کمک به محرومان جامعه بهترین راه شکرگزاری نعمتهای خداست

به گزارش خبرنگار مهر در قم، آیت الله رضا استادی، شامگاه پنج شنبه در آخرین شب ماه صفر در جمع عزاداران حسینی (ع) در حرم مطهر حضرت معصومه (س) افزود: مملکت از جهات مختلف خیلی خوب است اما مردمی که زندگی به آن‌ها سخت می‌گذرد کم نیستند و اگر بناست خدا را شکر کنیم باید این درس را از امام رضا (ع) بگیریم که در رفع غم و غصه محرومان و نیازمندان جامعه کوتاهی نکنیم.

وی ابراز داشت: هرچه در راه خدا بدهیم می‌ماند؛ باید باور کنیم که وقتی قدمی در راه خدا بر می‌داریم و پولی می‌دهیم از بین نمی‌رود.

استادی تصریح کرد: متاسفانه بی‌تفاوتی در میان برخی از ما رسم شده و از اینکه دیگران برای رفع نیاز خود به ما مراجعه نمی‌کنند خرسندیم ولی این رسم اسلام نیست و باید به فکر برادران مومن خود باشیم.

وی اضافه کرد: البته کمک تنها مادی نیست و از حیث معنوی هم می‌توانیم؛ امر به معروف همراه با خیرخواهی و مهربانی خودش کمک به دیگران است که برخی همین را هم دریغ می‌کنند.

استاد برجسته حوزه علمیه خاطرنشان کرد: خیلی جای تاسف است که برخی از خانم‌ها طوری به خیابان‌ها می‌آیند و برخی مردان چشم چرانی می‌کنند که نیازمند امر به معروف هستند.

وی تاکید کرد: بی‌تفاوتی و بی‌فکری برای جامعه ما مشکل درست کرده و مشکل درست می‌کند و اگر جلوی گناه را نگیریم توسعه خواهد یافت.

آیت الله استادی در ادامه با تسلیت شهادت امام رضا (ع) ابراز داشت: ایشان 50 ساله بودند که مامون دستور عزیمت ایشان به مرو را داد و امام(ع) در مسیر رسیدن به مرو توقفی در نیشابور آن زمان داشت و به اصرار مردم حدیثی را روایت کرد.

استاد برجسته حوزه ادامه داد: امام رضا (ع) با قرائت حدیث معروف به «سلسلة الذهب» توحید را راه نجات مردم معرفی کردند و امامت را شرط آن قرار دادند.

وی خاطرنشان کرد: امام فرمودند توحید قلعه و حصن است اما به شرط‌ها و انا من شروط‌ها؛ یعنی موثر بودن و قبول بودن توحید بستگی به پذیرش امامان 12 گانه دارد و اگر کسی موحد شد و اسلام را پذیرفت ولی امامان (ع) را قبول نکرد شرط لازم را ندارد.

استادی تصریح کرد: اسلامی پذیرفته است که در آن توحید و ولایت با یکدیگرتوام باشد و ما باید شاکر خداوند باشیم که توحید و ولایت را با هم داریم.

وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به دلایل دعوت مأمون از امام رضا(ع) برای عزیمت به مرو و پذیرش ولایتعهدی گفت: چند نقل قول در این زمینه وجود دارد؛ برخی گفته‌اند که یکی از نزدیکان مامون چون شیعه بود به او توصیه کرد که آمدن امام به مرو به نفع مامون است.

عضو جامعه مدرسین افزود: برخی دیگر گفته‌اند که خود مامون هم معتقد بود که آمدن امام به نفع او است و می‌تواند ولایتعهدی را به ایشان بسپارد و خود را محب اهل بیت (ع) نشان دهد و حکومتش را مشروعیت ببخشد.

استادی اضافه کرد: برخی دیگر نیز گفته‌اند که هارون الرشید و دیگر خلفا هر قدر به ائمه (ع) سخت می‌گرفتند محبوبیت آن‌ها در نزد مردم بیشتر می‌شد به همین خاطر مامون تصمیم گرفت راه تجربه شده پدرانش را نرود.

وی اضافه کرد: در ‌‌نهایت با این تصمیم مامون امام (ع) به مرو آمدند و نقشه‌های مأمون برعکس شد و محبوبیت امام به جایی رسید که او مجبور شد امام را شهید کند.