به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه الخلیج امارات امروز در سرمقاله ای که به چاپ رساند به اظهارات " آویگدور لیبرمن " وزیر امورخارجه رژیم صهیونیستی اشاره می کند و می نویسد: اگر سازش با فلسطینی ها به بیش از یک دهه نیاز دارد و اگر وضع موجود فقط نیازمند توافقات مرحله ای است آن طوری که لیبرمن می گوید این به آن معنی است که رژیم صهیونیستی اصلا آمادگی سازش ندارد مگر برای هماهنگی های امنیتی و اقتصادی با طرف فلسطینی که این یعنی قیمومیت بر فلسطینی ها وتبدیل آنها به ابزار امنیتی برای حمایت از امنیت اسرائیل.
به نوشته این روزنامه عرب زبان، سخن لیبرمن دقیقا همان خواسته بنیامین نتانیاهو و ارکان دولت افراطی اش است. مذاکرات درنظر آنان هدف نیست، بلکه وسیله ای است برای رسیدن به اهدافشان و با استفاده از گزینه مذاکرات تنها وقت کشی می کنند.
طی این وقت کشی ها هم طرف اسرائیلی توسعه شهرک هایش را در کرانه باختری عملی می کند و به دسیسه یهودی سازی نیز ادامه می دهد به طوریکه زمانی می رسد که فلسطینی ها شاهد روزی خواهند بود که در آن روز دیگر بستری نمی یابند تا درباره زمین ، مرزها و حقوقشان و همچنین موضوع بازگشت آوارگان به مذاکره بنشینند.
حال آیا واقعا این منطقی نیست که یک فلسطینی یا یک عرب زبان درباره فایده این مذاکراتی که افقش همچنان رسیدن به بن بست را نوید می دهد، سئوالی بپرسد؟ دو دهه از انجام مذاکرات مستقیم و غیر مستقیم درباره سازش در منطقه خاورمیانه و خارج آن برگزار شد، اما نتیجه اش صفر بود به جز اینکه طرف اسرائیلی توانست در خلال این مذاکرات اشغالگری خود را به ثبت برساند و شهرکهایش را توسعه بدهد و حال لیبرمن یک دهه دیگر برای انجام مذاکرات را پیشنهاد می کند تا به این ترتیب طرف اسرائیلی به دیگر اهدافش دست یابد.
این روزنامه اماراتی درپایان اینگونه مطرح می کند که آیا فلسطینی ها و اعراب پیشنهاد جدید لیبرمن را می پذیرند و بار دیگر وارد مذاکرات بی نتیجه می شوند یا اینکه گزینه ای دیگر که فایده و نفعی برای طرف فلسطینی به ارمغان آورد و کرامت آنان هم حفظ شود می پذیرند؟
نظر شما