از نقاط مختلف استان و دیگر نقاط کشور و حتی بسیاری از کشورهای جهان برای حضور در مراسم عزاداری این مسجد در شهر زنجان گردهم می‌آیند تا عشق و ارادت خود را به اهل بیت (ع) به نمایش بگذارند.
زینبیه اعظم زنجان میعادگاه عاشقان خط سرخ شهادت و صبر و استقامت است، خطی سرخی که زینب (س) ادامه دهند آن بود و اگر نبود زینب امروز عاشورای نبود و عاشورا وارونه جلوه داده می شد.
نگاهی کوتاه به تاریخچه مسجد زینبیه اعظم زنجان
مسجد زینبیه اعظم زنجان محل تجمع عاشقان خاندان عصمت و طهارت و مشتاقان حقیقت است، آنانی که همه ساله روز یازدهم محرم در قالب دسته عزاداری زینبیه اعظم زنجان، زیر بیرقهای رنگی این مسجد گردهم می‌آیند تا بر مصیبت زینب کبری (س)، دخت علی مرتضی بگریند و پیام قیام کربلا را که نسل به نسل و سینه به سینه نقل شده را بر خیابانهای این شهر فریاد کنند.
در روزگار گذشته باغچه‌ای درون کهن دژ زنجان قرار داشت. صاحب باغچه هر روز از گوشه‌ای از باغچه که در آن گلهای محمدی روئیده بود صدای ناله و "یا زینب " می‌شنید.
گاهی گویی چراغی زیر گل‌ها روشن می‌شد. بدین ترتیب، صاحب باغچه تصمیم می‌گیرد آن قسمت را به تکیه‌ای تبدیل کرده و نام آن را زینبیه بگذارد. از این رو محلی که باغچه در آن قرار داشت از آن زمان تاکنون به محله زینبیه معروف می‌شود.
رئیس هیئت امنای مسجد زینبیه با اشاره به اینکه این اتفاق بین سال‌های 1020 تا 1022 هجری قمری رخ داده، افزود: تا زمانی که صاحب باغ زنده بوده، هر ساله در ایام محرم و صفر به مدت دو ماه محل مذکور را سیاه‌پوش و مراسم عزاداری و سوگواری سالار شهیدان و سرور آزادگان جهان در آن محل برگزار می‌شده و صاحب باغ در زمان حیات خود وصیت می‌کند پس از وفاتش، مراسم عزاداری را همه ساله برگزار و هزینه آن را از عایدی باغ تامین کنند.
سجاد احمدپور بیان داشت: این محل سه بار تجدید بنا شده که بار اول به سال 1092 هجری قمری با تیر چوبی احداث می‌شود. بار دوم بانویی به نام زینب خانم هزینه تبدیل آن را به مسجد متقبل می‌شود که به سال 1292 صورت می‌گیرد و بار سوم نیز در سال 1395 هجری قمری مطابق با سال 1354 شمسی به همت مردم زنجان و عاشقان اهل بیت (ع) این مسجد تجدید بنا شده و در چند سال اخیر نیز برای رفع کمبود فضا چهار باب از ساختمانهای همجوار مسجد خریداری و در توسعه مسجد زینبیه اعظم زنجان از آن استفاده شده است.
نظر شما