به گزارش خبرنگار مهر در قم، بسیاری از افراد داخل کشور به دنبال متن کامل سخنان مهم رجب طیب اردوغان بودند، آنچه در ذیل می‌آید متن کامل سخنرانی وی است که از سوی دفتر وزارت امور خارجه در قم در اختیار خبرگزاری مهر قرار گرفت.
جانان (اصطلاح علویان) عزیز! شرکت کنندگان گرامی!
ماه محرم اولین ماه سال هجری قمری است. نام دیگر روز دهم محرم "عاشورا" است. به شما برادر و جانان عزیز، دوستانی که قلبمان با آنان همراه است از صمیم قلب سلام عرض می‌کنم. امیدوارم خداوند تبارک و تعالی روزه‌ها و عبادات شما را مورد قبول درگاه لایزال خود قرار دهد.
روز عاشورا، این ماتم بزرگ که در آن روز تمامی شهدای اهل بیت(ع) در کربلا، و در رأس آنان حضرت حسین(ع) به شهادت رسیده را تسلیت عرض نموده و با آرزوی رحمت از خداوند می‌‌خواهم تا شفاعت آنان را نصیب ما بگرداند.
پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: آنکه حسن و حسین را دوست بدارد به منزله این است که مرا دوست داشته و هرکس که به آنان بدی کند به من بدی کرده است.
باز آن حضرت می‌فرماید: اهل بیت و خانواده من همچون کشتی نوح(ع) هستند اگر دوستداران اهل بیت(ع) سوار این کشتی شوند خلاص شده نجات خواهند یافت و آن عده که از سوار شدن امتناع ورزند، نابود خواهند شد.
از پیامبر اکرم(ص) سئوال کردند: از اهل بیت چه کسی را بیشتر از همه دوست داری؟ آن حضرت بدون تأمل پاسخ داد: حضرت حسن و حسین(ع) را. باز پیامر اکرم(ص) به حضرت حسن و حسین(ع) نگاه کرده و می‌فرمایند: خدایا من اینها را دوست دارم تو نیز آنان را دوست بدار.
پیامبر اکرم(ص) نوه‌های خود حضرت حسن و حضرت حسین(ع) را به مانند دو گوشواره‌ای که در دو طرف عرش خدا آویزان هستند تشبیه کرده است.
یکی از این دو گوشواره که عرش عظیم را زینت داده‌اند یعنی حضرت حسن(ع) در مدینه و دیگری یعنی حضرت حسین(ع) 1370 سال قبل به همراه اهل بیت(ع) در حادثه جانگداز کربلا به شهادت رسیدند. این قتل عام بزرگترین حادثه غم انگیزی است که تاریخ به خود دیده است.
حضرت حسین(ع) یک روز قبل از شهادت، خطاب به اهل بیت خود در کربلا چنین فرمودند: "من کسی را وفادارتر و خیر‌تر و با فضیلت‌تر از اهل بیتم ندیدم. خداوند به تمام شما به سبب وفاداری که نسبت به من دارید اجر کامل عطا فرماید. به نظر می‌آید که فردا با دشمن کار خواهیم داشت. فردا در میدان جنگ خواهیم بود و روز حساب ما با آنهاست. به همین سبب به همه شما اجازه می‌دهم تا بدون اینکه مسئولیتی در قبال من داشته باشید امشب اینجا را‌ترک کنید. بروید! در تاریکی شب سوار شتر بشوید و از اینجا دور شوید. بروید! به روستا‌ها و شهرها پراکنده شوید؛ تا اینکه خداوند این بلا را دور کند. هدف نخست دشمنان، دستگیری من است. اگر من در دست آنان باشم با کسی کاری نخواهند داشت. بروید".
در صحرای کربلا در زیر نور ماه، حضرت حسین(ع) همین که فغان خواهر خود حضرت زینب (ع) را شنید با متانت زیاد فرمود: "خواهر من! به خدا پناه ببر و بدان که تمامی انس و جن در روی زمین و آسمان محکوم به نابودی هستند. آسمان نیز باقی نخواهد ماند. همه چیز به جز خداوند تعالی، نیست و نابود خواهد شد. مادر، پدر و برادرم حسن(ع)، نیکوتر از من بودند. آنها نیز یکی بعد از دیگری راه وصلت را پیمودند. الوداع زینب... الوداع".
حضرت حسین(ع) باز خطاب به حضرت زینب(ع) گفته بود: "خواهر اگر من شهید شدم گریه و زاری نکن. صبر و متانت تو بیش از همه باشد. زیرا ما امانتی در نزد خدا هستیم". حضرت حسین(ع) بعد از این فرمایشات در میدان کربلا شهید شد.
این عزا و ماتم از آن همه ماست، همه ما در این ماتم شریک هستیم.
