خداوند کرامت انسان را همزمان با آفرینش به وی عطا کرد

به گزارش خبرنگار مهر، اسقف رومن اشتایگر عضو کنفرانس اسقفهای کاتولیک در نشست دینی با اسقفهای سوئیسی که روز شنبه 18 دی ماه در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برگزار شد در رابطه با کرامت انسانی در مسیحیت از نقطه نظر کلامی و فقهی اظهار داشت: همانطور که می دانید، الهیات یعنی علم کلام و علم کلام الهی یا به عبارت دیگر علم وحی الهی چیزی است که به ما رسیده است .

وی با اشاره به اینکه کرامت انسانی ویژه انسان است گفت: از نقطه نظر کلام مسیحی انسان مشابه خداوند و بر طبق شباهت به خداوند خلق شده است. انسان به صورت خداوند ساخته شده به این دلیل دارای کرامت انسانی است و کرامت انسانی ناشی از تشابه به خلقت الهی است. بنابراین مرد و زن مشابه خداوند بر اساس تشابه الهی خلق شده اند. به همین علت از سوی خداوند زن و مرد منشأ حیات هستند، همانطور که خداوند منشأ حیات است. انسان باید آنچه را که خداوند به او اعطا کرده بپذیرد.

اسقف اشتایگر افزود: آزادی که همه دنبال آن هستند این است که انسان بپذیرد که مشابه خداوند خلق شده و می تواند حیات ببخشد. چرا که آدم و حوا نخواستند قانون خداوندی را بپذیرند و آن را رد کردند به این صورت کرامت خود را از دست دادند. از بهشت رانده شدند. درواقع قیامی علیه خداوند بود چرا که آنها می خواستند مانند خداوند باشند. می خواستند خود کرامت خود را به دست آورند نه این که از خداوند بگیرند. یعنی چون انسان نپذیرفت کرامت خود را از خدا بگیرد و خواست که کرامت خود را ایجاد کند.

این اسقف کاتولیک در ادامه اظهارات خود با اشاره به اینکه در علم کلام مسیحی رحمانیت خداوند به گونه ای بود توصیف شده که نخواست انسان در وضعیت رانده شده باقی بماند گفت: حضرت مسیح به همین منظور مأمور شد ومسیح میان دیگر انسانها قرار گرفت تا نشان دهد که چگونه باید از خداوند پیروی کرد. کرامت را به انسان بازگرداند و حیات مجدد به انسان تا به بشر یادآوری کند که وی از آغاز حامل نهاد الهی خود بوده است. در نتیجه خداوند موجب شد که حضرت مسیح پس از شهادت و مأموریت خود مجددا به سوی خداوند برود. انسانها به لطف و عنایت مأموریت حضرت مسیح توانستند کرامت از دست رفته را اعاده کنند. همانطور که به مسیح اعتقاد می آورند فرزندان خداوند تلقی می شوند. به این صورت حضرت مسیح تجدید حیاتی برای بشریت ایجاد کرد با اعطای کرامت انسانی که از دست داده بود.

عضو کنفرانس اسقفهای سوئیس اظهار داشت: تمام مأموریت حضرت مسیح بازگرداندن کرامت انسان بود. ما صحبت از کرامت انسانی کرده ایم اما این ارتباط با خداوند مورد غفلت قرار گرفت. این کرامت به وجود نمی آید مگر این که انسان با خداوند ارتباط داشته باشد. این کرامت انسانی که مسیح به انسان برگرداند همان کرامت انسان در آغاز آفرینش بود. چرا که خداوند مقدر کرده است انسانها حیات می دهند و در واقع این حیات بخشیدن از سوی انسانها همان وجه الهی است که در آنها گذاشته شده است.

وی تصریح کرد: در این مسیر مسیح به دنبال این بود که انسان را از عدم پیروی دستورات خداوند برحذر بدارد. کرامت انسانی از بین رفته بود چرا که انسان حاضر به خدمتگزاری به همنوع خود نبود . پس از مسیح، رسالت امروز ما مشخص است و ما باید متعهد به همنوع خود باشیم. هر زمان که کمکی و خدمتی به هم نوع می کند در واقع به خود کمک می کنید این گفته مسیح است و ما باید بدانیم که خدمت به همنوع همان پیوندی است که ما با پروردگار خود داریم و آن را به منصه ظهور می رسانیم، بنابراین همواره باید پیوند و ارتباط با خداوند را مدنظر داشته باشیم.