اختصاص سینمابه فیلم‌های مستند بدون تبلیغات بی‌فایده است

لقمان خالدی در گفتگو با خبرنگار مهر با ابراز بی اطلاعی از نمایش فیلمش در سینما سپیده گفت: به هیچ وجه در جریان نمایش "مشترک مورد نظر" بعد از جشنواره سینما حقیقت نبودم و این مساله را از شما می‌شنوم. ما زمان برگزاری جشنواره چهارم سینما حقیقت هم از این بی‌برنامگی‌ها داشتیم.

وی ادامه داد: خیلی از فیلمسازان شهرستانی زمان برگزاری جشنواره به من زنگ ‌زدند و از شرایط نمایش فیلم‌هایشان و در نظر نگرفتن مکان اسکان توسط برگزارکنندگان جشنواره، اظهار نارضایتی کردند. جشنواره سینما حقیقت یک جشنواره بین‌المللی است و اگر برای مهمانان خارجی امکانات در نظر گرفته می‌شود باید برای فیلمسازان شهرستانی که یک سال چشم انتظار این جشنواره و دیدن فیلم‌هایشان روی پرده سینما هستند هم امکانات در نظر گرفته شود.

کارگردان فیلم "مشترک مورد نظر" در مورد نحوه اکران فیلمش در جشنواره چهارم سینما حقیقت توضیح داد: تمام مدت به دنبال دبیر جشنواره بودم که بدانم چه زمانی فیلمم اکران می‌شود و مهمان‌هایم را چه روزی باید دعوت کنم. در نهایت هم به نتیجه نرسیدم. یکی از دلایل برگزاری جشنواره‌های اینچنینی پیدا کردن استعدادهای جوان است و با این رویه ما استعدادی کشف نمی‌کنیم. 

خالدی در مورد اختصاص سینما سپیده به فیلم‌های مستند توضیح داد: به نظرم سالن خانه هنرمندان مناسب‌تر از سینما سپیده بود. در سینما سپیده بیشتر فیلم‌ها یک بار نمایش داده می‌شوند و پوستری هم ندارند پس نباید انتظار داشته باشیم فروش کنند. البته بعضی مستندهای بلند به صورت هفتگی اکران می‌شوند اما به نظرم این نحوه اکران مناسب نیست. سینمای مستند بیش از هر چیز به تبلیغ نیاز دارد و مخاطبی که به واسطه همین تبلیغات توجهش به سینمای مستند جلب شود. در نظر گرفتن یه سالن برای فیلم‌های مستند بدون تبلیغات برای این فیلم‌ها بی‌فایده است.

وی همچنین عنوان کرد: مستندسازان همیشه تلاش کرده‌اند مخاطب عام را متوجه نوع خاص سینمایشان کنند اما همچون گذشته بیننده سینمای مستند، خود مستندسازان هستند. فکر می‌کنم اختصاص یک سالن به سینما مستند در آستانه جشنواره چهارم سینما حقیقت بیشتر جنبه تبلیغاتی داشت.

کارگردان "و من مسافرم" در پایان افزود: اخیرا فیلم مستندی از شبکه یک سیما پخش شد و یکی از دوستان به من گفت شبکه یک فیلم داستانی خوبی پخش کرد. من به او گفتم آن فیلم داستانی نبود و مستند بود. متاسفانه مخاطب ما فیلم مستند را تنها محدود به فیلم‌های حیات وحش می‌داند و متوجه نیست ژانرهای دیگر سینمای مستند هم می‌تواند برایش جذاب باشد.