برادران عزیز! از آن روز به بعد جگر ما می‌سوزد. قلبمان داغدار است. 1370 سال است که دعاها، فریاد و فغان و مرثیه‌ها عرش اعلا را به لرزه درآورده است. از آن روز به بعد است که زمین و زمان، صحرای کربلا، دریاها و آب‌ها، همه و همه و حتی ملائکه آسمان‌ها نیز گریه می‌کنند.
پیامبر اکرم (ص) این همه در مورد حضرت حسین(ع) حساس بوده که می‌فرمود: "حسین از من است و من از حسین. هر کس حسین را دوست بدارد خدا را دوست داشته است".
بشریت از آن حادثه به بعد مسئولیت مظلومیت، تشنگی، بی کسی و قتل عام در کربلا را بردوش خود دارد. از آن روز نحس همه ماها از جعفری و علوی گرفته تا سنی‌اش، در روز عاشورا در فکر و ذکر و قلب خود یا شهید، یا مظلوم، یا مقتول، یا حسین(ع) می‌گوییم.
برادران گرامی، جانان عزیز!
شهادت حضرت حسین(ع) نوه مبارک پیامبر اکرم(ص) به تأکید می‌گویم مرگ نبوده، نیستی نبوده، نابود شدن نبوده، کاملا بر عکس حیات و زندگی نو و بیداری و قیام است.
شهادت حسین (ع) وسیله ای برای برادری و اخوت
شهادت حضرت حسین(ع) به معنای وداع نبوده و وصلت است. پایان راه نبوده آغاز راه است. جدایی نبوده وحدت است. برابری و یکی شدن است. شهادت آن ذات مبارک که ملائکه عرش اعلا و حتی آسمان‌ها برای آن اشک می‌ریزند دشمنی نبوده، جدایی نیست. گروه بندی و تجزیه نبوده وسیله‌ای برای برادری و اخوت است. هرکس که فاجعه کربلا را به عنوان تجزیه و جدایی مسلمانان، خصومت و گروه بندی محسوب نموده و استثمار نماید بداند که بی‌حرمتی به خاطره و یاد مبارک حضرت حسین(ع) نموده است.
1370 سال آزگار غم و هجران حادثه کربلا جگر ما را داغدار کرده است. نه تنها در دهم محرم بلکه درد و الم حادثه کربلا را در تمامی ایام زندگی در قلب خود احساس می‌کنیم. هنگامی که کشته شدن معصوم و بیگناهی را می‌شنویم و یا می‌بینیم که جانی کشته شده، حادثه کربلا را دیده و شنیده‌ایم و شهادت حضرت حسن و حسین و زینب و علی اکبر و علی اصغر(ع) را به یاد آورده و لرزه بر‌اندام ما می‌افتد.
نمونه این حادثه مسجد امام حسین(ع) در یکی از شهرهای ایران است. در مراسم عزاداری در یک تهاجم‌تروریستی 38 نفر از مردم معصوم و بیگناه شیعه و سنی به شهادت رسیدند. بیش از هشتاد نفر معصوم زخمی شدند. از اینجا به عاملین این حادثه به هر علتی و در هرکجا که باشند لعنت می‌فرستم. تمامی حملات تروریستی را محکوم می‌کنم. از خداوند متعال برای شهدا آرزوی رحمت و مغفرت و برای مجروحین شفای عاجل استدعا دارم. به صراحت می‌گویم ما در هر کجای دنیا که باشیم و در هر جغرافیایی قرار بگیریم در هر کشوری که باشد خواستار وقوع کربلای دوباره نیستیم. خواستار دیدن حوادث کربلا‌های تازه و رودر رو شدن یا قتل عام‌های جدید نیستیم.
باور کنید هنگامی که انفجار بمب در مساجد پاکستان، افغانستان، لبنان، عراق و ایران را می‌شنویم دست و پایمان می‌لرزد از خود بیخود می‌شویم. نمی‌خواهیم که در کوچه و خیابان و یا مساجد کوفه، بغداد، سامره و نجف، مسلمان، را به قتل برسانند. زیرا با این کارها صدها بار هزاران بار کربلا را احساس می‌کنیم.
ما در خصوص تمامی تبلیغات سوء و حوادثی که برای جانان در منطقه "غازی" شهرستان چوروم، قهرمان ماراش و سیواس اتفاق می افتد و کشته می‌شوند همچون حضرت زینبی که برای حضرت حسین(ع) احساس درد و الم می‌نماید و داغ برادر خود را به دل دارد همان احساس را داریم.
پیامبر اکرم(ص)، حضرت علی(ع)، حضرت حسن و حسین(ع) به ما یاد دادند که جان آدمی مقدس و عزیز است. هرکس انسان بیگناهی را به قتل برساند به مانند این است که تمام بشریت را به قتل رسانده است. به هر دلیلی که باشد به قتل رساندن معصوم، جنایت است می‌خواهد دلیل کار ناشی از مذهب، قومیت، ایدئولوژی و امثالهم باشد.
