دکتر محمدرضا ابویی مهریزی در مورد پیشروان اندیشه و مشخصه‌های آنان به خبرنگار مهر گفت: بروز نبوغ در شخصیتهای پیشرو در هر حوزه فکری و معرفتی را نمیتوان بدون توجه به شرایط و مجموعه نیازهای فکری، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی هر دوره در نظر گرفت. در واقع با مطالعه شرایط هر برهه از تاریخ میتوانیم عواملی که باعث امتیاز یافتن یک یا چند شخصیت خاص در حوزههای فکری و فرهنگی شدند مطالعه و بررسی کنیم.
وی افزود: پیدایش و ظهور و بروز افراد پیشرو و شکل گیری شخصیت آنها در این حوزه معارف مصادف با نشانههای دیگر از تشخص رشد اندیشه بشری در این دوره است.
ابویی در مورد شیوه مواجه درست و ارتباط فکری با این پیشروان نیز گفت: با در نظر گرفتن شرایط اجتماعی و تاریخی و دریافت عواملی که توانستند به اهمیت یافتن این افراد و بروز نبوغ و خلاقیت آنان کمک کنند و با درک اهمیت این افراد در دوره خاص تاریخی و اجتماعی آنها باید به شناخت این افراد بپردازیم و درک بهتری نسبت به آنها داشته باشیم و به تأثیر آنها در جریان رشد تمدن بشری بپردازیم.
این محقق و پژوهشگر حوزه تاریخ و ادبیات درمورد کم شدن این پیشروان در جهان معاصر گفت: مسائل دنیای امروز را باید در ارتباط با مسائل گذشته بشر مورد بررسی قرار دهیم. از یک جهت با این واقعیت مهم مواجه هستیم که رشد روز افزون علوم و معارف و فرهنگ بشری و تخصصی شدن آنها باعث این شده مانند گذشته با ظهور نوابغ خاص در حوزههای گوناگون معرفتی، فکری، فرهنگی و هنری مواجه نباشیم. در حقیقت رشد گسترده و سریع علوم باعث شده امروزه دیگر بررسی علوم و معارف بشری و پیشبرد آنها در قالب تجلی نبوغ اشخاص چندان مطرح نباشد. امروزه بطور عمده بررسی و مطالعه علوم و پیشبرد آنها یک ماهیت گروهی و دسته جمعی و اجتماعی به خود گرفته است.
این نویسنده و مترجم یادآورشد: اینچنین است که مانند گذشته نباید انتظار داشته باشیم که شاهد ظهور و بروز افرادی مانند افلاطون و ارسطو باشیم . در جریان رشد و توسعه علوم و فنون کنونی ضمن حاکم بودن خصلت جمعی و گروهی بودن آنها در عین حال نمیتوانیم بطور کلی منکر نقش خلاقیتهای اشخاص هم بشویم .
نظر شما