سالن سازي واقعيتي كه به سراب سينما تبديل شده است

يك فيلم ، زماني براي مخاطب جذاب و ديدني است كه امكاني براي نمايش داشته باشد . سينما تنها با سالنهاي   تاريك  وپرده عريض نقره اي  براي مخاطب معنا مي يابد .
با ورود  تلويزيون  و  فناوري نوين در عرصه هنرها ي تصويري مسئولان سينماي جهان بيش از گذشته  براي ماندن  و رقابت با  ديگر رسانه ها  نياز به جذابيت و ا ستفاده  بهينه  از تجهيزات مدرن احساس مي كنند.
اما سينماي ايران در سده دوم حيات هنرهفتم همچنان در هزار توي مشكلات دست و پا مي زند و نبود سالن و تجهيزات فني اين عرصه را با چالش هاي جدي مواجه كرده است .
به عقيده سينماگران ، چرخ توليد در سينما  تحت هرشرايطي و با وجود امكانات محدود ، دوربين هاي قديمي و بي مهري نهادهاي فرهنگي و نبود سرمايه كافي همچنان مي چرخد اما آنچه صنعت فيلمسازي را با خطر نابودي و در نهايت فرا ر مخاطب روبرو كرده ، نبود سالن مناسب و مشكلات نمايش فيلم است .
سينما داران نيز در مقابل، توليد فيلمهاي سطحي و كمبود آثار توليدي را سبب ساز بي رونقي سالنها عنوان مي كنند اما به باور كارشناسان اقتصادي ،  سينما از نبود سالن مناسب و متناسب با جمعيت  شهرنشين  و هجوم آثار سطحي در لبه پرتگاه  قرار گرفته است و احداث سالنهاي جديد و ساماندهي حوزه توليد فيلم را  رمز نجات اقتصاد ورشكسته اين حوزه ذكر مي كنند.
"محمد مهدي حيدريان" معاون سينمايي وزارت ارشاد  در تدوين برنامه هاي پنج ساله خود احداث مجتمع هاي سينمايي و يا "پرديس هاي سينمايي" و تغيير كاربري سالنهاي قديمي را براي  حوزه  سالن سازي لحاظ كرده است. اما به اعتقاد آگاهان سينمايي اين برنامه ها به دليل نبود عزم جدي و فقدان بررسي هاي كارشناسانه همچون ديگر طرحهاي سينمايي در عرصه اجرايي رنگ مي بازد .
"ناصر شفق" طراح احداث سالنهاي كوچك اواسط  سال 81  از احداث 500 سالن نمايش فيلم با مشاركت شبكه بانكي و وزارتخانه هاي ارشاد و مسكن در قالب طرحي سه ساله  در كشور خبر داد اما پيشتر اعلا م  كرد اين طرح بدليل كارشكني برخي از نهادها با مشاركت سرمايه گذار خارجي اجرا مي شود.
"علي معلم " منتقد سينمايي دراين باره معتقد است كه طرحهاي كاغذي همواره در سينما پايه ريزي مي شود اما هيچگاه مجال اجرا نمي يابد .
وي ، نبود برنامه ريزي و شناخت كافي ازحوزه سينما ، ناآگاهي از اقتصاد  كشور، فقدان سرمايه و در نهايت  ضعف مديريت  را از مشكلات اساسي سينما مي داند .
اين منتقد سينما تصريح كرد: حتما لازم نيست كاخ ، مجتمع و يا سالنهاي انبوه  ساخته شود ، اگر واقعا مسئولان و طراحان سينمايي  مي توانند  تنها يك سالن بزرگ در پايتخت بنا كنند.
" ناصر مجد بيگدلي" رييس انجمن سينماداران نيز مي گويد : همه سرمايه سينماي ايران به اندازه احداث يك سالن نيست ، سالن سازي نيازمند سرمايه گذاري عظيم و عزم جدي است  كه متاسفانه اين توان در حوزه فرهنگي كشورمشاهده  نمي شود.
 مهمتر از همه اين كه بخش فرهنگي كشور تنها كمتر از يك درصد از بودجه كل كشورسهم دارد و اين واقعيت  دستيابي به افقي روشن رادر اجراي طرحهاي سينمايي  كمرنگ مي كند و احداث سالن و مجتمع ها ي سينمايي  را به سرابي در سينما تبديل كرده است .