به همین دلیل با تمام وجود از صمیم قلب همچون "عاشق ویسل" (شاعر) می‌گوییم:
«یزید چیست؟» قزلباش کیست؟ مگر نه این که همه برادریم؟
آتشی را که ما روشن می‌کنیم دامن ما را می‌گیرد
تنها راه چاره خاموش کردن آن است
باز از صمیم قلب و از زبان "یونس عمره" می‌گوییم:
«من برای ایجاد جنگ و نزاع به دنیا نیامدم ـ کار من عشق و محبت است»
«خانه دوست، در قلب من است. برای درست کردن آن خانه آمده‌‌ام»
بلی، برادران عزیز! آری، جانان گرامی!
روز، روز وحدت است. روز روز خلاصی و نجات از تفرقه است. روز روز برادری و برابری است. سرنوشت و آینده ملتی که‌ایده‌ها، آینده و مدنیت و تمدن مشترک، گذشته تاریخی و ماتم مشترک آن یکی است در همین سرزمین و جغرافیا رقم می‌خورد.
ایجاد ارتباط ما در حالیکه همدیگر را متفاوت از هم احساس کنیم عملی نیست. ما نمی‌توانیم در خصوص ایدئولوژی و دیدگاه‌های همدیگر بحث کنیم. ما نمی‌توانیم با چشم غیر به همدیگر بنگریم. مگر نه اینکه در قلب و احساسات همه ما حسین(ع) وجود دارد. مگرنه این که در قلب و جگر همه ما درد و الم وجود دارد؟ در این صورت آیا نباید قلب و دل خودمان را برای همدیگر باز کنیم؟
آنها برای رسیدن به قدرت و حاکمیت دو گوشواره ارزشمند عرش اعلا و نوادگان پیامبر اکرم (ص) را تحمل نکرده سبب قتل آنان شدند. این حادثه اگرچه حادثه جانسوزی است ولی به ما یاد داد که باید برادر همدیگر باشیم.
حضرت حسین(ع) با قیام خود و ریختن خون خود در کربلا و با سخنان و اعمال خود به ما یاد داد که حرص و طمع دنیوی، چشم تنگی، سعی در کسب قدرت و حاکمیت، جنگ و خونریزی، شکستن دل‌ها، قتل و غارت، اشتباه محض است. آن حضرت با شهادت خود این فضائل را به ما یاد داد. به همین دلیل است که برای شما می‌گوییم سرزمینی که بر روی آن زندگی می‌کنیم از آن همه ما است. این سرزمین، این مرز و بوم، این تاریخ و مدنیت، از آن همه ماست. هیچکس را بر هیچکس برتری وجود ندارد. نه سنی به جعفری، نه جعفری به سنی، نه‌ترک به کرد، نه لاز به چرکس، نه عرب به عجم.
در روی این سرزمین پهناور همه ما یکسان هستیم. همه ما برابر و برادر هم هستیم. در مقابل خدمات و سرویس دهی دولت همه ما برابر هستیم. همه جزو شهروندان درجه یک این مرز و بوم هستیم. مشکلات هر قشر از نظر اعتقادی، به منزله مشکل من می‌باشد؛ به همین دلیل با صمیمیت خواستار حل مشکلات بوده و سعی در حل مشکلات هزار ساله داریم. سعی در ایجاد برادری بین همدیگر داریم. البته کسانی که مخالف این ایده هستند وجود دارند. اما با صبر و متانت آنها را پشت سرگذاشته و یک وجود خواهیم شد. متحد و سرزنده خواهیم بود.
در چارچوب پروژه ملی و برادری، با براداران علوی، جعفری، اقلیت‌ها و کولی یکجا آمدیم. مشکلاتی که صدها سال هیچکس بر زبان نیاورده بود ما مطرح کردیم. به طور مرتب به مشکلات و درد دل‌ها گوش دادیم. آخرین بار در کمیسیون آموزشی تشکیل شده برای بررسی و مطالعات مطالب کتاب دین و اخلاق نمایندگان جعفری را شرکت دادیم.
ان‌شاالله خواسته برادران جعفری‌مان وارد کتاب‌های دین و اخلاق خواهد شد. ان‌شاالله با هماهنگی، همراهی، دیالوگ و مذاکره و مشورت تمامی مشکلات را پشت سر خواهیم گذاشت. حس برادریمان را توسعه داده تشدید خواهیم کرد.
من بار دیگر شهادت حضرت حسین(ع) را تسلیت گفته برای آن مظلوم طلب رحمت ومغفرت دارم. سلام خدا بر حسین(ع) باد. سلام خدا بر اهل بیت او... از خداوند شفاعت تمامی شهدا را خواستارم. به شما برادران گرامی، جانان عزیز، دوستان و محبان اهل بیت(ع) سلام دارم. همه شما را به خداوند یکتا می‌سپارم.
نظر شما