با بررسی تحولات اخیر لبنان متوجه طرحی صهیونیستی آمریکایی می شویم که تلاشهای مستمر عربستان سعودی و سوریه موسوم به محور "سین سین" نیز یارای مقابله با آن را نداشت و در نهایت این کینه غربیها که با همراهی برخی از جریانهای لبنانی می رود آثار شوم خود را بر این کشور بر جای بگذارد.
| مسئله دادگاه بین المللی و شاهدان دروغین آن مطرح شد تا بلکه غربیها بتوانند از این طریق مقاومت پر افتخار حزب الله لبنان را تحت الشعاع قرار دهند. مقاومتی که تنها نیروی عربی بوده که توانسته رژیم صهیونیستی را شکست دهد. |
زخم خورده های غربی که هرگز ذلت رژیم غاصب صهیونیستی در جنگ 33 روزه را فراموش نخواهند کرد، لبنان پیروز و سرفراز پس از جنگ را عرصه ای برای اجرای توطئه های خبیث خود بر علیه مقاومت حزب الله دیدند، مقاومتی که واژه شکست در قاموس آن وجود ندارد.
به واقع لبنان در سالهای پس از جنگ 2006 بارها در آستانه انفجار سیاسی قرار گرفت. کشورهای غربی که چشم دیدن مقاومت پرصلابت را در این سرزمین سبز ندارند عرصه سیاسی این کشور را با دستاویزی به نام " دادگاه بین المللی " به جولانگاه امیال خود تبدیل کردند.
در سال گذشته در برخی موارد تنش ها در قبال این مسئله حتی به جاهایی کشیده می شد که زمزمه جنگ داخلی را نیز تقویت می کرد.
بر این اساس اگر تلاش های کشورهای منطقه در کمک به ثبات لبنان وجود نداشت معلوم نبود که سرنوشت این کشور در این سالها به کجا منتهی می شد. جایی که اعراب این بار حضور خود را در قالب محور موسوم به "سین سین " (عربستان سعودی و سوریه ) در لبنان مستحکم کرد و در برابر کینه فرو خفته غرب در جهت نابودی مقاومت، سرزمین و ملت لبنان قد علم کردند.
نگاهی به وقایع و تحولات پس از جنگ لبنان نشان می دهد که همواره در این سالها طرح های صهیونیستی آمریکایی نتوانسته است از صلابت مقاومت که ریشه در لایه های مردم لبنان دارد، کم کند. شاید برخی از قدرتهای غربی خلع سلاح حزب الله را در این سالها به عنوان هدف اولیه خود در راستای تضعیف مقاومت در این کشور دنبال می کردند، اما مواضع سیاسی محکم اتخاذ شده از سوی "سید حسن نصرالله" دبیر کل حزب الله در طول سال گذشته نشان داد، حزب الله پس از گذشت چندین سال از جنگ علاوه بر اثبات قدرت منحصر به فرد خود در عرصه نظامی، در صحنه سیاسی نیز جایگاهی کسب کرده است که به سادگی نمی توان آن را تحت الشعاع قرار داد.
| اذهان آگاه در اینجا به این تحلیل می رسند که حریری نیز شاید همچون رژیم صهیونیستی و آمریکا از قدرت مقاومت البته در صحنه داخلی وحشت کرده و در جهت تضعیف مقاومت ریشه گرفته از درون ملت لبنان حرکت می کند. |
این بود که در اینجا مسئله دادگاه بین المللی و شاهدان دروغین آن مطرح شد تا بلکه بتوانند از این طریق مقاومت پر افتخار حزب الله لبنان را تحت الشعاع قرار دهند. مقاومتی که تنها نیروی عربی بوده که توانسته رژیم صهیونیستی را شکست دهد و با ذلت و خواری مجبور به فرار از خاک لبنان کند.
در اینجا این سوال مطرح می شود که "سعد الحریری" نخست وزیر لبنان چرا این رویه را در حمایت از این دادگاه دروغین پیش گرفته است؟ آیا او نباید از تجربه "ولید جنبلاط" رئیس جریان سوسیالیست ترقیخواه درس عبرت بگیرد؟ جنبلاط که از حریری خواسته بود از پیگیری دادگاه بین المللی ترور پدرش منصرف شود چون خود وی از پیگیری این مسئله در قبال ترور پدرش (کمال جنبلاط) نتیجه ای بدست نیاورده است.
بر چه کسی این مسئله می تواند آشکار نباشد که "رفیق حریری" نخست وزیر فقید لبنان در برهه ای که ترور شد روابط گرمی با حزب الله داشت؟ بر چه کسی پوشیده است که ترور حریری در راستای اهداف شوم رژیم صهیونیستی برای تفرقه و در نهایت سیطره بر لبنان انجام شده است؟
البته گفته می شود سعد حریری خود به این مسئله واقف است که اعضای بلندپایه حزب الله نقشی در ترور حریری ندارد و به این مسئله در گفتگو با نزدیکانش اذعان کرده است. اما بر این ادعاست که برخی عناصر خودسر حزب الله دست به این اقدام زده اند، مسئله ای که با واکنش شدید نصرالله مواجه شد. دبیرکل جنبش حزب الله لبنان در پاسخ به این شبهات تاکید کرده بود: حزب الله هرگز نیروی خودسر و یا غیر خودسر ندارد.
در اینجا این سوال مطرح می شود که اگر حریری به عاملان ترور پدرش (از اسرائیل نام نمی بریم) واقف است، چرا به تداوم فعالیت دادگاه بین المللی و صدور حکم احتمالی آن چراغ سبز نشان داده و علاوه برآن فعالیت آن را در لبنان تسهیل می کند؟
اذهان آگاه در اینجا به این تحلیل می رسند که حریری نیز شاید همچون رژیم صهیونیستی و آمریکا از قدرت مقاومت البته در صحنه داخلی (از لحاظ سیاسی و پایگاه مردمی) وحشت کرده و در جهت تضعیف مقاومت ریشه گرفته از درون ملت لبنان حرکت می کند.
---------------------------
محمدعلی تخت رونده
نظر شما